สันตะสำนัก Sancta Sedes  (ละติน) Santa Sede  (อิตาลี)
ธงชาติ ตราแผ่นดิน
เมืองหลวง	นครรัฐวาติกัน (โดยพฤตินัย) (ที่มีทรัพย์สินและสิทธิสภาพนอกอาณาเขตรอบ ๆ โรม ประเทศอิตาลี) 41°54.2′N 12°27.2′E / 41.9033°N 12.4533°E / 41.9033; 12.4533
เขตอำนาจศาสนจักร	มุขมณฑลโรม (ศีลมหาสนิทสากล) คริสตจักรละติน โรมันคาทอลิก
ภาษาทำการ	อิตาลี (การบริหารและการทูต)[1] ฝรั่งเศส (เฉพาะทางการทูต)[2]
ศาสนา	โรมันคาทอลิก
ชาติพันธุ์นาม	Papal Pontifical
ประเภท	อิปิสโคปัลซี พระสันตะปาปาของบิชอปแห่งโรม, พระสันตะปาปา, ประมุขแห่งคริสต์จักรโรมันคาทอลิกทั่วโลก
การปกครอง	รัฐเดี่ยว สมบูรณาญาสิทธิราชย์แบบคริสเตียน[3] (ภายใต้ศาสนจักร[4] และเทวาธิปไตย[5]แบบเลือกตั้ง[6])
• พระสันตะปาปา	ฟรานซิส
• พระคาร์ดินัลเลขาธิการแห่งรัฐ	Pietro Parolin
ดินแดนอธิปไตยภายใต้กฎหมายระหว่างประเทศ
• Apostolic see	คริสต์ศตวรรษที่ 1 โดยซีโมนเปโตร ("Prince of the Apostles")
• Papal primacy	ศาสนาคริสต์ยุคแรก – สมัยโบราณ (กฎหมายศาสนจักร; ประวัติศาสตร์กฎหมาย)
• Donation of Sutri	ค.ศ. 728 (ดินแดนในดัชชีแห่งโรมของพระเจ้าLiutprand)
• Donation of Pepin	ค.ศ. 756 (อำนาจอธิปไตยในดัชชีแห่งโรม ซึ่งยืนยันโดยพระเจ้าเปแป็ง)
• รัฐสันตะปาปา	ค.ศ. 756–1870 ค.ศ. 1075: Dictatus papae ค.ศ. 1177: สนธิสัญญาเวนิส (ยืนยันอำนาจอธิปไตยอีกครั้งโดยจักรพรรดิฟรีดริชที่ 1 แห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์)
• นักโทษในวาติกัน	ค.ศ. 1870–1929 (ภายใต้ราชอาณาจักรอิตาลี)
• นครรัฐวาติกัน	ค.ศ. 1929– (สนธิสัญญาลาเตรันกับอิตาลี)
เว็บไซต์ Vatican.va

บทความนี้เป็นส่วนหนึ่งของ
นครรัฐวาติกัน
ผู้ปกครองสูงสุด พระสันตะปาปา การประชุมเลือกสันตะปาปา รายพระนามพระสันตะปาปา
คณะพระคาร์ดินัล หัวหน้า
สำนักกรมวัง กรมวัง (กาแมร์เลนโก)
สำนักพระอธิการ พระคาร์ดินัลอธิการในสมเด็จพระสันตะปาปา
สมณะกระทรวง สมณะกระทรวงหลักความเชื่อ สมณะกระทรวงพิธีกรรมและศีลศักดิ์สิทธิ์ สมณะกระทรวงการประกาศพระวรสารสู่ปวงชน สมณะกระทรวงการแต่งตั้งนักบุญ สมณะกระทรวงมุขนายก สมณกระทรวงบาทหลวง สมณะกระทรวงคริสตจักรตะวันออก สมณกระทรวงบาทหลวง สมณะกระทรวงสถาบันชีวิตที่ถวายแล้วและคณะชีวิตแพร่ธรรม สมณะกระทรวงการศึกษาคาทอลิก
ศาลยุติธรรม ศาลคริสตจักร (Apostolic Signatura) ห้องไต่สวนโรมัน (Roman Rota) ทัณฑสถานคริสตจักร (Apostolic Penitentiary)
สมณะทบวง สมณะทบวงฆราวาส สมณะทบวงการส่งเสริมคริสต์ศาสนจักรสัมพันธ์ สมณะทบวงครอบครัว สมณะทบวงความยุติธรรมและสันติภาพ สมณะทบวงกอร์อูนุม สมณะทบวงการอภิบาลผู้ย้ายถิ่นและคนพเนจร สมณะทบวงการอภิบาลผู้ทำงานด้านสุขภาพ สมณะทบวงตัวบทกฎหมาย สมณะทบวงศาสนสัมพันธ์ สมณะทบวงวัฒนธรรม สมณะทบวงการสื่อสารสังคม สมณะทบวงการส่งเสริมการประกาศพระวรสารใหม่
ด ค ก

สันตะสำนัก^[7] (ละติน: Sancta Sedes, ภาษาละตินศาสนา: [ˈsaŋkta ˈsedes]; อิตาลี: Santa Sede [ˈsanta ˈsɛːde]) หรือ อาณาจักรอันศักดิ์สิทธิ์^[8] (อังกฤษ: Holy See) คือสถาบันฝ่ายปกครองศาสนาในกำกับของมุขนายกแห่งกรุงโรม อันเป็นตำแหน่งประมุขของคริสตจักรโรมันคาทอลิกทั้งหมดด้วย สันตะสำนักเป็นที่ตั้งของรัฐบาลกลางของคริสตจักรโรมันคาทอลิก ฉะนั้นเมื่อกล่าวถึง “สันตะสำนัก” จึงหมายถึงองค์กรบริหารส่วนกลางของคริสตจักรโรมันคาทอลิกทั้งหมด^[7] และเป็นอาณาจักรทางศาสนาที่เป็นที่ยอมรับตามกฎหมายนานาชาติว่าเป็นรัฐอิสระที่มีประมุขเป็นพระสันตะปาปาและสถาปนาความสัมพันธ์ทางทูตกับประเทศอื่นได้^[9]

สันตะสำนักแบ่งการบริหารออกเป็น 4 ระดับ^[7] ได้แก่

1. สมณะกระทรวง (Congregation)
2. สมณะทบวง (Pontifical Council)
3. สำนักกรรมาธิการ (Pontifical Commission)
4. สำนักงาน (Holy Office)

ทั้งนี้สันตะสำนักไม่ใช่นครรัฐวาติกันที่ก่อตั้งในปี ค.ศ. 1929 สันตะสำนักถือว่ามีมาตั้งแต่ศาสนาคริสต์ยุคแรก ตำแหน่งทูตจะไม่ใช่ตำแหน่งทูตแห่งนครรัฐวาติกัน แต่จะเป็นทูตแห่งสันตะสำนัก และผู้แทนของพระสันตะปาปาในรัฐหรือประเทศอื่นก็ถือว่าเป็นผู้แทนของสันตะสำนัก มิใช่ผู้แทนของนครรัฐวาติกันเรียกว่าเอกอัครสมณทูต

ขณะที่มุขมณฑลอื่น ๆ ในคริสตจักรต่างก็เป็นมุขมณฑลที่ศักดิ์สิทธิ์ แต่การเรียกอาณาจักรอันศักดิ์สิทธิ์โดยทั่วไปแล้วจะเป็นความหมายที่ใช้ในความสัมพันธ์ระหว่างประเทศและในความหมายของประมวลกฎหมายพระศาสนจักร^[10] ที่หมายถึงรัฐบาลกลางของคริสตจักรโรมันคาทอลิกทั้งหมด

อ้างอิง

อ่านเพิ่ม

• Köck, Heribert F. (1975). Die Völkerrechtliche Stellung Des Heiligen Stuhls: Dargestellt an Seiner Beziehungen Zu Staaten Und Internationalen Organisationen. Berlin: Duncker und Humblot. ISBN 978-3-428-03355-3.
• Köck, Heribert F. (1995). "Holy See". ใน Bernhardt, Rudolf; Macalister-Smith, Peter (บ.ก.). Max Planck Encyclopedia of Public International Law. Vol. 2. Amsterdam: North-Holland. ISBN 978-0-444-86245-7.
• Brusher, Joseph S. (1959). Popes Through the Ages. Princeton, N.J: Van Nostrand. OCLC 742355324.
• Chamberlin, E. R. (1969). The Bad Popes. New York: Dial Press. OCLC 647415773.
• Dollison, John (1994). Pope-pourri. New York: Simon & Schuster. ISBN 978-0-671-88615-8.
• Maxwell-Stuart, P. G. (1997). Chronicle of the Popes: The Reign-by-Reign Record of the Papacy from St. Peter to the Present. London: Thames and Hudson. ISBN 978-0-500-01798-2.
• Norwich, John Julius (2011). The Popes: A History. London: Chatto & Windus. ISBN 978-0-7011-8290-8.
• Duffy, Eamon (1997). Saints and Sinners, a History of the Popes. Yale University Press. ISBN 978-0-300-07332-4.
• Durant, William James (1950). The Story of Civilization. Vol. IV. The Age of Faith: A History of Medieval Civilization – Christian, Islamic, and Judaic – from Constantine to Dante, A.D. 325–1300. New York: Simon & Schuster. ISBN 978-0-671-01200-7.
• Durant, William James (1957). The Story of Civilization. Vol. VI. The Reformation. New York: Simon & Schuster. ISBN 978-0-671-61050-0.
• Franzen, August; Dolan, John (1969). A History of the Church. Herder and Herder.
• Granfield, Patrick (1987). The Limits of the Papacy: Authority and Autonomy in the Church. New York: Crossroad. ISBN 978-0-8245-0839-5.
• Grisar, Hartmann (1912). History of Rome and the Popes in the Middle Ages. London: Kegan Paul, Trench, Trübner. OCLC 11025456.
• John Paul II, Pope (22 February 1996). "Universi Dominici Gregis". Vatican Publishing House.
• Kelly, J. N. (1986). Oxford Dictionary of the Popes. Prentice Hall. ISBN 978-0-19-190935-1.
• Kerr, William Shaw (1950). A Handbook on the Papacy. London: Marshall, Morgan & Scott. OCLC 51018118.
• Küng, Hans (2003). The Catholic Church: A Short History. Random House. ISBN 978-0-8129-6762-3.
• Loomis, Louise Ropes (2006) [1916]. The Book of the Popes (Liber Pontificalis): To the Pontificate of Gregory I. Merchantville, New Jersey: Evolution Publishing. ISBN 978-1-889758-86-2.
• Noble, Thomas; Strauss, Barry (2005). Western Civilization. Houghton Mifflin. ISBN 978-0-618-43277-6.
• Orlandis, José (1993). A Short History of the Catholic Church. Scepter. ISBN 978-1-85182-125-9.
• La Due, William J. (1999). The Chair of Saint Peter: A History of the Papacy. Maryknoll, N.Y: Orbis Books. ISBN 978-1-57075-249-0.

แหล่งข้อมูลอื่น

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ สันตะสำนัก

วิกิพจนานุกรม มีความหมายของคำว่า สันตะสำนัก

• The Holy See
• The Holy See News Portal (News.va) เก็บถาวร 28 มิถุนายน 2011 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
• The Vatican ที่ยูทูบ
• Primacy of the Apostolic See
• CIA World Factbook on Holy See
• Between Venus and Mars, the Church of Rome Chooses Both—The Holy See's geopolitics analyzed in the light of the dominant doctrines
• The Holy See in the course of time, from an Orthodox perspective
• Inside the Vatican Documentary on National Geographic YouTube channel