Ten artykuł należy dopracować:

dodać źródła do treści.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon ((Dopracować)) z tego artykułu.

Ludwik de France, Wielki Delfin

Delfin Francji
Okres	od 1 listopada 1661 do 14 kwietnia 1711
Dane biograficzne
Dynastia	Burbonowie
Data i miejsce urodzenia	1 listopada 1661 Fontainebleau
Data i miejsce śmierci	14 kwietnia 1711 Meudon
Ojciec	Ludwik XIV
Matka	Maria Teresa Hiszpańska
Żona	1. Maria Anna Bawarska, 2. Maria Emilia de Joly de Choin
Dzieci	z Marią Anną: Ludwik, książę Burgundii, Filip V Hiszpański, Karol, książę Berry; nieślubne: z Françoise Pitel de Longchamp: mademoiselle de Fleury, Anna Ludwika, Charlotta; z Marie Anne Caumont de La Force: Ludwika Emilia de Vautedard
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Ludwik zwany Wielkim Delfinem (fr. Louis de France le Grand Dauphin, ur. 1 listopada 1661 w Fontainebleau - zm. 14 kwietnia 1711 w Meudon) – najstarszy syn Ludwika XIV i Marii Teresy Hiszpańskiej, dziedzic tronu Francji, którego jednak nie objął w posiadanie.

Urodził się rok po ślubie swoich rodziców. Potem urodziło mu się młodsze rodzeństwo - trzy siostry: Anna Elżbieta, Maria Anna i Maria Teresa, oraz dwóch braci: Filip Karol i Ludwik Franciszek, ale wszyscy oni zmarli we wczesnym dzieciństwie. Ludwik otrzymał solidne wykształcenie. Jego nauczycielem był Jacques-Bénigne Bossuet, słynny francuski ksiądz i mówca, a ojciec Le Tellier, królewski spowiednik, na prośbę króla napisał dla Ludwika słynny zbiór rad Ad usum Delphini. Mimo swojej inteligencji, Ludwik okazał się jednak leniwym i biernym uczniem. Już jako dorosły człowiek potrafił spędzić cały dzień w fotelu stukając kijem w swój but. Mimo tego wszystkiego Ludwik był bardzo popularny wśród mieszkańców Paryża oraz całej Francji.

Pozwolono mu uczestniczyć w obradach rady królewskiej, na której jednak nie udzielał się. Jako następca tronu był stale otoczony przez oportunistów, którzy liczyli na jego względy. Podczas wojny z Ligą Augsburską Ludwik został wysłany nad Ren, gdzie walczył pod dowództwem marszałka Sebastiana Vauban. Brał udział w podbiciu Philippsburga i zapobieżeniu wkroczenia do Alzacji wojsk cesarza. Ludwik okazał się znakomitym dowódcą. Odegrał istotną rolę również w wojnie o sukcesję hiszpańską. Sam zrzekł się praw do tronu Hiszpanii na korzyść swojego drugiego syna Filipa, księcia Andegawenii. Prawa te należały mu się dzięki jego matce - hiszpańskiej księżniczce. Dzięki temu Francja i Hiszpania pozostały oddzielnymi królestwami z oddzielnymi, ale spokrewnionymi monarchami.

Ludwik zapewnił trwanie francuskiej linii Burbonów (król Ludwik XV był jego wnukiem) i patriarchą hiszpańskiej linii Burbonów (poprzez swojego syna - Filipa, księcia Andegawenii). Oprócz tego Ludwik zajmował się kolekcjonowaniem sztuki - powiększył kolekcję wersalską i dodatkowo założył swoją prywatną kolekcję w Meudon. Kochał polowania i mówiło się, że to on przyczynił się do wyginięcia populacji wilków w Île-de-France.

Ludwik zmarł niedługo po wybuchu wojny o sukcesję hiszpańską, w 1711 roku, mając pięćdziesiąt lat. Kolejnym następcą tronu Francji został jego najstarszy syn, ale i on nie objął tronu. Obaj zmarli najprawdopodobniej na ospę. Niektórzy^[kto?] spekulują, że Ludwik został zamordowany. Objęcie przez niego tronu byłoby bardzo niekorzystne dla obcych potęg, ponieważ zapowiadał się na bardzo dobrego władcę.

7 marca 1680 Ludwik poślubił swoją kuzynkę Marię Annę, księżniczkę bawarską, która urodziła mu trzech synów:

• Ludwik, książę Burgundii, delfin Francji (1682–1712)

∞ Maria Adelajda, księżniczka sabaudzka

• Filip V Hiszpański, książę Andegawenii (1683–1746), król Hiszpanii

∞ Maria Ludwika, księżniczka sabaudzka

∞ Elżbieta Farnese, dziedziczka parmeńska

• Karol, książę Berry (1686–1714)

∞ Maria Ludwika Elżbieta, księżniczka orleańska

Ludwik miał też drugą żonę, sekretnie poślubioną Marię Emilię de Joly de Choin (1670–1732), damę dworu przyrodniej siostry Ludwika - Marii Anny, księżnej-wdowy de Conti.

Z aktorką Françoise Pitel de Longchamp (1662–1721), Ludwik miał trzy nieślubne córki:

• mademoiselle de Fleury (ur. w Meudon, zm. w dzieciństwie)
• Annę Ludwikę, mademoiselle de Fleury (1695 - sierpień 1716)

∞ Anne Errard, markiz d'Avaugour

• Charlottę, mademoiselle de Fleury (6 lutego 1697–1750)

∞ Gérard Michel de La Jonchère

Z Marie Anne Caumont de La Force, Ludwik miał jedną nieślubną córkę:

• Ludwikę Emilię de Vautedard (1694–1719)

∞ Nicolas Mesnager