ஆசிரியர்

சிப்பாய்க் கிளர்ச்சி, 1857
இந்திய விடுதலைப் போராட்டம் பகுதி
1857 இல் இடம்பெற்ற பெரும் கலகத்தைக் காட்டும் 1912 வரைபடம். கலகம் இடம்பெற்ற நகரங்கள்: மீரட், டெல்லி, கான்பூர், லக்னௌ, ஜான்சி, குவாலியர்.
நாள் மே 10, 1857 இடம் இந்தியா (1857) கலகம் அடக்கப்பட்டது, இந்தியாவில் கம்பனியின் ஆட்சி முடிவு பிரித்தானிய முடியாட்சியின் கீழ் இந்தியா கொண்டு வரப்பட்டது. நிலப்பகுதி மாற்றங்கள் முன்னாள் பிரித்தானியக் கிழக்கிந்தியக் கம்பனியால் உருவாக்கப்பட்ட வட்டாரங்களை உள்ளடக்கிய இந்தியப் பேரரசு, சில இடங்கள் உள்ளூர் அரசர்களிடம் ஒப்படைக்கப்பட்டன, எஞ்சிய இடங்கள் பிரித்தானிய முடியாட்சியின் கீழ் கொண்டுவரப்பட்டன.
பிரிவினர்
பிரித்தானியக் கிழக்கிந்தியக் கம்பனியின் சிப்பாய்கள், 7 இந்திய சிற்றரசுகள், தனியாட்சிப் பகுதிகளான ஆவாட் மற்றும் ஜான்சி ஆகியவற்றின் வெளியேற்றப்பட்ட அரசர்கள் சில பொது மக்கள்.	பிரித்தானிய இராணுவம் பிரித்தானியக் கிழக்கிந்தியக் கம்பனியின் சிப்பாய்கள் Native Irregulars and British regulars, பிரித்தானிய தன்னார்வலர் படைகள் 20 சிற்றரசுகள் (நேபாளம், காஷ்மீர் உட்பட.
தளபதிகள், தலைவர்கள்
இரண்டாம் பகதூர் ஷா நானா சாகிப் மிர்சா முகல் பாக்த் கான் இராணி இலட்சுமிபாய் தாந்தியா தோபே பேகம் ஹஸ்ரத் மகால், அகமதுல்லா சா‌	இந்தியத் தளபதி: ஜோர்ஜ் ஆன்சன் (மே 1857 வரை) சர் பாட்ரிக் கிராண்ட் சர் கொலின் காம்பல் (ஆகஸ்ட் 1857 முதல்) ஜங் பகதூர் ராணா [1]

இந்தியச் சிப்பாய்க் கிளர்ச்சி, 1857 (Indian Rebellion of 1857) அல்லது சிப்பாய்க் கலகம் என்பது பிரித்தானியக் கிழக்கிந்தியக் கம்பனியின் சிப்பாய்கள் மே 10, 1857 இல் இந்தியாவில் மீரட் என்ற நகரில் தொடங்கிய கிளர்ச்சியைக் குறிக்கும். இக்கிளர்ச்சி பின்னர் இந்தியாவின் பல இடங்களிலும், குறிப்பாக இந்தியாவின் மத்திய மலைப் பகுதிகளில், பரவியது. பொது மக்கள் பலரும் இக்கிளர்ச்சியில் பங்கெடுத்துக் கொண்டனர். முக்கிய கிளர்ச்சி இன்றைய உத்தரப் பிரதேசம், உத்தரகாண்டம், வடக்கு மத்தியப் பிரதேசம், டெல்லி, மற்றும் குர்காவுன் ஆகிய இடங்களை மையமாகக் கொண்டிருந்தது^[2]. கிளர்ச்சியாளர்கள் பிரித்தானியப் படையினருக்கு ஒரு பெரும் சவாலாக விளங்கினர்^[3]. ஜூன் 20, 1858 இல் குவாலியர் நகரின் வீழ்ச்சியுடன் இது முடிவுக்கு வந்தது^[2]. இக்கிளர்ச்சி ""இந்தியாவின் முதலாவது விடுதலைப் போர்", அல்லது "சிப்பாய்க் கலகம்" எனவும் அழைக்கப்படுகிறது.

இந்தியாவில் வர்த்தக நோக்கங்களுக்காக நிறுவப்பட்ட பிரித்தானியரின் தொழில் மற்றும் தொழிற்சாலை பகுதிகளை நிருவகிக்க பிரித்தானிய கிழக்கு இந்திய கம்பெனி நிறுவப்பட்டது. ஆனாலும் இதன் எல்லை மீறிய நடவடிக்கைகளாலும் இந்திய மன்னர்களிடையே ஒற்றுமையின்மையாலும் 1757 ல் பிளாசி போரில் பெற்ற வெற்றியால் கிழக்கு இந்தியாவில் வங்காளம் வரை அதன் ஆட்சி பரவலாக்கப்பட்டது. பக்சர் போரில் முகலாய பேரரசர் ஷா அலாம் II தோற்றபின் 1764-ல் பீகாரும் கிழக்கிந்திய கம்பெனியால் கைப்பற்றப்பட்டது. இதன் காரணமாக வங்கம், பீகார் மற்றும் ஒரிசா மாநிலங்களில் வரி வசூல் செய்யும் உரிமை கிழக்கிந்தியக் கம்பெனிக்கு வழங்கப்பட்டது. இந்நிறுவனம் விரைவில் மும்பை, சென்னை போன்ற பகுதிகளில் தன்னை விரிவாக்கம் செய்தது.

ஆங்கில-மைசூர்ப் போர்கள் (1766–1799), ஆங்கில-மராட்டியப் போர்கள் (1772–1818), கர்நாடகப் போர்கள் ஆகியன பரந்த நர்மதா ஆற்றின் தெற்குப் பகுதியைத் தனது கட்டுப்பாட்டுக்குள் கொண்டு வர வழிவகுத்தது. அதுவரை இச்செயல்களுக்கு பேரளவில் எதிர்ப்புகள் ஏதும் ஏற்படவில்லை. 1806-ல் தமிழ்நாட்டிலுள்ள வேலூர் சிறைச்சாலையில் இந்து மற்றும் இசுலாமிய சிப்பாய்களிடையே ஆங்கிலேயர் உருவாக்கிய சீருடை விதிமுறைகள் காரணமாகக் கிளர்ச்சி வெடித்தது. இதுவே முதன் முதலில் ஆங்கிலேயருக்கு எதிராக ஏற்பட்ட முதல் கிளர்ச்சியாகும்.^[4]

1764 ஆம் ஆண்டு பக்சார் போருக்குப் பின் கிழக்கிந்திய வணிகக் குழு இந்தியாவில் ஒரு அரசியல் சக்தியாக எழுச்சியுற்றது. பின் வந்த காலங்களில் இந்தியாவின் வளங்கள் கம்பெனியின் வணிக முன்னேற்றத்திற்காகவே பயன்படுத்தப்பட்டன. இந்தியர்களின் நலன்கள் பெரிதாக பொருட்படுத்தப்படவில்லை. செல்வச் சுரண்டல், இந்திய கைவினைத் தொழில்களின் நலிவு போன்றவை இந்தியாவில் பொருளாதார தாக்கத்தை ஏற்படுத்தி இருந்தன. தொழில் புரட்சியின் விளைவாக பிரிட்டன் தொழிலகங்களில் இயந்திரங்கள் அதிக அளவில் அறிமுகப்படுத்தப்பட்டன. புதிதாக அறிமுகமான இயந்திரங்களின் உதவியால் உற்பத்திப் பொருட்களும் அதிக அளவில் தயாரிக்கப்பட்டன. ஆங்கிலேயே வணிகர்கள் இவற்றை விற்பனை செய்யும் சந்தையாகவே இந்தியாவை பார்க்கத் தொடங்கினர். அதே நேரம் இந்தியாவில் கைவினைஞர்களால் தயாரிக்கப்பட்ட இந்தியப் பொருட்களுக்கு பிரிட்டனில் அதிக வரிகள் விதிக்கப்பட்டன. எனவே இந்தியப் பொருட்களுக்கான தேவை சரிந்து இந்தியத் தொழில்கள் அழிவை நோக்கி சென்றன. இது தவிர ஆங்கிலேயர்கள் நிலவரி மக்கள் விருப்பத்திற்கு எதிராக அமைந்திருந்தன.

ஆங்கிலேயரின் துணைப்படைத் திட்டம் சுதேச சமஸ்தான மன்னர்களிடையே வெறுப்புணர்ச்சி உண்டாக்கியது.

அப்போது புதிதாக அறிமுகப்படுத்தப்பட்ட என்பீல்டு வகை துப்பாக்கிகள் உடனடிக் காரணமாக அமைந்தன. அவ்வகை துப்பாக்கிகளுக்கு வழங்கப்பட்ட தோட்டாக்கள் ஒரு வகை உறையால் மூடப்பட்டிருந்தன. இவற்றை வாயால் கடித்து உறைகளை அகற்ற வேண்டியிருந்தது. இந்த உறைகள் மாட்டுக் கொழுப்பு மற்றும் பன்றிக் கொழுப்பினால் ஆனவை என்று தகவல் பரவியது. இது இந்து மற்றும் முஸ்லிம் சமயத்தைச் சார்ந்த ராணுவ வீரர்களின் சமய உணர்வை புண்படுத்துவதாக ராணுவ வீரர்கள் எண்ணினர். இதன் காரணமாக ராணுவ வீரர்கள் அவ்வகை உறைகளை வாயால் கடித்து நீக்க மறுத்து உயர் அதிகாரிகளை எதிர்த்தனர். இதன் தொடர்ச்சியாக 1857 மார்ச் 29 ஆம் நாளில் மங்கல் பாண்டே என்ற ராணுவ வீரர் ஒருவர் பாரக்பூரில் தனது உயரதிகாரியை தாக்கி தன் துப்பாக்கியால் சுட்டுக் கொன்றார். இது ஆங்கிலேய ராணுவத்தில் பணிபுரிந்த இந்திய வீரர்கள் ஆங்கிலேயர்களுக்கு எதிராக கிளர்ச்சியில் ஈடுபட ஒரு ஆரம்பமாக அமைந்தது.

சுவாமி விவேகானந்தர் சிப்பாய் கலகத்தின் தோல்விக்கான காரணம் குறித்து கடற்பயணத்தில் தாம் எழுதிய ’எனது பயணம்’ என்ற கட்டுரையில் குறிப்பிடுகிறார்.

"..இந்திய ராணுவ வீரன் ஒருவனாவது போர்க்களத்தில் கோழையாக நடந்து கொண்டது உண்டா? இல்லை. ஆனால் அவர்களுக்குத் தலைவன் வேண்டும். படைத் தளபதியான ஸ்ட்ராங் என்ற பெயருடைய எனது ஆங்கிலேய நண்பர் சிப்பாய்க் கலகம் நிகழ்ந்தபோது இந்தியாவில் இருந்தார். அதுபற்றி அவர் கதை கதையாகச் சொல்வது உண்டு. போதிய அளவுக்கு பீரங்கிகள், வெடிமருந்துகள், தேவையான மற்ற பொருட்கள் அனைத்தும் இருந்ததுடன், பயிற்சி பெற்ற போர்வீரர்கள் இருந்தும் சிப்பாய்கள் ஏன் அப்படித் தோல்வி அடைந்தார்கள் என்று ஒருநாள் நான் அவரிடம் கேட்டேன். அதற்கு அவர் கூறினார்: "தளபதிகள் தலைமை தாங்கி முன்னே செல்லாமல், பின்னே வசதியான இடத்தில் இருந்துகொண்டு, “வீரர்களே! முன்னேறுங்கள், தாக்குங்கள்” என்றெல்லாம் ஆணை பிறப்பித்துக் கொண்டிருந்தனர். தளபதி முன்வந்து மரணத்தை எதிர்கொள்ளாவிட்டால், சாதாரண படை வீரர்கள் போரிடுவார்களா, என்ன?" எல்லாத் துறைகளிலும் இதுதான் நிலைமை!. தளபதி தலை கொடுக்கவும் தயாராக இருக்க வேண்டும்’ தலைகொடுக்க முடியுமானால் மட்டுமே தலைவனாக முடியும். ஆனால் நாமோ தியாகமோ வேதனையோ எதுவும் இல்லாமல் தலைவனாக விரும்புகிறோம். அதனால்தான் எதுவும் நடக்கவில்லை...^[5]

• முதல் இந்திய விடுதலைப் போர்
• வேலூர் சிப்பாய் எழுச்சி, 1806
• பராக்பூர் சிப்பாய்க் கிளர்ச்சி, 1824
• இந்திய விடுதலைப் போராட்டத்தில் தமிழர்கள்

1. ↑ கூர்க்காக்கள் by W. Brook Northey, John Morris. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 81-206-1577-8. Page 58
2. ↑ ^{2.0 2.1} Bandyopadhyay 2004, ப. 169-172 Bose & Jalal 2003, ப. 88-103 Quote: "The 1857 rebellion was by and large confined to northern Indian Gangetic Plain and central India.", Brown 1994, ப. 85-87, and Metcalf & Metcalf 2006, ப. 100-106
3. ↑ Bayly 1990, ப. 170 Quote: "What distinguished the events of 1857 was their scale and the fact that for a short time they posed a military threat to British dominance in the Ganges Plain."
4. ↑ http://www.hindu.com/mag/2006/08/06/stories/2006080600360400.htm பரணிடப்பட்டது 2006-12-02 at the வந்தவழி இயந்திரம் TheHindu August-2006
5. ↑ எனது பயணம் : சுவாமி விவேகானந்தர்; ஸ்ரீராமகிருஷ்ண மடம்; பக்கம் 46

• 1857 இற்குப் பின்னால் உள்ள உண்மை
• முதலாவது விடுதலைப் போர் - Sify

பா உ தொ இந்திய விடுதலை இயக்கம்
வரலாறு	குடிமைப்பட்ட கால இந்தியா கிழக்கிந்தியக் கம்பனி இந்தியாவில் கம்பெனி ஆட்சி பிரித்தானிய இந்தியா பிரெஞ்சு இந்தியா போர்த்துகேய இந்தியா ரோகில்லாப் போர் 1773-74 பிளாசி சண்டை புக்சார் சண்டை கர்நாடகப் போர்கள் ஆங்கில-மைசூர் போர்கள் ஆங்கிலேய-மராத்தியப் போர்கள் ஆங்கிலேய-சீக்கியப் போர்கள் 1806 வேலூர் சிப்பாய் எழுச்சி 1824 பராக்பூர் இராணுவப் புரட்சி ராணுவப் புரட்சி 1857 1861 சட்டம் இந்தியப் பிரிவினை கோவா விடுதலை இயக்கம் துறவிகளின் கிளர்ச்சி
கொள்கைகள்	வந்தே மாதரம் ஜெய் ஹிந்த் இந்திய தேசியம் சுவராஜ் இந்து தேசியம் காந்தியவாதம் சத்தியாகிரகம் இந்திய முஸ்லிம் தேசியம் சுதேசி சோசலிசம் முழு மதுவிலக்கு
நிகழ்வுகள்	1892 சட்டம் வங்காளப் பிரிவினை சூரத் பிளவு 1907 பஞ்சாப் கலவரம் 1909 சட்டம் புரட்சி இயக்கங்கள் தில்லி-லாகூர் சதி தி இந்தியன் சோசியாலஜிஸ்ட் இந்து-ஜெர்மானிய சதி இந்திய புகலிட அரசு சம்பரண் மற்றும் கேடா ரவ்லட் கமிட்டி ரவ்லட் சட்டங்கள் ஜாலியன் வாலாபாக் படுகொலை 1919 சட்டம் ஒத்துழையாமை கக்கோரி இரயில் கொள்ளை கிலாபத் இயக்கம் கொடி சத்தியாகிரகம் பர்தோலி சத்தியாகிரகம் நீல் சிலை சத்தியாகிரகம் சைமன் கமிசன் நேரு அறிக்கை முழு சுயாட்சி உப்பு சத்தியாக்கிரகம் வேதாரண்யம் உப்புச் சத்தியாகிரகம் கதைசொல்லிகள் சந்தை படுகொலை காந்தி-இர்வின் ஒப்பந்தம் வட்டமேசை மாநாடு 1935 சட்டம் கிரிப்ஸ் தூதுக்குழு வெள்ளையனே வெளியேறு இந்திய தேசிய ராணுவம் ஐஎன்ஏ வழக்குகள் பாம்பே கலகம் நவகாளிப் படுகொலைகள் இந்திய விடுதலைச் சட்டம், 1947 இந்தியாவின் இடைக்கால அரசு ஏனாமில் வலிய ஆட்சி மாற்றம்
அமைப்புகள்	இந்திய தேசிய காங்கிரஸ் தன்னாட்சி இயக்கம் இந்தியா ஹவுஸ் இந்தியத் தேசிய இராணுவம் ஆசாத் இந்த் அரசு இந்து மகாசபை ராஷ்ட்ரிய சுயம்சேவக் சங்கம் அகில இந்திய முஸ்லிம் லீக் அனுசீலன் சமிதி இந்துசுத்தான் சோசலிசக் குடியரசு அமைப்பு யுகாந்தர் இளம் இந்தியர் சங்கம் இந்திய சுதந்திர லீக் புரட்சி இயக்கங்கள் மேலும்
இந்தியத் தலைவர்களும் போராட்டக்காரர்களும்	உமேஷ் சந்திர பானர்ஜி தாதாபாய் நௌரோஜி ஆலன் ஆக்டவியன் ஹியூம் வில்லியம் வெட்டர்பர்ன் சுரேந்திரநாத் பானர்ஜி பால கங்காதர திலகர் கோபால கிருஷ்ண கோகலே மகாத்மா காந்தி லாலா லஜபதி ராய் வல்லபாய் படேல் ஜவகர்லால் நேரு அபுல் கலாம் ஆசாத் அரவிந்தர் அழகு முத்து கோன் அன்னி பெசண்ட் ஆச்சார்ய கிருபளானி அர்த்தநாரீசுவர வர்மா இராஜாஜி இராணி இலட்சுமிபாய் ஊமைத்துரை கட்டபொம்மன் கருப்புசேர்வை காயிதே மில்லத் குதிராம் போஸ் கே. எம். முன்ஷி யு. என். தேபர் மகாதேவ தேசாய் சந்திரசேகர ஆசாத் சரோஜினி நாயுடு சித்தரஞ்சன் தாஸ் சியாமா பிரசாத் முகர்ஜி சிவராம் ராஜகுரு சுக்தேவ் தபார் என். எம். ஆர். சுப்பராமன் சுப்பிரமணிய பாரதி சுபாஷ் சந்திர போஸ் தயானந்த சரசுவதி தாந்தியா தோபே தீரன் சின்னமலை நானா சாகிப் பகத் சிங் பிகாஜி ருஸ்தம் காமா பிபின் சந்திர பால் புலித்தேவன் மங்கள் பாண்டே மருது சகோதரர்கள் மினூ மசானி ராஷ் பிஹாரி போஸ் வ. உ. சிதம்பரம் பிள்ளை வாஞ்சிநாதன் வாண்டாயத் தேவன் வினாயக் தாமோதர் சாவர்க்கர் வீரன் சுந்தரலிங்கம் வெ. அ. சுந்தரம் வேலு நாச்சியார் ஜெயபிரகாஷ் நாராயண் மது லிமாயி வேதரத்தினம் பிள்ளை மேலும்
சமூக சீர்திருத்தவாதிகள்	அபுல் கலாம் ஆசாத் அம்பேத்கர் அய்யன்காளி அய்யா வைகுண்டர் அரவிந்தர் ஆச்சார்ய கிருபளானி இரட்டைமலை சீனிவாசன் இராசாராம் மோகன் ராய் ஈஸ்வர சந்திர வித்யாசாகர் கந்துகூரி வீரேசலிங்கம் தயானந்த சரசுவதி நாராயண குரு பண்டிதை ராமாபாய் பாபா ஆம்தே பாரதியார் பால கங்காதர திலகர் மகாத்மா காந்தி மதன் மோகன் மாளவியா முத்துலெட்சுமி ரெட்டி விவேகானந்தர் வினாயக் தாமோதர் சாவர்க்கர் வினோபா பாவே ஜோதிராவ் புலே
பிரித்தானியத் தலைவர்கள்	இந்திய வைஸ்ராய்கள் இராபர்ட் கிளைவ் வாரன் ஹேஸ்டிங்ஸ் ஜேம்சு ஓற்றம் கர்சன் பிரபு டல்ஹவுசி பிரபு இர்வின் பிரபு லின்லித்கொ பிரபு வேவல் பிரபு ஸ்டாஃபோர்ட் கிரிப்ஸ் மவுண்ட்பேட்டன் மேலும்
விடுதலை	சிம்லா மாநாடு 1946 அமைச்சரவையின் இந்தியாவுக்கான தூதுக்குழு இந்திய சமஸ்தானங்கள் இந்திய விடுதலைச் சட்டம், 1947 இந்தியப் பிரிவினை இந்தியாவின் அரசியல் ஒருங்கிணைப்பு இந்திய ஒன்றியம் இந்திய அரசு இந்திய அரசியலமைப்பு இந்திய குடியரசின் வரலாறு
ஏனைய தலைப்புகள்	இந்திய விடுதலைப் போராட்டத்தில் தமிழர்கள் இந்திய விடுதலைப் போராட்டத்தில் பெண்களின் பங்கு ஜம்புத் தீவு பிரகடனம்