งูหลามบอล
| งูหลามบอล | |
|---|---|
| |
| สถานะการอนุรักษ์ | |
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ 
| |
| โดเมน: | ยูแคริโอต Eukaryota |
| อาณาจักร: | สัตว์ Animalia |
| ไฟลัม: | สัตว์มีแกนสันหลัง Chordata |
| ชั้น: | สัตว์เลื้อยคลาน Reptilia |
| อันดับ: | กิ้งก่าและงู Squamata |
| อันดับย่อย: | Serpentes Serpentes |
| วงศ์: | วงศ์งูเหลือม Pythonidae |
| สกุล: | Python Python (Shaw, 1802) |
| สปีชีส์: | Python regius |
| ชื่อทวินาม | |
| Python regius (Shaw, 1802) | |
| |
| แผนที่การกระจายพันธุ์ของงูหลามบอล | |
| ชื่อพ้อง | |
| |
งูหลามบอล หรือที่นิยมเรียกว่า บอลไพธอน (อังกฤษ: ball python; ชื่อวิทยาศาสตร์: Python regius) เป็นงูเหลือมชนิดหนึ่งที่อาศัยอยู่ในทุ่งหญ้า ไม้พุ่ม และป่าเปิดที่แอฟริกาตะวันตกถึงแอฟริกากลาง ถือเป็นงูเหลือมแอฟริกันไม่มีพิษที่มีขนาดเล็กที่สุด โดยมีความยาวสูงสุดที่ 182 ซm (5.97 ft)[2] ส่วนชื่อ "บอลไพธอน" สื่อถึงแนวโน้มที่งูหลามจะขดตัวเป็นลูกบอลเมื่อเกิดความเครียดหรือทำให้ตกใจ[3]
ข้อมูลทั่วไป
[แก้]มีถิ่นกำเนิดในทวีปแอฟริกา โดยพบตั้งแต่แอฟริกากลางไปจนถึงแอฟริกาตะวันตก โดยปกติแล้วงูหลามบอลมักจะใช้ชีวิตอยู่บนพื้นดินมากกว่าอยู่บนต้นไม้ แต่ก็พบบ่อยครั้งที่พบงูหลามบอลอยู่บนต้นไม้ได้เช่นกัน ลักษณะทั่วไป งูหลามบอลจัดเป็นงูขนาดกลาง มีรูปร่างค่อนข้างอ้วน ป้อม สั้น ขนาดโดยทั่วไปแล้วมักจะไม่เกิน 1.2 เมตร ลำตัวอาจมีสีน้ำตาลอ่อนไปจนถึงสีเหลืองสด ตัดกับลวดลายสีดำทั่วทั้งตัว โดยงูแต่ละตัวจะมีลวดลายไม่ซ้ำกัน
อุปนิสัย งูหลามบอลเป็นงูที่มีนิสัยไม่ดุร้ายก้าวร้าว เมื่อพบกับศัตรูจะขดตัวกลมคล้ายลูกบอล จึงเป็นที่มาของชื่อ และอาหารจะกินแต่เฉพาะหนูและสัตว์ฟันแทะเท่านั้น ซึ่งแตกต่างจากงูหลาม งูเหลือม ชนิดอื่น ๆ การแพร่พันธุ์ จะกระทำในฤดูใบไม้ผลิ หรือหลังจากฤดูหนาว โดยมักเป็นช่วงปลายปี โดยตัวผู้จะเลื้อยคลอเคลียกับตัวเมียไปทางด้านข้าง ใช้หางเขี่ยคลอเคลียไปบนหลังตัวเมีย มีการใช้เทคนิค นวดตัวเมียโดยใช้สเปอร์และปลายหาง เมื่อเป็นที่ถูกใจตัวเมียจะม้วนหางขึ้นเพื่อให้ตัวผู้ได้ผสมพันธุ์ จากนั้น 1-4 เดือนต่อมา ตัวเมียจะออกไข่ ประมาณ 5-8 ฟอง ในการกกไข่ ตัวเมียทำหน้าที่เพียงป้องกันไข่ ไม่ได้ใช้การสั่นของกล้ามเนื้อเพื่อกระตุ้นไข่หรือให้ความอบอุ่น ในขณะที่เป็นลูกงูนั้น การลอกคราบจะถี่มากช่วงปีแรกเฉลี่ยเดือนละครั้ง
จากอุปนิสัยที่ไม่ดุร้ายและสีสันลวดลายที่สวยงาม ทำให้งูหลามบอลเป็นสัตว์เลี้ยงที่ได้รับความนิยมเป็นอันดับต้น ๆ ชนิดหนึ่งของผู้ที่ชื่นชอบสัตว์เลื้อยคลาน โดยสามารถเลี้ยงได้ในตู้กระจกหรือกล่องพลาสติก อีกทั้งสามารถเพาะขยายพันธุ์ในที่เลี้ยงได้เพื่อให้ได้ลวดลายสีสันที่แตกต่างแปลกออกไปด้วยหลักของสัณฐานวิทยา ซึ่งงูตัวที่มีสีสันหรือลวดลายสวยงามแตกต่างไปจากตัวอื่นทั่วไป จะมีสนราคาแพงกว่าปกติมาก
เทพปกรณัมกรีก
[แก้]งูหลามบอลได้ถูกกล่าวถึงในเทพปกรณัมกรีกไว้ว่า เมื่อ มหาเทพซูสได้มีจิตปฏิพัทธ์ต่อ นางเลโต ทำให้ เทพีฮีรา มเหสีเอกเกิดความหึงหวงจึงกลั่นแกล้งด้วยการส่ง งูหลามบอลที่เลี้ยงไว้ไปตามรังควาน นางจึงต้องอุ้มครรภ์หนีซอกซอนไปจนถึง เกาะดีลอส (Delos) โปเซดอน มีความสงสารบันดาลให้เกาะผุดขึ้นในทะเล เพื่อให้นางได้ประสูติ เทพอพอลโล กับ เทพีอาร์เตมิส บนเกาะนั้น ทันทีที่ประสูติจากครรภ์มารดา เทพอพอลโล ก็จับงูหลามบอลฆ่าทิ้งเสีย จึงได้รับการขนานนามว่า ไพธูส (Pytheus) ซึ่งแปลว่า “ผู้สังหารงูหลาม”
ระเบียงภาพ
[แก้]-
งูหลามบอลงูหลามที่มีขนาดเล็กที่สุดในโลก -
งูหลามบอลสีดำทอง -
งูหลามบอลที่มีสีที่หายากที่สุด -
งูหลามบอลลายเสือ -
งูหลามบอลขาวเผือก -
งูหลามบอลในสวนจตุจักร -
งูหลามบอลที่อยู่ร่วมกันได้
อ้างอิง
[แก้]- ↑ D'Cruze, N.; Wilms, T.; Penner, J.; Luiselli, L.; Jallow, M.; Segniagbeto, G.; Niagate, B. & Schmitz, A. (2021). "Python regius". IUCN Red List of Threatened Species. 2021: e.T177562A15340592. สืบค้นเมื่อ 7 October 2021.
- ↑ 2.0 2.1 McDiarmid, R. W.; Campbell, J. A.; Touré, T. (1999). Snake Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference. Vol. 1. Washington, DC: Herpetologists' League. ISBN 1-893777-00-6.
- ↑ Mehrtens, J. M. (1987). "Ball Python, Royal Python (Python regius)". Living Snakes of the World in Color. New York: Sterling Publishers. p. 62. ISBN 080696460X.
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]
- "Python regius". ระบบข้อมูลการจำแนกพันธุ์แบบบูรณาการ. สืบค้นเมื่อ 12 September 2007.
- Python regius ที่คลังข้อมูลสัตว์เลื้อยคลาน Reptarium.czสืบค้นเมื่อ 12 September 2007
- Krishnasamy, Vikram; Stevenson, L.; Koski, L.; Kellis, M.; Schroeder, B.; Sundararajan, M.; Ladd-Wilson, S.; Sampsel, A.; Mannell, M.; Classon, A.; Wagner, D.; Hise, K.; Carleton, H.; Trees, E.; Schlater, L.; Lantz, K.; Nichols, M. (2018). "Exposure to Salmonella". MMWR. Morbidity and Mortality Weekly Report. 67 (19): 562–563. doi:10.15585/mmwr.mm6719a7. PMC 6048943. PMID 29771878.
| ฐานข้อมูลการควบคุมรายการหลักฐาน: ประจำชาติ |
|---|
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
