Zagórz (gmina)
| gmina miejsko-wiejska | |||||||
 Fragment gminy Zagórz - widok od Brzozowca | |||||||
| |||||||
| Państwo | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||
| Powiat | |||||||
| TERC |
1817073 | ||||||
| Siedziba | |||||||
| Burmistrz | |||||||
| Powierzchnia |
160,05 km² | ||||||
| Populacja (2020) • liczba ludności |
| ||||||
| • gęstość |
81,6 os./km² | ||||||
| Nr kierunkowy |
13 | ||||||
| Kod pocztowy |
38-540,-516, | ||||||
| Tablice rejestracyjne |
RSA | ||||||
Adres urzędu: ul. 3 Maja 238-540 Zagórz | |||||||
| Szczegółowy podział administracyjny | |||||||
| |||||||
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||
 49°31′N 22°16′E/49,516667 22,266667
| |||||||
| Strona internetowa | |||||||
| Biuletyn Informacji Publicznej | |||||||
Zagórz – gmina miejsko-wiejska w województwie podkarpackim, w powiecie sanockim. W latach 1975–1998 gmina położona była w województwie krośnieńskim.
Siedziba gminy to Zagórz.
Według danych z 30 czerwca 2004[4] gminę zamieszkiwało 12 658 osób. Natomiast według danych z 31 grudnia 2017 roku gminę zamieszkiwało 13099 osób[5].
Struktura powierzchni
[edytuj | edytuj kod]Według danych z roku 2002[6] gmina Zagórz ma obszar 160,05 km², w tym:
- użytki rolne: 45%
- użytki leśne: 44%
Gmina stanowi 13,06% powierzchni powiatu.
Demografia
[edytuj | edytuj kod]Dane z 31 grudnia 2017 roku[5]:
| Opis | Ogółem | Kobiety | Mężczyźni | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Jednostka | osób | % | osób | % | osób | % |
| Populacja | 13 099 | 100 | 6 540 | 49,9 | 6 559 | 50,1 |
| Gęstość zaludnienia [mieszk./km²] |
82 | 40 | 42 | |||
- Piramida wieku mieszkańców gminy Zagórz w 2014 roku[7].
Honorowi obywatele
[edytuj | edytuj kod]W 1992 tytuł Honorowego Obywatela Gminy Zagórz otrzymali m.in. Jerzy Osiatyński, Artur Balazs za realizację gazyfikacji miasta i gminy Zagórz[8], w 1999 tytuł Honorowego Obywatela Miasta i Gminy Zagórz otrzymał papież Jan Paweł II[9].
Sołectwa
[edytuj | edytuj kod]Czaszyn, Łukowe, Mokre, Morochów, Olchowa, Poraż, Tarnawa Dolna, Tarnawa Górna, Średnie Wielkie, Zahutyń, Kalnica[2].
Bez statusu sołectwa: Brzozowiec – podlega pod Czaszyn
Historia
[edytuj | edytuj kod]Gmina Zagórz powstała 1 lutego 1977 w województwie krośnieńskim w związku z wyłączeniem z t.zw. Wielkiego Sanoka czterech sołectw (Dolina, Wielopole, Zagórz i Zasław, włączonych do niego w 1972 roku) i utworzenim z nich nowego miasta Zagórz[10][11]. Równocześnie utworzono po raz pierwszy gminę Zagórz z siedzibą w Zagórzu, który jednak ustanowił odrębną jednostkę administracyjną. W skład gminy Zagórz weszły następujące obszary[12][10]:
- cały obszar zniesionej gminy Tarnawa Górna, obejmujący sześć sołectw (Czaszyn, Łukowe, Olchowa, Średnie Wielkie, Tarnawa Dolna i Tarnawa Górna) i sześć obrębów geodezyjnych (Kalnica, Kamionki, Morochów, Poraż, Sukowate i Zawadka Morochowska);
- z gminy Komańcza – sołectwo Mokre;
- z miasta Sanoka – sołectwo Zahutyń;
- z gminy Sanok – sołectwa Niebieszczany i Stróże Małe oraz obręb geodezyjny Stróże Wielkie.
1 kwietnia 1977, dwa miesiące później, zmieniono zdanie odnośnie Niebieszczan, Stróżów Małych i Stróżów Wielkich, które włączono z powrotem do gminy Sanok[13].
1 lutego 1992 połączono gminę Zagórz z miastem Zagórz[14].
Miejscowości nieistniejące
[edytuj | edytuj kod]- Choceń – podlega pod Średnie Wielkie
- Kamionki – podlega pod Kalnicę
- Sukowate – podlega pod Kalnicę
- Zawadka Morochowska
Miasta partnerskie
[edytuj | edytuj kod]
Sąsiednie gminy
[edytuj | edytuj kod]Baligród, Bukowsko, Komańcza, Lesko, Sanok, Sanok (miasto)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Raport o stanie gminy Zagórz za rok 2020 [online], Biuletyn Informacji Publicznej, 31 maja 2021, s. 7 [dostęp 2021-07-24] (pol.).
- ↑ a b Strona gminy, sołectwa i osiedla.
- ↑ a b Wademecum gmin woj. podkarpackiego. GUS. [dostęp 2016-03-12]. (pol.).
- ↑ Baza Demograficzna – Tablice predefiniowane – Wyniki badań bieżących; Stan i struktura ludności; Ludność według płci i miast. GUS. [dostęp 2010-09-14]. (pol.).
- ↑ a b Gmina Zagórz w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2020-01-29], liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ Portal Regionalny i Samorządowy REGIOset. regioset.pl. [dostęp 2010-09-14]. (pol.).
- ↑ Gmina Zagórz w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-03-16], liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ Honorowi Obywatele Miasta i Gminy. W: Zbigniew Osenkowski: Zagórz nad Osławą. Z dziejów miasta i gminy. Sanok: Oficyna Wydawnicza Miejskiej Biblioteki Publicznej im. Grzegorza z Sanoka w Sanoku, 2006, s. 297. ISBN 83-922799-6-4.
- ↑ Honorowi Obywatele Miasta i Gminy. W: Zbigniew Osenkowski: Zagórz nad Osławą. Z dziejów miasta i gminy. Sanok: Oficyna Wydawnicza Miejskiej Biblioteki Publicznej im. Grzegorza z Sanoka w Sanoku, 2006, s. 299. ISBN 83-922799-6-4.
- ↑ a b Dz.U. z 1977 r. nr 2, poz. 10.
- ↑ Sołectwa te tworzyły już wcześniej (1959–1972) jedną całość w formie osiedle Zagórz.
- ↑ Dz.U. z 1977 r. nr 2, poz. 11.
- ↑ Dz.U. z 1977 r. nr 8, poz. 32.
- ↑ Dz.U. z 1991 r. nr 3, poz. 12.
- ↑ Podpisanie umów o współpracy transgranicznej z miastami Gorodok i Schodnica na Ukrainie. [dostęp 2011-08-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-19)]. (pol.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]| Miejscowości gminy |
| ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Jednostki pomocnicze gminy |
|
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
