Arsenio Fernández de Mesa
Arsenio Fernández de Mesa y Díaz del Río, El Cuco bezala ezaguna ere[1] (Ferrol, Coruña, 1955ko uztailaren 20a) Alderdi Popularreko politikaria da. Guardia Zibileko zuzendaria izan zen 2011 eta 2016 bitarte. Red Eléctrica de Españako administrazio kontseiluko kidea da 2017tik. Era berean, San Jurgiko Konstantiar Orden Militarreko kidea da, Opus Deitik gertu dauden haren sinesmen kristauekin bat eginez.[1][2]
Bizitza
[aldatu | aldatu iturburu kodea]1976ko otsailean, Fernández de Mesa, Aníbal Malvarren arabera Jesús Suevosek konbentzituta, Falange Españolaren Galiziako sortzailea eta Fernández de Mesaren aitabitxi politiko izan zena, Reforma Democrática alderdian sartu zen.[3] Manuel Fraga buru zuen elkarte politiko horrek Aliantza Popularra eratuko zuen alderdietako bat izan zen.
Fernández de Mesa Cedeirako ekitaldi batean izan zen, 1977ko maiatzaren 14an. Ekitaldi horretan, cadeneroak izan ziren protagonista, Gonzalo Fernández de la Morak inauguratuko zuen Francoren oroimenez monolito bat babestu behar zuten izaera falangistako erakunde paramilitar bat. Aníbal Malvarren arabera, talde horiek Guardia Zibilaren konplizitateak ematen zuen zigorgabetasuna zuten.[3]
Ferrolgo Portuko Batzordeko Estatuko funtzionarioa da, 1979. urtetik. Bigarren mailako administrari-ofizial gisa (D taldea) sartu zen lorezaintzako laguntzaile gisa, eta gaur egun zerbitzu berezietan dago. 1982an, International Marine Coatings Ltd. multinazional ingelesean sartu zen, Galizia, Asturias eta Kantabriako Itsas Saileko ikuskatzaile tekniko gisa, eta 100 ontzi nazional eta atzerritar baino gehiago ikuskatu zituen, 1989az geroztik "nahitaezko eszedentzian" egon den arte. “Goi Mailako Ikasketa Militarretan” (Defentsa Ikasketen Goi Mailako Zentroan, Madrilen 1991n) eta 2011n Defentsaren Goi Mailako Ikasketetan diplomatua CESEDEN da, Guardia Zibilaren orrialdeko "Datu pertsonalak eta profesionalak" atalean dagoen biografiaren arabera.
Jesus Maestro eta Tirso de Molinaren Dizipuletako ikastetxeetan eta Ferrolgo Itsas Ingeniarien Unibertsitate Eskolan ikasi zuen.
Ferrolgo eta bere eskualdeko Aliantza Popularreko Belaunaldi Berrien lehen lehendakaria izan da, eta, hasiera-hasieratik, Loyola de Palacio, Antonio Martin Beaumont eta Gonzalo Robles Orozcorekin lankidetzan aritu da estatu-mailako antolakuntzan. Ondoren, Ferrolgo Alderdi Popularreko lehendakaria eta Coruñako Alderdi Popularreko idazkari nagusi albokoa izan zen, baita Tokiko, Probintziako eta Estatuko Batzorde Betearazleetako kidea ere, baita bere Zuzendaritza Batzordeetako kidea ere. Gainera, Alderdi Popularraren lurralde-koordinatzaile nazionala izan da Sevillako Berreraikuntzarako Kongresutik, eta Alderdiaren XII., XIII., XV. eta XVI. Kongresu Nazionalen Batzorde Antolatzaileko idazkaria.
Ferrolgo zinegotzi
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Lehen kargu publiko hautatua Ferrolgo Udaleko zinegotzia izan zen 1983 eta 1991 bitartean, eta Segurtasun eskumenak izan zituen. Horrez gain, lehen alkateorde eta udal talde popularraren bozeramaile izan zen 1987 eta 1989 bitartean.
Urte haietan, zinegotziek karguan aritzeagatik kobratzen ez zutenean, errebolta, istilu, manifestazio eta okupazio handiak izan ziren eraikin publikoetan, Espainiako lehen gobernu sozialistak 1984 eta 1985 urteetan sustatutako "ontzigintzaren birmoldaketaren" ondorioz. Fernández de Mesa Astanoko eta Bazango langileen defendatzaile gisa nabarmendu zen. Langileek Udala okupatu zutenean, eraso bortitza izan zen garai hartako alkate sozialistak, Jaime Quintanilla Ullak, bihotzetik operatu berria zutena. Fernández de Mesa, udalbatzako kide eta alderdiko kide Román Cenalmor Balarírekin batera, alkatearen laguntzarekin atera zen berehala, eta lurretik altxatu, lepoan zituen kateak kendu eta nazionalistenek eragindako eraso fisikoetatik askatu zuten. Gertaera haiek oihartzun handia izan zuten tokiko, eskualdeko eta estatuko prentsan, eta gertatutakoa xehetasunez kontatu zuten, baita PSOEk eta PCk osatutako udal-gobernuko zinegotziek ihes egin izana ere; izan ere, alkateak bezala erasoa jasateko beldur zirenez, nahiago izan zuten atzeko eta alboko ateetatik atera.
Kongresuko diputatu
[aldatu | aldatu iturburu kodea]La Coruñako Gorte Nagusietako IV., V., VI., VII., VIII., IX. eta X. legegintzaldietako diputatu izan zen eta Talde Popularreko Defentsa, Arrantza, Ontzigintza eta Merkataritza Sektoreetako bozeramaile gisa jardun zuen, eta, horietan guztietan, Ganberako diputatu aktiboenetako bat izan zen. Espainiako Defentsa Batzordeko lehendakariorde izan zen.
Gobernuaren ordezkari Galizian
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Gobernuaren Galiziako ordezkari izendatu zuten 2000ko maiatzean, Estatuko idazkariorde gisa, eta kargu horretatik kudeatu zuen Prestige hondoratzea. Garai hartakoak dira bere esku-hartze publiko ezagunenetako batzuk: "Ziurrenik fuelak ez du Galiziako kostaldea ukituko" (2002ko azaroaren 14a) "Fuela itsas hondoan adokin bihurtzea da helburua" (2002ko azaroaren 19a) "Zifra argi bat dago, izan ere, isuri den kopurua ez da jakiten" (azaroaren 21a). Corbiongo epaileak inputatutzat hartu zuen eta Coruñako Audientziako azken sententziak paragrafo batzuk eskaintzen dizkio:Koordinazio lausoa eta nahasgarria izan zuen, bai eragiketak zuzenduko zituen erakundea eratzean, bai egitura burokratikoak eta agintariei informazioa eman diezaieketen pertsonei arreta ematean". Berak hala eskatuta, 2004ko urtarrilaren 31n kargua utzi zuen, urte horretako martxoko hauteskunde orokorretan parte hartzeko.
Guardia Zibilaren Zuzendari Nagusia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]2011ko abenduaren 30ean, BOEk iragarri zuen Fernández de Mesa izendatuko zuela Erregeak, Defentsako eta Barne ministroek batera proposatuta, Guardia Zibilaren zuzendari nagusi gisa, Guardia Zibilaren eta Polizia Nazionalaren zuzendari nagusi Francisco Javier Velázquez Lópezen ordez, eta Estatuko idazkariorde maila izango zuela.
Ceutako gorabehera, 2014. urtean
[aldatu | aldatu iturburu kodea]2014ko otsailaren 6an, Saharaz hegoaldeko etorkin-talde bat Marokoren eta Espainiaren arteko muga zeharkatzen saiatu zen. Guardia zibila aurka agertu zen, indarra erabiliz. Gertakarien ondorioz, 15 etorkin hil ziren. GKE batzuek adierazi zuten legez kanpoko kanporaketak izan zirela eta etorkinen aurkako istiluen aurkako materiala behar ez bezala erabili zela, eta horrek material hori erabiltzeko araudia hautsi zuen.
Hurrengo egunetan, Arsenio Fernándezek aurreko informazioen egiazkotasuna ukatu zuen, eta erabat ukatu zuen etorkinen aurkako gomazko pilotak erabiltzea, eta “gizatasunik gabeko” gisa izendatu zuen horrelakoak erabiltzea. Hala ere, 2014ko otsailaren 13an, Jorge Fernández Díaz barne-ministroa Kongresuan agertu zen bere borondatez, gertatutakoaren azalpenak emateko, eta baieztatu zuen gomazko pilotak erabili zirela Guardia Zibilaren zuzendariaren adierazpenaren aurka. Otsailaren 14an, hainbat diputatuk dimisioa eskatu zuten Guardia Zibilaren zuzendari gisa, babesik gabe ur gainean igeri ari ziren immigranteei gomazko pilotak jaurtitzen zizkieten bideo-grabazioak argitara atera zirenean.
Ondorengo bizitza
[aldatu | aldatu iturburu kodea]2017. urteko otsailean, Red Eléctrica de España energia elektrikoa garraiatzeko enpresako administrazio-kontseiluko kide izendatu zuten. Hori dela eta, hainbat politikarik eta komunikabidek kritikatu zuten, ate birakaria zela uste baitzuten.[4][5][6]
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ a b (Gaztelaniaz) «El jardinero fiel de Rajoy» ElPlural.com 2016ko martxoaren 20a.
- ↑ (Gaztelaniaz) Paradinas, Marcos. (2016ko apirilaren 16a). «Paco y Jorge, compañeros 'comisarios' y 'hermanos' de una Orden de origen medieval» ElPlural.com.
- ↑ a b (Gaztelaniaz) «Fernández de Mesa: de patrullar con falangistas a consejero de Red Eléctrica pasando por la Guardia Civil» www.publico.es (Noiz kontsultatua: 2020-07-07).
- ↑ (Gaztelaniaz) Rivera: colocar en Red Eléctrica a Arsenio Fernández de Mesa es un "dedazo en toda regla". ElDiario.es 2017ko urtarrilaren 31.
- ↑ (Gaztelaniaz) Mota, Jesús. (2017ko otsailaren 2a). Fernández de Mesa, ¿tenía que ser él?. ElPais.com.
- ↑ Nou cas de portes giratòries: Red Eléctrica fitxa l'exdirector de la Guàrdia Civil. Ara.cat 31 de gener 2017.
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.