Zbór Kościoła Wolnych Chrześcijan w Żywcu
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Siedziba | |
| Adres |
Aleja Legionów 1 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
Położenie na mapie Żywca  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu żywieckiego  | |
 49°41′12,9″N 19°11′39,6″E/49,686917 19,194333
| |
| Strona internetowa | |
Zbór Kościoła Wolnych Chrześcijan w Żywcu – zbór Kościoła Wolnych Chrześcijan znajdujący się w Żywcu.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Działalność braci plymuckich na terenie Żywca wraz z okolicami rozpoczęła się w 1934. Były to grupy nieformalne, spotykające się w domach prywatnych. Pierwsze nabożeństwa odbywały się w Sporyszu i Pietrzykowicach, następnie zostały przeniesione do Zarzecza[1][2].
Podczas okupacji niemieckiej w czasie II wojny światowej z powodu swojej przynależności wyznaniowej siedmiu członków zboru pochodzących z Pietrzykowic zostało osadzonych w obozach koncentracyjnych, gdzie zginęło czterech z nich[1][2].
Po II wojnie światowej spotkania zboru odbywały się w Pietrzykowicach, potem na Podlesiu. Ostatecznie w baraku na posesji Franciszka Kozła z Zarzecza urządzono kaplicę[1][2].
W związku z budową zapory w Tresnej i powstaniem Jeziora Żywieckiego, część Zarzecza w której znajdowała się kaplica stała się terenem przeznaczonym pod zalanie wodami nowego zbiornika. Zbór w 1962 rozpoczął więc budowę nowej kaplicy, położonej przy ul. Wesołej 19 w Żywcu. Przełożonym wspólnoty pozostawał w tym okresie Franciszek Kozioł[1][2][3].
Budowa domu zborowego mieszczącego kaplicę oraz dodatkowe pomieszczenia była prowadzona przez samych członków żywieckiej społeczności Wolnych Chrześcijan i początkowo środki na ten cel pochodziły wyłącznie z ich składek[4]. Ostatecznie ponad 80% całej sumy którą pochłonęła budowa pochodziło od zborowników, natomiast pozostałą część pozyskano z ofiar zagranicznych oraz z dotacji udzielonej przez Polską Radę Ekumeniczną dzięki staraniom prezydium Zjednoczonego Kościoła Ewangelicznego. Na parterze budynku umiejscowiono kaplicę na około 200 miejsc siedzących, natomiast na piętrze - trzy duże pokoje, kuchnię oraz pomieszczenia sanitarno-gospodarcze. Uroczystość otwarcia i poświęcenia obiektu miała miejsce 27 czerwca 1965, udział w niej wzięło ponad 400 osób, zarówno z miejscowego zboru, jak i innych wspólnot Kościoła na terenie kraju. Nabożeństwo poprowadził przełożony Franciszek Kozioł, a wraz z nim przemawiali zaproszeni goście z innych zborów, między innymi Józef Mrózek senior. Popołudniowemu nabożeństwu, połączonemu ze ślubowaniem małżeńskim, przewodniczył Józef Mrózek junior, przemawiali na nim również kolejni bracia. W trakcie obu nabożeństw występował chór zboru w Pszczynie-Piasku, jak również połączone chóry zborów w Żywcu i Bielsku-Białej[5].
19 lutego 1978 zbór został gospodarzem zjazdu ogólnego zborów z terenu województw bielskiego, częstochowskiego, katowickiego, krakowskiego i nowosądeckiego. Miały wówczas miejsce dwa nabożeństwa poprowadzone przez miejscowych braci Franciszka Kozła i Władysława Adamczyka, a także przybyłych gości[6].
Zbór Wolnych Chrześcijan w Żywcu na początku lat 80. XX wieku liczył ponad 100 członków. Postanowiono wówczas o budowie nowej kaplicy przy Alei Legionów, dokąd przeniesiono siedzibę wspólnoty[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Zbór Kościoła Wolnych Chrześcijan w Żywcu - Historia Zboru Wolnych Chrześcijan w Żywcu
- ↑ a b c d Józef Mrózek., Edward Czajko, Mieczysław Kwiecień, Bolesław Winnik: Kalendarz Jubileuszowy 1963. Warszawa: Zjednoczony Kościół Ewangeliczny, 1962, s. 143.
- ↑ Wykaz zborów Zjednoczonego Kościoła Ewangelicznego. „Chrześcijanin”. 7-8, s. 40, lipiec-sierpień 1977. Zjednoczony Kościół Ewangeliczny.
- ↑ Kronika. „Chrześcijanin”. 9-10, s. 22, wrzesień-październik 1962. Zjednoczony Kościół Ewangeliczny.
- ↑ Poświęcenie Domu modlitwy w Żywcu. „Chrześcijanin”. 9, s. 13-14, wrzesień 1965. Zjednoczony Kościół Ewangeliczny.
- ↑ Kronika. „Chrześcijanin”. 6, s. 23, czerwiec 1978. Zjednoczony Kościół Ewangeliczny.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
