Teobald
Teobald – imię męskie pochodzenia germańskiego, zapisywane w Polsce od średniowiecza. Pierwszy człon to germ. þeudo, stsas. thioda, stwniem. diot – „lud”; drugi to bald – „odważny, śmiały”[1]. Można je tłumaczyć jako „sławny wśród ludzi”[2]. Pierwszy człon tego imienia notował liczne odmiany, w tym w dawnej Polsce zapisano wariant tego imienia Tybald (tę formę imienia przyjęto w tłumaczeniu dla jednej z postaci „Romea i Julii” Szekspira), Dypołt, Dziepołt. Forma z początkowym Teo- < germ. Theudo- jest zhellenizowana z odniesieniem do gr. θεος (theos) – „bóg”[1]; notowana w Polsce od 1265 roku[3] (natomiast forma Dziepołt – Depoldus – od 1218 roku[4]).
Staropolskie zdrobnienie imienia: Tyba (też od Tyburczy)[5]; ponadto niektóre możliwe inne staropolskie zdrobnienia: Depa, Dyp, Tyc(z), Tyc(z)a, Tyc(z)an, Tyc(z)e, Tyc(z)ek, Tyc(z)ko, Tyc(z)o, Tyl, Tyla, Tylasz, Tyle, tylek, Tylik, Tyliszak, Tylko, Tylo, Tylusz, Tyluszek, Tyluszko[1].
Teobald, Tybald, Dypołt i w pozost. wariantach imieniny obchodzą:
- 21 maja, w dzień wspomnienia św. Teobalda z Vienne
- 1 czerwca, w dzień wspomnienia św. Teobalda Roggeri
- 30 czerwca, w dzień wspomnienia św. Teobalda z Provins
- 8 lipca, w dzień wspomnienia św. Teobalda z Vaux-de-Cernay
- 6 listopada, w dzień wspomnienia św. Teobalda z Dorat[2]
Żeński odpowiednik: Teobalda
Odpowiedniki w innych językach
[edytuj | edytuj kod]- łacina – Theobaldus
- język angielski – Theobald
- język francuski – Thibaud, Thibault
- język niemiecki – Theobald
- język portugalski – Theobaldo
- język włoski – Tebaldo, Teobaldo
Znane osoby noszące to imię w różnych wariantach
[edytuj | edytuj kod]- Dypold I – syn księcia czeskiego Władysława I i Rychezy z Bergu
- Dypold II – syn Dypolda I
- Dypold III Borzywoj – syn Dypolda II
- Tybald I Oszust (ok. 910–975) – pierwszy hrabia Blois, Chartres, Châteaudun i Tours
- Tybald II (ok. 985–1004) – hrabia Blois, Châteaudun, Chartres i Reims
- Tybald III (hrabia Blois) (1012–1089) – hrabia Blois, Troyes i Meaux
- Tybald V Dobry – hrabia Blois
- Tybald VI (zm. 1218) – hrabia Blois, Chartres, Châteaudun i Clermont-en-Beauvaisis
- Tybald II – hrabia Szampanii i Troyes
- Tybald III – hrabia Szampanii
- Tybald IV – hrabia Szampanii
- Tybald V – hrabia Szampanii
- Tybald I Lotaryński (ok. 1191–1220) – książę Lotaryngii od 1213 roku
- Tybald II Lotaryński (1263–1312) – książę Lotaryngii od 1302
- Tybald – hrabia Baru
- papież elekt Celestyn II, właśc. Teobald Buccapeccus (zm. ok. 1126/27)
- papież Grzegorz X (1230-1276), właśc. Teobaldo Visconti – papież od 1271
- Thibaut de Chepoy – francuski rycerz i dyplomata na usługach Karola de Valois i papieża Klemensa V, formalny przywódca Kompanii Katalońskiej w latach 1307–1309
- Thibaud Gaudin (prawdop. 1229–1293) – dwudziesty drugi wielki mistrz zakonu templariuszy
- Thibaud de Vermandois (zm. 1188) – francuski benedyktyn i kardynał
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- Saint-Thibaud-de-Couz
- Saint-Thibault (Aube)
- Saint-Thibault (Côte-d’Or)
- Saint-Thibault (Oise)
- Saint-Thibault-des-Vignes
- Saint-Thibaut
- Saint-Thiébaud
- Saint-Thiébault
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Z. Klimek (opr.), Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych, t. 5, Kraków 1997, ISBN 83-85579-14-1.
- ↑ a b H. Fros, F. Sowa, Księga imion i świętych, t. 5, Kraków 2000, ISBN 83-7318-376-0.
- ↑ W. Taszycki (red.), Słownik staropolskich nazw osobowych, t. 5 z. 3 (Śmigaj-Uznanic(s)ki), Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk 1980.
- ↑ W. Taszycki (red.), Słownik staropolskich nazw osobowych. T. 1 z. 3 (Ciemek-Dźwiżeń). Wrocław•Warszawa•Kraków•Gdańsk 1967.
- ↑ M. Malec (red.), Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych t. 2, Kraków 1995, ISBN 83-85579-68-0.
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
