Анаксагор з Клазаменаў
| Анаксагор з Клазаменаў | |
|---|---|
| Ἀναξαγόρας | |
 | |
| Дата нараджэння | каля 500 да н.э.[1] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | каля 428 да н.э.[1] |
| Месца смерці | |
| Род дзейнасці | матэматык, філосаф, фізік, астраном, пісьменнік |
| Навуковая сфера | астраномія, матэматыка, філасофія |
| Вядомыя вучні | Metrodorus of Lampsacus[d], Эмпедокл[2] і Carneades of Athens[d] |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Анаксаго́р з Клазаменаў (стар.-грэч.: Ἀναξαγόρας, каля 500 да н. э., Клазамены — 428 да н. э., Лампсак) — старажытнагрэчаскі філосаф, матэматык і астраном, пачынальнік афінскай філасофскай школы.
Анаксагор — адзін з найвыдатнейшых іанійскіх філосафаў, сын заможных бацькоў, нарадзіўся ў Клазаменах каля 500 года да н.э. З ранніх гадоў ён адмовіўся ад асалодаў, на якія мог разлічваць па сваім багацці, і пранікся філасофіяй.
Прываблены кіпучым разумовым жыццём Афінаў, што пачалося пасля бліскучых перамог над персамі, 45-гадовы Анаксагор перасяліўся туды, уступіў у блізкія зносіны з Перыклам і першым стаў пераказваць філасофію ў агульнадаступнай форме. Апроч самога Перыкла, яго вучнямі былі Фукідыд, фізік Архелай і Еўрыпід.
Анаксагор навучаў пра вечныя элементы сусвету, «зерні» (ці «гамеамерыі»), якія ўключаюць у сябе ўсю паўнату сусветных якасцей і кіруюцца касмічным Розумам. Імкнучыся тлумачыць натуральнымі прычынамі такія з'явы, як сонечнае і месяцавае зацьменне, землетрасенні і да т. п., ён выклікаў у свой адрас абвіначванне ў абразе багоў. Яго прысудзілі да смерці, ад якой выратавала яго толькі красамоўства Перыкла. Смяротны прысуд заменены быў выгнаннем. Анаксагор пасяліўся ў Лампсаку, дзе і памёр у 428 годзе. «Не я страціў Афіны, але афіняне страцілі мяне» — з гонарам казаў ён.
Зноскі
- ↑ а б в г Roux P. d. Nouveau Dictionnaire des œuvres de tous les temps et tous les pays — 2 — Éditions Robert Laffont, 1994. — Vol. 1. — P. 86. — ISBN 978-2-221-06888-5
- ↑ Любкер Ф. Empedocles // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга и др. — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 468.
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Анаксагор з Клазаменаў- Анаксагор. Internet Encyclopedia of Philosophy
- Анаксагор. Stanford Encyclopedia of Philosophy
- Анаксагор // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.
 Філосафы / Антычныя філосафы / Дасакратыкі | |
|---|---|
| Прадфіласофская традыцыя |
|
| Мілецкая школа | |
| Піфагарэйцы | |
| Элеаты |
|
| Атамісты | |
| Сафісты |
|
| Па-за школамі | |
Тэматычныя сайты | ||||
|---|---|---|---|---|
| Слоўнікі і энцыклапедыі | Вялікая каталанская · Вялікая нарвежская · Вялікая расійская (старая версія) · Бракгаўза і Эфрона · Кругасвет · Малы Бракгаўза і Эфрона · Праваслаўная багаслоўская · Рэальны слоўнік класічных старажытнасцей · Энцыклапедычны лексікон · Britannica (9-th) · Britannica (11-th) · Britannica (онлайн) · Brockhaus · Notable Names Database · Pauly-Wissowa · Treccani · Universalis | |||
| Генеалогія і некрапалістыка | ||||
| ||||
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
