Άλφα Λυγκός
| α Λυγκός | ||
|---|---|---|
| Αστερισμός: | Λυγξ | |
| Συντεταγμένες (εποχή 2000.0): | α = 9h:21m:03,3s , δ = +34°.23΄.33΄΄ | |
| Φαινόμενο μέγεθος: | +3,14 | |
| Φασματικός τύπος: | K7 III | |
| Απόσταση από τη Γη: | 203 ± 2 έτη φωτός[1] | |
| Εναλλακτικές ονομασίες: | 40 Λυγκός (40 Lyn), HR 3705, HD 80493, BD +35°1979, HIP 45860, SAO 61414, FK5 352 | |
Ο άλφα (α) Λυγκός (Alpha Lyncis, α Lyn) είναι ο φωτεινότερος αστέρας στον αστερισμό Λύγκα. Είναι ο μοναδικός αστέρας στον συγκεκριμένο αστερισμό που έχει ονομασία κατά Bayer[2], δηλαδή με μικρό γράμμα του ελληνικού αλφαβήτου. Ως αστέρας τρίτου μεγάθους[3], είναι εύκολα ορατός με γυμνό μάτι (εκτός αν παρατηρούμε μέσα από πόλη ή σε νύχτα με πανσέληνο).
Ο α Λυγκός είναι ένας γίγαντας αστέρας που έχει σχεδόν εξαντλήσει το υδρογόνο του πυρήνα του και έχει εξελιχθεί πέρα από την Κύρια ακολουθία. Εκτιμάται ότι έχει διασταλεί σε 55 φορές μεγαλύτερη διάμετρο από τη διάμετρο του Ήλιου, ενώ εκπέμπει περίπου 670 φορές περισσότερη φωτιστική ισχύ (λαμπρότητα) από τον Ήλιο.[4] Η ενεργός θερμοκρασία της ορατής επιφάνειάς του είναι περίπου 3.882 K[5], που του χαρίζει ένα πορτοκαλί χρώμα[6] και είναι σημαντικά μικρότερη της ηλιακής.
Ο α Λυγκός απομακρύνεται από τη Γη και το Ηλιακό Σύστημα με ταχύτητα 37,15 χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο (134 χιλιάδες χιλιόμετρα την ώρα). Εμφανίζει επίσης αρκετά μεγάλη ιδία κίνηση για τόσο μακρινό αστέρα, πάνω από 0,2΄΄ ανά έτος.
Ο αστέρας είναι πιθανώς ελαφρά μεταβλητός[7], με το φαινόμενο μέγεθός του να κυμαίνεται από 3,17 μέχρι 3,12.[8] μία φορά κάθε αρκετές εκατοντάδες γήινες ημέρες. Αυτή η αργή και μικρή μεταβλητότητα αντιστοιχεί συνήθως σε αστέρες που έχουν αναπτύξει έναν εσωτερικό αδρανή πυρήνα άνθρακα, που περιβάλλεται από ένα κέλυφος, στο οποίο συντήκεται ήλιο. Αυτό υποδεικνύει ότι ο α Λυγκός αρχίζει να εξελίσσεται προς έναν μεταβλητό τύπου Μίρα.[2]
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ van Leeuwen, F. (2007). «Validation of the new Hipparcos reduction». Astronomy and Astrophysics 474 (2): 653–664. doi:. Bibcode: 2007A&A...474..653V.
- ↑ 2,0 2,1 Kaler, J.B. (11 Μαΐου 2005). «ALPHA LYN (Alpha Lyncis) and ALSCIAUKAT (31 Lyncis)». Stars. Πανεπιστήμιο του Ιλινόι. Ανακτήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 2011.
- ↑ Johnson, H.L. και άλλοι. (1966). «UBVRIJKL photometry of the bright stars». Communications of the Lunar and Planetary Laboratory 4 (1): 99. Bibcode: 1966CoLPL...4...99J.
- ↑ Piau, L. και άλλοι. (2010). «Surface convection and red giants radii measurements». Astronomy and Astrophysics 526: 100. doi:. Bibcode: 2011A&A...526A.100P.
- ↑ Massarotti, A. και άλλοι. (2008). «Rotational and Radial Velocities for a Sample of 761 HIPPARCOS Giants and the Role of Binarity». The Astronomical Journal 135 (1): 209–231. doi:. Bibcode: 2008AJ....135..209M. https://archive.org/details/sim_astronomical-journal_2008-01_135_1/page/209.
- ↑ «The Colour of Stars». Australia Telescope Outreach and Education. Commonwealth Scientific and Industrial Research Organisation. 21 Δεκεμβρίου 2004. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2012.
- ↑ Percy, J.R. και άλλοι. (1994). «Photometric surveys of suspected small-amplitude red variables. III: An AAVSO photometric photometry survey». Publications of the Astronomical Society of the Pacific 106 (700): 611–615. doi:. Bibcode: 1994PASP..106..611P.
- ↑ Kukarkin, B.V. και άλλοι. (1981). «Catalogue of suspected variable stars». Nachrichtenblatt der Vereinigung der Sternfreunde e.V.. Bibcode: 1981NVS...C......0K.
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
