William Bligh

Vice-Admiral of the Blue
Data i miejsce urodzenia	9 września 1754 Plymouth
Data i miejsce śmierci	7 grudnia 1817 Londyn
Przebieg służby
Siły zbrojne	Royal Navy
Główne wojny i bitwy	wojna o niepodległość Stanów Zjednoczonych, IV wojna angielsko-holenderska, I koalicja antyfrancuska, II koalicja antyfrancuska
Multimedia w Wikimedia Commons

William Bligh

Data urodzenia	9 września 1754
Data śmierci	7 grudnia 1817
Gubernator Nowej Południowej Walii
Okres	od 1806 do 1809
Poprzednik	Philip Gidley King
Następca	Lachlan Macquarie
Multimedia w Wikimedia Commons

William Bligh (ur. 9 września 1754 w Plymouth, zm. 7 grudnia 1817 w Londynie) – oficer marynarki brytyjskiej, dowódca okrętu HMS „Bounty”, gubernator Nowej Południowej Walii.

Urodził się w Plymouth w południowo-zachodniej Anglii. W 1776 został wybrany przez Jamesa Cooka na członka załogi, która uczestniczyła w jego trzeciej i ostatniej podróży.

W 1781 w Onchan na wyspie Man poślubił Elizabeth Betham, której ojciec stacjonował w Douglas^[1].

 Osobny artykuł: bunt na HMS Bounty.

W 1787 objął dowództwo nad statkiem HMS „Bounty”, którym udał się najpierw na Tahiti, aby zdobyć sadzonki drzewa chlebowego, mającego służyć jako pokarm dla niewolników w koloniach brytyjskich na Karaibach. Krótko po wypłynięciu z Tahiti na okręcie wybuchł bunt, któremu przewodził Fletcher Christian. Buntownicy zaopatrzyli Bligha i 18 wiernych mu członków załogi tylko w szalupę, małe zapasy żywności, sekstant, zegarek kieszonkowy, natomiast mapy i kompas zatrzymali dla siebie. Najbliższym punktem, do którego mogli dotrzeć wierni Koronie Brytyjskiej marynarze był Timor należący wtedy do Holendrów.

Wcześniej jednak załoga szalupy przeżyła ciężkie chwile. Najpierw dopłynęła do Tofoa (archipelag Tonga), aby zdobyć niezbędne zapasy. Została tam zaatakowana przez tubylców (w czasie walk zginął jeden z członków załogi). Po ucieczce z Tofoa Bligh nie zatrzymywał się na kolejnych mijanych wyspach (Fidżi), gdyż wiadomo było, że ich mieszkańcy są kanibalami, a marynarze nie mieli żadnej broni.

Bligh posiadał jednak znakomite umiejętności nawigacyjne. Dzięki nim dokonał rzeczy prawie niemożliwej pokonując 6701 km i docierając do Timoru po 48 dniach podróży, bez dalszych ofiar śmiertelnych.

Później Bligh służył pod komendą Nelsona w czasie bitwy kopenhaskiej. W 1805 został czwartym gubernatorem Nowej Południowej Walii. W 1808 roku przyszło mu ponownie walczyć z buntem, znanym jako rebelia rumowa. Został nawet uwięziony przez rebeliantów i w styczniu następnego roku uciekł na pokładzie okrętu HMS „Porpoise” do Hobart na Tasmanii.

Bligh został pochowany w rodzinnym grobowcu w Lambeth.

Od nazwiska Bligha pochodzi łacińska nazwa rośliny Blighia sapida uprawianej na Jamajce.