Ο α (άλφα) Τηλεσκοπίου (Alpha Telescopii, α Tel) είναι ο φωτεινότερος (όπως φαίνεται από τη Γη) αστέρας του νότιου αστερισμού Τηλεσκόπιον. Είναι ορατός με γυμνό μάτι χαμηλά προς τον νότιο ορίζοντα από την Ελλάδα, τις καλοκαιρινές νύχτες, ευρισκόμενος πολύ κοντά (μισή μοίρα) στο βόρειο σύνορο του αστερισμού και στο βορειοδυτικό μέρος του. Ο αρχαίος αστρονόμος Πτολεμαίος τον συμπεριέλαβε στον αστερισμό Νότιο Στέφανο, αλλά μετά τη δημιουργία του αστερισμού Τηλεσκόπιον από τον Γάλλο αστρονόμο Νικολά-Λουί ντε Λακάιγ τον 18ο αιώνα, ο αστέρας συγκαταλέχθηκε μεταξύ των αστέρων του νέου αστερισμού.^[1] Μετρήσεις της ηλιοκεντρικής παραλλάξεώς του τον τοποθετούν σε απόσταση 85 παρσέκ (278 έτη φωτός από τη Γη. Η φωτεινότητα του αστέρα στο ορατό φως μειώνεται από τη διαστρική απορρόφηση από την κοσμική σκόνη κατά 0,22 μέγεθος (22,5%).

Ο α Τηλεσκοπίου είναι πολύ μεγαλύτερος αστέρας από τον Ήλιο, με 5,2 ± 0,4 φορές μεγαλύτερη μάζα και 3,3 ± 0,5 φορές μεγαλύτερη διάμετρο.^[2] Το φάσμα του α Tel αντιστοιχεί σε έναν γαλαζωπό (έχει δείκτη χρώματος B−V = −0,17) υπογίγαντα αστέρα, ο οποίος έχει σχεδόν εξαντλήσει το υδρογόνο στον πυρήνα του και εξελίσσεται πέρα από την Κύρια ακολουθία. Για τη μάζα του, το εξελικτικό αυτό στάδιο αντιστοιχεί σε ηλικία 20 ως 30 εκατομμυρίων ετών περίπου. Η απόλυτη λαμπρότητα (φωτιστική ισχύς) του είναι σχεδόν 800 φορές μεγαλύτερη από την ηλιακή, καθώς η ενεργός θερμοκρασία του ανέρχεται σε 16.700 K περίπου.^[2] Αυτή η λαμπρότητα αντιστοιχεί σε απόλυτο μέγεθος −1,25 έναντι +4,79 του Ήλιου.

Οι αστρονόμοι υποπτεύονται ότι ο α Τηλεσκοπίου είναι ελαφρώς μεταβλητός αστέρας, του είδους των αργά παλλόμενων αστέρων τύπου Β. Από το φάσμα του προκύπτει ότι το μέσο μαγνητικό πεδίο του στην επιφάνειά του έχει ένταση περί τα 230 gauss.^[2]. Η περιστροφή του γύρω από τον άξονά του είναι πολύ αργή, εκτός και αν βλέπουμε τον αστέρα από μία διεύθυνση κοντά στους πόλους του.

Ο α Τηλεσκοπίου πλησιάζει τη Γη και το Ηλιακό Σύστημα με ταχύτητα 200 μέτρα ανά δευτερόλεπτο περίπου (720 χιλιόμετρα την ώρα).