Шырмер
| Шырмер лац. Šyrmier | |
| Sisimir | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Sisimir + Miro |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Жыжмар, Жэзмар, Зіземар, Зызмар |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Шырмер» | |
Шырмер, Жыжмар (Жэзмар, Зіземар, Зызмар) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў
Сысымір (Sisimir) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова -сір- (-сер-, -сіс-) (імёны ліцьвінаў Сіргоўд, Сіргут, Сірмонт; германскія імёны Siriaud, Sergudo, Sirmont) паходзіць ад гоцкага sisu 'чароўны сьпеў, заклён'[2], а аснова -мер- (-мар-, -мір-) (імёны ліцьвінаў Маргела, Валадзімер, Нетымер; германскія імёны Mergell, Waldmer, Nitimerus) — ад гоцкага і бургундзкага meris 'славуты, выбітны'[3].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: von Sysmare bis czu Samiliskin… Sisemare (Паведамленьні аб літоўскіх дарогах)[4]; gebin czu Zyszmar (6 траўня 1409 году)[5]; tenutarii Zeszmore (18 чэрвеня 1522 году)[6]; Лавриновая Жижморовая (1528 год)[7]; Водиславъ Жижморъ[8], Станиславъ Жижморевичъ[9], слугу Станислава Жижморовича[10] (1567 год); у земянки господарьской повету Упитского Катерыны Шимъковъны Жижморевича Станиславовой Яновича Яцковича (27 жніўня 1585 году)[11]; бояре… Станиславъ Ширмеровичъ (3 красавіка 1606 году)[12]; Piotr Bohdanowicz Żezmor (20 кастрычніка 1655 году)[13].
Носьбіты
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Лаўрыновая Жыжмаравая — упіцкая баярыня, якая ўпамінаецца ў попісе войска Вялікага Княства Літоўскага 1528 году
- Пётар Уладзіслававіч Жыжмар — упіцкі зямянін, які ўпамінаецца ў 1588 годзе[14]
На гістарычнай Троччыне існуе места Жыжмары.
Глядзіце таксама
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1346.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 19.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
- ^ Scriptores rerum Prussicarum. Bd. 2. — Leipzig, 1863. S. 700, 707.
- ^ Codex epistolaris Vitoldi. — Cracoviae, 1882. P. 174.
- ^ Rowell S. C. Acta primae visitationis diocesis vilnensis anno domini 1522 peractae. Vilniaus Kapitulos Archyvo Liber IIb atkūrimas. — Vilnius, 2015. P. 221.
- ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 101.
- ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 625.
- ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 629.
- ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 630.
- ^ Акты издаваемые Виленской комиссией для разбора древних актов. Т. 26. — Вильна, 1899. С. 43.
- ^ Археографический сборник документов, относящихся к истории Северо-западной Руси. Т. 3. — Вильна, 1867. С. 69.
- ^ Akta zjazdów stanów Wielkiego Księstwa Litewskiego. T. 2. — Warszawa, 2009. S. 307, 324.
- ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 8. ― Вильна, 1912. С. 75.
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
