پینوکسپین
 | |
| داده‌های بالینی | |
|---|---|
| نام‌های دیگر | Pinoxepine; P-5227 |
| روش مصرف دارو | خوراکی |
| شناسه‌ها | |
| |
| شمارهٔ سی‌ای‌اس |
|
| پاب‌کم CID | |
| کم‌اسپایدر | |
| UNII | |
| ChEMBL | |
| CompTox Dashboard (EPA) | |
| داده‌های فیزیکی و شیمیایی | |
| فرمول شیمیایی | C23H27ClN2O۲ |
| جرم مولی | ۳۹۸٫۹۳ g·mol−1 |
| مدل سه بعدی (جی‌مول) | |
| |
| |
پینوکسپین (به انگلیسی: Pinoxepin) (INN؛ با شماره توسعه P-5227؛ پینوکسپین هیدروکلراید (USAN)) یک داروی ضدروان‌پریشی از گروه سه‌حلقه‌ای‌ها با سیستم حلقه دی‌بنزوکسپین است که در دهه ۱۹۶۰ توسعه یافت اما هرگز به بازار عرضه نشد.[۱][۲][۳][۴][۵] در آزمایشات بالینی مشخص شد که در درمان اسکیزوفرنی مشابه درمان با کلرپرومازین و تیوریدازین است.[۶] این دارو اثرات آرام بخش مشخصی دارد اما علائم خارج هرمی نسبتاً خفیفی ایجاد می‌کند.[۷][۶]
منابع
[ویرایش]- ↑ Elks J (14 November 2014). The Dictionary of Drugs: Chemical Data: Chemical Data, Structures and Bibliographies. Springer. pp. 984–. ISBN 978-1-4757-2085-3.
- ↑ Annual Reports in Medicinal Chemistry. Academic Press. 1 January 1967. pp. 2–. ISBN 978-0-08-058346-4.
- ↑ Gordon M (2 December 2012). Psychopharmacological Agents. Elsevier Science. pp. 102–. ISBN 978-0-323-15128-3.
- ↑ Iversen L (6 December 2012). Handbook of Psychopharmacology: Volume 10: Neoroleptics and Schizophrenia. Springer Science & Business Media. pp. 200–. ISBN 978-1-4613-4042-3.
- ↑ Lajtha A (11 November 2013). Alterations of Metabolites in the Nervous System. Springer Science & Business Media. pp. 335–. ISBN 978-1-4757-6740-7.
- ↑ ۶٫۰ ۶٫۱
((cite book)): Empty citation (help) - ↑
((cite book)): Empty citation (help)
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
Cover photo is available under {{::mainImage.info.license.name || 'Unknown'}} license.
Cover photo is available under {{::mainImage.info.license.name || 'Unknown'}} license.
Credit:
(see original file).
