Аляксандр Іванавіч Карніцкі
 Аляксандр Карніцкі | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Агульная інфармацыя | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Поўнае імя | Аляксандр Іванавіч Карніцкі | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Нарадзіўся |
14 лютага 1989[1][2] (35 гадоў) |
|||||||||||||||||||||||||||||||||
| Грамадзянства |
 Беларусь |
|||||||||||||||||||||||||||||||||
| Рост | 187 см[3] | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Вага | 77 кг[3] | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Пазіцыя | паўабаронца | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Інфармацыя пра клуб | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Клуб |
 Дыёшдзьёр II |
|||||||||||||||||||||||||||||||||
| Клубная кар’ера[* 1] | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Нацыянальная зборная[* 2] | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Узнагароды і медалі | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Аляксандр Карніцкі (нар. 14 лютага 1989, Стоўбцы) — беларускі футбаліст, паўабаронца венгерскага клуба «Дыёшдзьёр II» з Мішкальца і былы ігрок нацыянальнай зборнай Беларусі.
Клубная кар’ера
[правіць | правіць зыходнік]Прафесійную кар’еру пачаў у 2009 годзе ў складзе «Баранавічаў». Пасля гуляў за іншыя клубы Першай лігі — «Полацк» і «Граніт».
«Гомель»
[правіць | правіць зыходнік]У снежні 2012 года перайшоў у «Гомель»[4], дзе адразу стаў іграком асновы. Звычайна выступаў на пазіцыі апорнага паўабаронцы. Згодна са статыстыкай InStatFootball, стаў найлепшым іграком чэмпіянату 2013 адразу ў некалькіх намінацыях (колькасць выйграных адзінаборстваў, колькасць паспяховых перахватаў, колькасць парушэнняў на іграку)[5]. Акрамя таго, 7 ліпеня 2013 года вызначыўся голам, забітым са сваёй паловы поля ў браму «Тарпеда-БелАЗ».
У лістападзе 2013 года была дасягнута дамоўленасць аб пераходзе Карніцкага ў БАТЭ[6], да якога ён далучыўся па заканчэнні сезона ў снежні.
БАТЭ
[правіць | правіць зыходнік]У першай палове сезона 2014 з’яўляўся на полі нерэгулярна. Увосені, аднак, пачаў дэманстраваць выдатную гульню і замацаваўся ў асноўным складзе барысаўчан на пазіцыі атакуючага паўабаронцы. 16 кастрычніка 2014 года аформіў хет-трык у матчы з салігорскім «Шахцёрам», а 22 лістапада 2014 года аддаў чатыры галявыя перадачы ў матчы з «Гомелем». У выніку стаў самым карысным іграком другой паловы чэмпіянату (агулам пасля падзелу лігі на шасцёркі забіў 7 галоў і аддаў 6 галявых перадач).
«Хапаэль»
[правіць | правіць зыходнік]1 верасня 2016 года падпісаў трохгадовы кантракт з ізраільскім клубам «Хапаэль» з Раананы[7]. Спачатку рэгулярна гуляў у аснове, але ў пачатку 2017 года страціў месца ў складзе, і ў лютым пагадненне «Хапаэля» з паўабаронцам было разарвана[8].
Вяртанне ў «Гомель»
[правіць | правіць зыходнік]Неўзабаве пасля зыходу з «Хапаэля» вярнуўся ў Беларусь і стаў трэніравацца з «Гомелем», шукаючы варыянты працягу кар’еры за мяжой. У выніку, аднак, вырашыў застацца ў гомельскім клубе, падпісаўшы ў сакавіку кантракт да канца сезона 2017[9]. У «Гомелі» зноў стаў іграком асновы, да лета правёў за клуб 11 матчаў і забіў 4 галы.
«Тосна»
[правіць | правіць зыходнік]У чэрвені 2017 года накіраваўся на прагляд у расійскі клуб «Тосна», з якім у выніку падпісаў кантракт[10]. Замацаваўся ў асноўным складзе «Тосна» і дапамог камандзе выйграць Кубак Расіі, аднак па выніках сезона 2017/18 клуб страціў месца ў Прэм’ер-лізе і спыніў існаванне.
«Сепсі»
[правіць | правіць зыходнік]У ліпені 2018 года стаў іграком румынскага клуба «Сепсі»[11].
«Мезёкёвешд»
[правіць | правіць зыходнік]У чэрвені 2019 года падпісаў двухгадовы кантракт з венгерскім клубам «Мезёкёвешд»[12]. Па выніках сезона 2023/24 клуб страціў месца ў найвышэйшым дывізіёне, і паўабаронца пакінуў каманду.
«Дыёшдзьёр»
[правіць | правіць зыходнік]У жніўні 2024 года далучыўся да «Дыёшдзьёра II» з трэцяга венгерскага дывізіёна[13].
Міжнародная кар’ера
[правіць | правіць зыходнік]7 кастрычніка 2017 года дэбютаваў за нацыянальную зборную Беларусі ў адборачным матчы чэмпіянату свету 2018 супраць Нідэрландаў (1:3), правёўшы на полі ўсе 90 хвілін.
Дасягненні
[правіць | правіць зыходнік]- Чэмпіён Беларусі (2): 2014, 2015
- Уладальнік Кубка Беларусі: 2015
- Уладальнік Суперкубка Беларусі (3): 2014, 2015, 2016
- У спісе 22 найлепшых футбалістаў чэмпіянату Беларусі (2): 2013, 2014
- Уладальнік Кубка Расіі: 2018
Крыніцы
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ Aleksandr Karnitskiy // Transfermarkt — 2000. Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Alyaksandr Karnitsky // FBref.com
- ↑ а б https://www.teams.by/-/player-111/
- ↑ Жуковский и Карницкий стали игроками "Гомеля" (руск.). football.by (8 снежня 2012). Праверана 26 жніўня 2024.
- ↑ Футбольное измерение (руск.). by.tribuna.com.
- ↑ Карницкий переходит в "БАТЭ" (руск.). Афіцыйны сайт «Гомеля» (16 лістапада 2013). Праверана 26 жніўня 2024.
- ↑ Александр Карницкий подписал 3-летний контракт с "Хапоэлем" Раанана (руск.). football.by (1 верасня 2016). Праверана 26 жніўня 2024.
- ↑ Раананский "Хапоэль" расторг контракт с Александром Карницким (руск.). football.by (12 лютага 2017). Праверана 26 жніўня 2024.
- ↑ "Гомель" объявил о подписании контракта с Александром Карницким (руск.). football.by (9 сакавіка 2017). Праверана 26 жніўня 2024.
- ↑ Александр Карницкий стал игроком "Тосно" (руск.). football.by (21 чэрвеня 2017). Праверана 26 жніўня 2024.
- ↑ Александр Карницкий перешел в румынский "Сепси" (руск.). football.by (31 ліпеня 2018). Праверана 26 жніўня 2024.
- ↑ Карницкий перешел в венгерский "Мезёкёвешд" (руск.). football.by (19 чэрвеня 2019). Праверана 26 жніўня 2024.
- ↑ Александр Карницкий будет выступать за команду из Д3 Венгрии (руск.). football.by (22 жніўня 2024). Праверана 26 жніўня 2024.
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
