Wikipedysta:Mefisto82/Maria Teresa Sabaudzka (1756–1805)

Maria Teresa Sabaudzka
	; Herb Marii Teresy jako hrabiny d’Artois.
	hrabina d’Artois
Okres	od 1773; do 1805
Jako żona	Karol X Burbon
	Dane biograficzne
Dynastia	sabaudzka
Data i miejsce urodzenia	31 stycznia 1756 ; Turyn
Data i miejsce śmierci	2 czerwca 1805 ; Graz
Ojciec	Wiktor Amadeusz III
Matka	Maria Antonia Burbon
Mąż	Karol X Burbon
	Multimedia w Wikimedia Commons

Maria Teresa Sabaudzka (ur. 31 stycznia 1756 w Turynie, zm. 2 czerwca 1805 w Graz) – księżniczka Sardynii i Piemontu, księżna Francji (nosząca tytuł hrabiny d’Artois) jako żona Karola Burbona – młodszego brata kolejnych królów Francji Ludwika XVI Burbona i Ludwika XVIII Burbona.

Życiorys

Urodziła się w Turynie jako piąte dziecko (trzecia córka) króla Sardynii – Wiktora Amadeusza III, i jego żony - Marii Antonietty Burbon, infantki hiszpańskiej. Jej trzej bracia (Karol Emanuel IV, Wiktor Emanuel I i Karol Feliks) zostali kolejnymi królami Sardynii. Z kolei jej starsza siostra Maria Józefina weszła do francuskiej rodziny królewskiej, poślubiając młodszego brata króla Ludwika XVI Burbona, tj. hrabiego Prowansji (późniejszego króla Ludwika XVIII Burbona), zaś młodsza siostra Maria Karolina weszła do saksońskiej rodziny elektorskiej, poślubiając młodszego brata księcia-elektra Fryderyka Augusta, tj. księcia Antoniego Wettyna. Jej bliską kuzynką była przyjaciółka francuskiej królowej Marii Antoniny – Maria Teresa Sabaudzka księżna de Lamballe, dzięki której zresztą jej małżeństwo zostało zawarte.

Jej małżeństwo zostało zaaranżowane w ramach serii francusko-sabaudzkich małżeństw dynastycznych, które miały miejsce w ciągu ośmiu lat. Ślub per procura odbył się w Palazzina di caccia w Stupinigi, po którym jej włoski orszak odprowadził ją do granicy z Francji na moście Beauvoisin między Sabaudią a Francją, gdzie nastąpiła ceremonia przekazania francuskiej świcie, po czym oficjalne małżeństwo zostało zawarte w Wersalu w dniu 16 listopada 1773 r.

Około półtora roku po przybyciu do Francji urodziła swoje pierwsze dziecko - syna, Ludwika Antoniego (1775-1844), który otrzymał tytuł księcia Angoulême i który był pierwszym Burbonem urodzonym w tym pokoleniu, co było ważnym wydarzeniem, ponieważ małżeństwa zarówno króla jak i hrabiego Prowansji były w tym momencie bezdzietne. Następnie przyszły na świat kolejno: Zofia (1776-1783), Karol Ferdynand książę de Berry (1778-1820) i Maria Teresa (1783-1783).

Po wybuchu rewolucji we Francji w 1789 r. Maria Teresa wyjechała wraz z mężem do rodzinnej Sabaudii, gdzie pozostała sama, gdy jej małżonek udał się w 1791 r. na dalszą emigrację, zaś synowie również opuścili Sabaudię, aby służyć w armii emigrantów Condé. Została opisana jako opuszczona i głęboko zasmucona po tym, jak jej mąż i synowie zostawili ją w Turynie. Rozważała nawet zostanie zakonnicą, jednak jej szwagierka Maria Klotylda Burbon przekonała ją, by nie wstępowała do klasztoru, odwołując się do poczucia obowiązku wobec swoich dzieci, za co Maria Teresa później wyraziła jej wdzięczność. W 1792 roku dołączyła do niej jej siostra, Marie Józefina. Ich obecność w Sabaudii stała się politycznie wrażliwa, ponieważ zakłócała stosunki z Francją. Kiedy w kwietniu 1796 roku Sabaudia została pokonana przez wojsko francuskie pod dowództwem Bonapartego Maria Teresa i Maria Józefina opuściły Turyn, udając się do Novary. Po zawarciu pokoju między Francją i Sabaudią, Maria Teresa przyjęła zaproszenie swojego ojca, aby powrócić do Turynu, podczas gdy jej siostra wyjechała do Austrii. Sytuacja zmieniła się znowu w grudniu 1798 r., gdy Piemont został zaanektowany przez Francję. Wtedy Maria Teresa wyjechała ze swoją damą dworu do Graz w Austrii, gdzie pozostała już aż do swej śmierci w 1805 r.

Trudna sytuacja polityczno-ekonomiczna członków francuskiej rodziny królewskiej doprowadziła do faktycznej separacji Marii Teresy i jej męża, która uniemożliwiła księżnej nawet udział w ślubie jej najstarszego syna z kuzynką Marią Teresą Burbon (jedynym dzieckiem Ludwika XVI i Marii Antoniny, które przeżyło rewolucję), mającym miejsce 10 czerwca 1799 r. w Mitawie (Kurlandia). Ponieważ Maria Teresa zmarła zanim jej mąż został królem Francji, na zawsze pozostała hrabiną d’Artois. Została pochowana w Cesarskim Mauzoleum w pobliżu katedry w Grazu.