Мікола Мятліцкі
Асабістыя зьвесткі
Імя пры нараджэньні	Мікалай Міхайлавіч Мятліцкі
Нарадзіўся	20 сакавіка 1954 (70 гадоў) вёска Бабчын, Хвойніцкі раён, Гомельская вобласьць, Беларуская ССР, СССР
Памёр	27 лістапада 2021(2021-11-27) (67 гадоў)
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	карэспандэнт, рэдактар
Гады творчасьці	з 1980 году
Жанр	баляда, верш, паэма, пародыя, эпіграма[1]
Мова	беларуская
Дэбют	верш у газэце «Ленінскі сьцяг» (1969 год, Хвойнікі)
Значныя творы	зборнікі вершаў «Мой дзень зямны» (1985), «Бабчын» (1996)
Прэміі	Прэмія камсамолу Беларусі (1986), літаратурная прэмія імя Янкі Купалы (1998), прэмія імя Васіля Віткі (2010)[2], прэмія «За духоўнае адраджэньне» (2013)
Узнагароды
Творы на сайце Knihi.com

Мікола Мятліцкі (20 сакавіка 1954 г., в. Бабчын, Хвойніцкі раён, Гомельская вобласьць — 27 лістапада 2021 г.) — беларускі паэт і перакладнік. Ляўрэат прэміі камсамола Беларусі (1986), Дзяржаўнай прэміі Рэспублікі Беларусь імя Янкі Купалы (1998)^[3], прэміі прэзыдэнта Рэспублікі Беларусь «За духоўнае адраджэньне» (2013). 8-ы галоўны рэдактар часопіса «Полымя» (2002—2019).

У 1969 годзе 15-гадовым юнаком, калі навучаўся ў 7-й клясе, зьмясьціў першыя вершы на старонках хвойніцкай раённай газэты «Ленінскі сьцяг» (з 2 ліпеня 2009 году «Хойніцкія навіны»). У 1971 г. скончыў Бабчынскую сярэднюю школу (Хвойніцкі раён). У 1976 г. — філялягічны факультэт Беларускага дзяржаўнага ўнівэрсытэту. У 1977—1983 гг. працаваў карэспандэнтам менскай штотыднёвай газэты «Літаратура і мастацтва». У 1981 г. уступіў у Саюз пісьменьнікаў Беларусі (з 1994 г. Саюз беларускіх пісьменьнікаў)^[4]. У 1983—2002 гг. займаў пасаду старэйшага рэдактара рэдакцыі крытыкі, літаратуразнаўства і драматургіі выдавецтва «Мастацкая літаратура»^[5]. У 2002—2014 гг. быў галоўным рэдактарам найстарэйшага літаратурнага часопіса Беларусі «Полымя». 9 сакавіка 2010 г. быў узнагароджаны мэдалём Францішка Скарыны^[6].

За 1980—2016 гг, цягам 36 гадоў, выдаў 16 кніг і 1 брашуру ўласнай паэзіі: «Абэліск у жыце» (1980), «Мой дзень зямны» (1985; прэмія камсамола Беларусі), «Ружа вятроў» (1987), «Горкі вырай» (1989), «Шлях чалавечы» (1989), «Палескі смутак» (1991), «Блаславеньне» (1991), «Няправільныя санкі» (1991; вершы для дзяцей)^[1], «Чаканьне сонца» (1994), «Бабчын» (1996; прэмія імя Я.Купалы), «Хойніцкі сшытак» (1999), «Жыцьця глыбінныя віры» (2001), «Замкнёны дом» (2005), «На беразе маім» (2010), «Цяпло бусьлінага крыла» (2010)^[7], «Чалавек падымае неба» (2012)^[3], «Мой боль вырастае да зор» (2016). Кнігу «Бабчын» прысьвяціў роднай вёсцы, адселенай у выніку Чарнобыльскай катастрофы 26 красавіка 1986 году. Яго творы перакладаліся на 4 замежныя мовы: баўгарскую, расейскую, сэрбскую і таджыцкую. Пераклаў на беларускую мову паэзію Індыі, Казахстану (Абай Кунанбаеў), Кітаю і Таджыкістану. У 2011 г. выдаў кнігу перакладаў «Лучнасьць». У 2012 годзе выдаў кнігу «Пад крыламі дракона» (прэмія «За духоўнае адраджэньне») зь перакладамі на беларускую мову твораў 100 кітайскіх паэтаў з IV стагодзьдзя да н. э. па XX стагодзьдзе^[8].

• Абэліск у жыце. — Менск: Мастацкая літаратура, 1980. — 56 с. — 4000 ас.
• Мой дзень зямны. — Менск: Мастацкая літаратура, 1985. — 95 с.
• Ружа вятроў. — Менск: Мастацкая літаратура, 1987. — 206 с.
• Горкі вырай. — Менск: ЦК Кампартыі Беларусі, 1989. — (Бібліятэка часопіса «Маладосць»). — 4488 ас.
• Шлях чалавечы. — Менск: Мастацкая літаратура, 1989. — 6000 ас.
• Палескі смутак / маст. Юры Якавенка. — Менск: Мастацкая літаратура, 1991.
• Блаславеньне / маст. Ларыса Мележ. — Менск: Юнацтва, 1991. — 222 с. — 6000 ас. — ISBN 5-7880-0562-0
• Няправільныя санкі / рэд. Уладзімер Карызна, маст. Ларыса Мележ. — Менск: Юнацтва, 1991. — 24 с. — 40 000 ас.
• Чаканьне сонца / маст. Ларыса Мележ. — Менск: Мастацкая літаратура, 1994. — 222 с. — 3000 ас. — ISBN 5-340-01375-8
• Бабчын. — Менск: Мастацкая літаратура, 1996. — 286 с. — 25 000 ас. — ISBN 985-02-0197-5
• Хойніцкі сшытак. — Менск: Беллітфонд, 1999. — 190 с. — 1000 ас. — ISBN 985-6576-03-2
• Жыцьця глыбінныя віры. — Менск: Мастацкая літаратура, 2001. — 382 с. — 2000 ас. — ISBN 985-02-0530-X
• Замкнёны дом. — Менск: Мастацкая літаратура, 2005. — 316 с. — 1500 ас. — ISBN 985-02-0737-X
• Таджыкістан: імгненьні вечнасьці / перакл. з таджыцк. Мікола Мятліцкі, уклад. Алесь Бадак. — Менск: Зоркі гор, 2009. — 55 с. — 300 ас. — ISBN 978-985-6780-58-8
• На беразе маім. — Менск: Мастацкая літаратура, 2010. — 294 с. — (Залатое пяро). — 1500 ас. — ISBN 978-985-02-1220-7
• Цяпло бусьлінага крыла. — Менск: Літаратура і мастацтва, 2010. — 207 с. — (Лімаўскі фальварак). — 1100 ас. — ISBN 978-985-6941-91-0
• Лучнасьць: з паэзіі народаў сьвету / перакл. Мікола Мятліцкі. — Менск: Літаратура і мастацтва, 2011. — 239 с. — 1100 ас. — ISBN 978-985-6994-56-5
• Чалавек падымае неба. — Менск: Чатыры чвэрці, 2012. — 359 с. — (Бібліятэка Саюза пісьменьнікаў Беларусі). — 300 ас. — ISBN 978-985-7026-15-9
• Пад крыламі дракона / перакл. з кіт. Мікола Мятліцкі, рэд. Вадзім Спрынчан. — Менск: Зьвязда, 2012. — 280 с. — 2500 ас. — ISBN 978-985-7059-09-6
• Мой боль вырастае да зор. — Менск: Беларуская навука, 2016. — 429 с. — 152 ас. — ISBN 978-985-08-1932-1

• Мікола Мятліцкі // Вершы.ru, 2013 г. Праверана 19 студзеня 2017 г.
• Мікола Мятліцкі // Газэта «Зьвязда», 23 лістапада 2016 г. Архіўная копія ад 9 студзеня 2014 г. Праверана 19 студзеня 2017 г.
• Навум Гальпяровіч, Анатоль Зэкаў. «Дыяблёг P.S.» .Госьць: Мікола Мятліцкі. 13.12 // Тэлеканал «Беларусь 3», 17 сьнежня 2014 г. Праверана 19 студзеня 2017 г.