Zbigniew Janusz Stachowski

pułkownik
Data i miejsce urodzenia	21 października 1946 Toruń, Polska
Siły zbrojne	Ludowe Wojsko Polskie

Zbigniew Janusz Stachowski (ur. 21 października 1946 w Toruniu) – polski filozof i religioznawca, doktor habilitowany nauk humanistycznych, pułkownik Wojska Polskiego, Honorowy Prezes Polskiego Towarzystwa Religioznawczego.

Absolwent Liceum Ogólnokształcącego nr 3 w Toruniu. W 1965 rozpoczął naukę w Oficerskiej Szkole Łączności w Zegrzu (od 1967 Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Łączności), którą ukończył w 1968. Początkowo podjął służbę w macierzystej uczelni jako dowódca plutonu szkolnego. Następnie został przydzielony do Centralnego Ośrodka Szkolenia Wojsk Łączności w Legnicy.

W 1974 rozpoczął studia w Wojskowej Akademii Politycznej na Wydziale pedagogiczno-politycznym, które ukończył w 1978. Pracę magisterską napisał pod kierunkiem Mirosława Nowaczyka. W 1980 rozpoczął pracę w Wojskowej Akademii Politycznej. W 1984 obronił rozprawę doktorską pt. „Problemy wojny i pokoju w doktrynie społecznej Kościoła katolickiego (od Jana XXIII do Jana Pawła II)”. Recenzentami rozprawy byli Józef Keller i Józef Borgosz. W 1990 uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego na podstawie rozprawy pt. „Kościół i kultura. Problemy akulturacji w nauczaniu Jana Pawła II".

W latach 1990–1995 pracował na stanowiskach docenta i profesora nadzwyczajnego w Akademii Obrony Narodowej. W roku 1995 podjął pracę w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Rzeszowie (od 2001 Uniwersytet Rzeszowski). W latach 1994–1998 dodatkowo był zatrudniony w Wyższej Szkole Zarządzania i Marketingu w Warszawie. W latach 1996–2001 piastował stanowisko rektora Wyższej Szkoły Społeczno-Gospodarczej w Tyczynie. W latach 2000–2005 był przewodniczącym Konferencji Założycieli Uczelni Niepaństwowych w ramach Stowarzyszenia Rektorów i Założycieli Uczelni Niepaństwowych^[1].

Członkiem Polskiego Towarzystwa Religioznawczego jest od 1980. W latach 1984–1994 piastował stanowisko sekretarza redakcji kwartalnika Przegląd Religioznawczy^[1]. W latach 1991–2015 był prezesem^[2]. W 2015 Zarząd Towarzystwa przyjął uchwałę o nadaniu mu tytułu „Honorowego Prezesa Polskiego Towarzystwa Religioznawczego”^[3].

Syn Zygfryda i Janiny, ma dwóch braci: Tomasza i Lecha. Żonaty od 1971, posiada jedną córkę^[1]. 

• Antynomie transformacji w Polsce. Chrześcijaństwo, mniejszości, liberalizm, (red. nauk) Warszawa 1993.
• Człowiek i kultury. Liber amicorum. Studia poświęcone profesorowi Mirosławowi Nowaczykowi, (red. nauk) Warszawa-Tyczyn 2001.
• Filozofia i religia w kulturze narodów słowiańskich, Rzeszów 1995.
• Filozofia w kulturach krajów słowiańskich, Rzeszów 2007.
• Jan Paweł II a wyzwania współczesności, Warszawa 1991.
• Kościół i kultura. Problemy inkulturacji w nauczaniu Jana Pawła II, Warszawa 1990.
• Language – Religion – Culture. In memory of professor Witold Tyloch, (red. nauk) Warsaw 1992.
• Nowe ruchy religijne. Wybrane problemy, (red. nauk) Warszawa-Tyczyn 2000.
• Religia i kultura. Materiały z konferencji naukowej (Gdynia, 11-12 maja 1991 rok), (red. nauk) Gdynia 1991.
• Religioznawstwo polskie w XXI wieku, (red. nauk) Tyczyn 2005.
• Sekty czy nowe ruchy religijne. Wybrane zagadnienia, (red. nauk) Tyczyn 2005.
• Stosunki państwo-Kościół w latach 1944-1987 (wybór materiałów źródłowych), Warszawa 1988.

• E. Stachowska, Słów kilka o żartobliwych chwilach w życiu i poważnej aktywności zawodowej Profesora Zbigniewa Stachowskiego, [w]: J. Kojkoł, B. Guzowska, R. Wójtowicz (red.), Społeczeństwo-Kultura-Religia. Księga pamiątkowa dedykowana Profesorowi Zbigniewowi Stachowskiemu, Gdynia 2015, 264 s.

• Dr hab. Zbigniew Janusz Stachowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2014-10-12] .
• Publikacje dr. hab. Z. Stachowskiego w katalogu Biblioteki Narodowej (dostęp: 12-10-2014).