لووستیریزین
 | |
 | |
| داده‌های بالینی | |
|---|---|
| نام‌های تجاری | Xyzal, Levazyr, others |
| نام‌های دیگر | Levocetirizine dihydrochloride |
| AHFS/Drugs.com | monograph |
| مدلاین پلاس | a607056 |
| داده‌ها |
|
| روش مصرف دارو | خوراکی |
| کد ATC | |
| وضعیت قانونی | |
| وضعیت قانونی |
|
| داده‌های فارماکوکینتیک | |
| زیست فراهمی | بالا |
| پیوند پروتئینی | ۹۰٪ |
| متابولیسم | کبد ۱۴٪ CYP3A4 |
| نیمه‌عمر حذف | ۶ تا ۱۰ ساعت |
| دفع | ادرار و مدفوع |
| شناسه‌ها | |
| |
| شمارهٔ سی‌ای‌اس | |
| پاب‌کم CID | |
| IUPHAR/BPS | |
| کم‌اسپایدر | |
| UNII | |
| KEGG | |
| ChEMBL | |
| CompTox Dashboard (EPA) | |
| داده‌های فیزیکی و شیمیایی | |
| فرمول شیمیایی | C21H25ClN2O3 |
| جرم مولی | ۳۸۸٫۸۹ g·mol−1 |
| مدل سه بعدی (جی‌مول) | |
| |
| |
| (صحت‌سنجی) | |
لووستیریزین(به انگلیسی: Levocetirizine)، که با نام تجاری Xyzal و دیگر نام‌ها فروخته می‌شود، یک آنتی هیستامین برای درمان التهاب مخاط بینی آلرژیک (تب یونجه) و کهیرهای طولانی مدت با علت نامشخص است.[۱] این دارو نسبت به آنتی هیستامین‌های قدیمی‌تر از آرام بخشی کمتری برخوردار است. لووستیریزین به صورت خوراکی تجویز می‌شود.
عوارض جانبی شایع این دارو شامل خواب آلودگی، خشکی دهان، سرفه، استفراغ و اسهال است.[۱] استفاده در بارداری بی خطر به نظر می‌رسد اما هنوز مورد مطالعه قرار نگرفته‌است. ایمن بودن این دارو در دوران شیردهی هنوز مشخص نیست.[۲] لووستیریزین را به عنوان یک آنتی هیستامین نسل دوم طبقه بندی می‌کنند که با مسدود کردن گیرنده اچ ۱ هیستامین عمل می‌کند.[۳]
لوو استیریزین در سال ۲۰۰۷ برای استفاده پزشکی در ایالات متحده تأیید شد[۱] و به عنوان یک داروی ژنریک در دسترس است. این دارو در سال ۲۰۱۷، با بیش از سه میلیون نسخه، ۱۷۵مین داروی پر مصرف در ایالات متحده بود.[۴][۵]
منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ "Levocetirizine Dihydrochloride Monograph for Professionals". Drugs.com (به انگلیسی). American Society of Health-System Pharmacists. Retrieved 22 March 2019.
- ↑ "Levocetirizine Pregnancy and Breastfeeding Warnings". Drugs.com (به انگلیسی). Retrieved 3 March 2019.
- ↑ Wallace DV, Dykewicz MS, Bernstein DI, Blessing-Moore J, Cox L, Khan DA, Lang DM, Nicklas RA, Oppenheimer J, Portnoy JM, Randolph CC, Schuller D, Spector SL, Tilles SA (August 2008). "The diagnosis and management of rhinitis: an updated practice parameter". The Journal of Allergy and Clinical Immunology. 122 (2 Suppl): S1-84. doi:10.1016/j.jaci.2008.06.003. PMID 18662584.
- ↑ "The Top 300 of 2020". ClinCalc. Retrieved 11 April 2020.
- ↑ "Levocetirizine Dihydrochloride - Drug Usage Statistics". ClinCalc. Archived from the original on 13 April 2020. Retrieved 11 April 2020.
پیوند به بیرون
[ویرایش]- "Levocetirizine". Drug Information Portal. U.S. National Library of Medicine.
| بنزیمیدازول‌ها (*) | |
|---|---|
| دی‌فنیل‌متان‌ها |
|
| اتیلن‌دی‌آمین‌ها | |
| سه‌حلقه‌ای‌ها |
|
| دیگر موارد |
|
| جهت استفاده به عنوان داروی موضعی | |
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
