Хенінг Манкель
| Хенінг Манкель | |
|---|---|
| шведск.: Henning Mankell | |
 | |
| Імя пры нараджэнні | шведск.: Henning Georg Mankell |
| Род дзейнасці | пісьменнік, драматург, дзіцячы пісьменнік, аўтар дэтэктываў, сцэнарыст, кінарэжысёр, праваабаронец |
| Дата нараджэння | 3 лютага 1948[1][2][…] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 5 кастрычніка 2015[4][2][…] (67 гадоў) |
| Месца смерці | |
| Месца пахавання | |
| Грамадзянства | |
| Бацька | Ivar Mankell[d] |
| Жонка | Eva Bergman[d] |
| Дзеці | Jon Mankell[d] |
| Узнагароды і прэміі |
 Шкляны ключ (1992) Golden Feather[d] (2008) Nils Holgersson Plaque[d] (1991) Corine Literature Prize[d] (2001, 2008) Gumshoe Awards[d] (2005) прэмія Астрыд Ліндгрэн[d] (1996) August Prize[d] (1995) Crimezone Thriller Awards[d] (2005) Аўтар года[d] (1997) Ripper Award[d] (2008) CWA International Dagger[d] (2018) прэмія Марціна Бека[d] (2001) |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Хенінг Манкель (швед. Henning Mankell, 3 лютага 1948, Стакгольм — 5 кастрычніка 2015, Гётэбарг) — шведскі тэатральны рэжысёр і пісьменнік, аўтар дэтэктыўных раманаў пра камісара Курта Валандэра.
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Хенінг Манкель нарадзіўся ў Стакгольме. Праз год пасля нараджэння хлопчыка яго бацькі развяліся. Дзіця засталося з бацькам, які служыў суддзёй.
Актыўна ўдзельнічаў у акцыях пратэсту супраць вайны ў В'етнаме і рэжыму апартэіду ў ПАР. У 1970-я ён пераехаў у Нарвегію, дзе далучыўся да Працоўнай камуністычнай партыі, якая стаяла на пазіцыях мааізму. Тады ж пабачылі свет яго першыя раманы. З пачатку 70-х гадоў Манкель падарожнічаў па афрыканскіх краінах. Ён нейкі час жыў у Замбіі, Зімбабвэ, Мазамбіку, займаўся дабрачыннай дзейнасцю.
У 1991 годзе Хенінг Манкель выдаў першую кнігу пра камісара Валандэра «Безаблічныя забойцы». У Швецыі гэты дэтэктыў, напісаны ў жанры нуар, адразу стаў папулярным і атрымаў некалькі прэстыжных прэмій. У іншых краінах пра Манкеля і яго героя загаварылі толькі пасля трэцяга рамана, «Белая ільвіца».
Яго кнігі былі глыбокія з сацыяльнага пункту гледжання. Злачынствы ў іх былі вынікам хвароб сучаснага грамадства: праблем мігрантаў, тэрарызму і экстрэмізму, рэлігійнага фанатызму, збяднення насельніцтва. Валандэр жыве і працуе ў невялікім шведскім мястэчку, пакутуе на алкагалізм і павінны быў ужо даўно зненавідзець увесь чалавечы род, аднак штодня сутыкаючыся з жорсткасцю і гвалтам, застаецца гуманістам і робіць сваю справу.
Раманы пра шведскага камісара былі экранізаваныя. Найбольш удалымі лічацца серыялы, знятыя шведскім тэлебачаннем. Высокія ацэнкі атрымаў таксама серыял, зняты Бі-Бі-Сі. Ролю Валандэра ў ім выканаў папулярны акцёр Кенэт Брана.
У апошнія гады Хенінг Манкель жыў пераважна ў Мазамбіку, вяртаючыся на лета ў Швецыю. З 1998 года быў жанаты з дачкой шведскага рэжысёра Інгмара Бергмана.
Зноскі
- ↑ Henning Mankell // KulturNav — 2015. Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ а б Henning Mankell // Нацыянальны музей Швецыі — 1792. Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Deutsche Nationalbibliothek Record #120863855 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 11 снежня 2014.
- ↑ а б Henning Mankell ist tot // heute — 2015. Праверана 5 кастрычніка 2015.
- ↑ artist list of the National Museum of Sweden — 2016. Праверана 27 лютага 2016.
- ↑ http://web.archive.org/web/20170323045831/http://jeugdliteratuur.org/auteurs/henning-mankell
Тэматычныя сайты | ||||
|---|---|---|---|---|
| Слоўнікі і энцыклапедыі | ||||
| Генеалогія і некрапалістыка | ||||
| ||||
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
