Тарквата Таса
| Тарквата Таса | |
|---|---|
| італ.: Torquato Tasso | |
 | |
| Асабістыя звесткі | |
| Дата нараджэння | 11 сакавіка 1544[1][2] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 25 красавіка 1595[1][5][…] (51 год) ці 25 мая 1595[4] (51 год) |
| Месца смерці | |
| Пахаванне | |
| Бацька | Бернарда Таса[d] |
| Альма-матар | |
| Прафесійная дзейнасць | |
| Род дзейнасці | паэт, пісьменнік, драматург, празаік |
| Гады творчасці | з 1562 |
| Кірунак | Гуманізм і маньерызм |
| Жанр | narrative poetry[d], дыялог, драма, паэма, Трактат, ода[d], Канцона, Мадрыгал і санет |
| Прэміі | |
| Подпіс |
 |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Тарквата Та́са[6] (італ.: Torquato Tasso, 11 сакавіка 1544, Сарэнта — 25 красавіка 1595, Рым) — адзін з найбуйнейшых італьянскіх паэтаў XVI стагоддзя, прадстаўнік позняга Адрадэння. Аўтар знакамітай паэмы «Вызвалены Ерусалім» (1575).
У 1560—1565 гадах вучыўся ў Падуанскім і ў Балонскім універсітэтах. З 1565 года на службе ў кардынала Луіджы д’Эстэ. З 1572 года прыдворны паэт ферарскага герцага Альфонса II д’Эстэ.
Творчасць
[правіць | правіць зыходнік]Першы адметны твор Тарквата Таса — фантастычная паэма «Рынальда» (1562)[6]. Галоўны твор — эпічная паэма ў актавах «Вызвалены Ерусалім» (1580[6]), напісаная ў традыцыях гераічнага эпасу і рыцарскага рамана. Паэма была асуджана інквізіцыяй, яе другая рэдакцыя пад назвай «Заваяваны Іерусалім» (1593) мае артадаксальна-каталіцкі характар. Аўтар паэмы «Сем дзён стварэння свету» (1594), філасофскіх «Дыялогаў» (зберагліся 28 з іх, у тым ліку «Бацька сям’і», 1583[6]), драмы «Амінта» (1573) і іншых твораў.
У апошнія гады жыцця пасля цяжкай псіхічнай хваробы Т. Таса адышоў ад ідэй гуманізму[6]. Пачаўся заняпад яго творчасці.
Вобраз Тарквата Таса як паэта і чалавека знайшоў адлюстраванне ў творчасці Ё. В. Гётэ, Дж. Байрана, Дж. Леапардзі, К. М. Бацюшкава, Н. В. Кукальніка і іншых[6][7].
Крыніцы
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ а б autori vari Enciclopedia Treccani — Istituto dell'Enciclopedia Italiana, 1929.
- ↑ BeWeB Праверана 4 жніўня 2020.
- ↑ а б Тассо Торквато // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
- ↑ а б в Archivio Storico Ricordi — 1808. Праверана 3 снежня 2020.
- ↑ Aquilecchia G. Torquato Tasso // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ а б в г д е БелЭн 2002.
- ↑ ВСЭ 1976.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Таса Тарквата // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 448. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
- Та́ссо Торквато / Елина Н. Г. // Т. 25. Струнино — Тихорецк. — М. : Советская энциклопедия, 1976. — С. 286—287. — (Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров; 1969—1978). (руск.)
- Тассо Торквато // Литературная энциклопедия: В 11 т. — [М.], 1929—1939. — Т. 11. / Ред. коллегия: Лебедев-Полянский П. И., Нусинов И. М.; Гл. ред. Луначарский А. В.; ученый секретарь Михайлова Е. Н. — М.: Худож. лит., 1939. — Стб. 189—194. — 824 стб.: ил. (руск.)
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Тарквата Таса
 Тарквата Таса — продкі |
|---|
Фота, відэа і аўдыё | ||||
|---|---|---|---|---|
| Тэматычныя сайты | ||||
| Слоўнікі і энцыклапедыі | Біяграфічны Аўстрыйскай імперыі · Біяграфічны італьянцаў · Вялікая каталанская · Вялікая нарвежская · Вялікая расійская (навукова-адукацыйны партал) · Бракгаўза і Эфрона · Кругасвет · Малы Бракгаўза і Эфрона · Універсальная літоўская энцыклапедыя · Britannica (11-th) · Britannica (онлайн) · Brockhaus · Catholic (1907—13) · Catholic (1997—…) · Notable Names Database · Treccani · Universalis | |||
| Генеалогія і некрапалістыка | ||||
| ||||
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
