Henryk Fros (ur. 18 stycznia 1922 w Rybniku, zm. 24 kwietnia 1998 w Krakowie) – polski jezuita, teolog, badacz literatury hagiograficznej, mediewista.

Będąc harcerzem, brał udział w wojnie obronnej 1939 roku. Wzięty do niewoli radzieckiej, zdołał uciec z transportu jeńców. Do Towarzystwa Jezusowego wstąpił w czasie okupacji niemieckiej, a ukończywszy nowicjat studiował w nowosądeckim oddziale jezuickiego Wydziału Filozoficznego. Po otrzymaniu 16 kwietnia 1950 roku święceń kapłańskich kierował biblioteką kolegium w Krakowie, wykładał francuski, prowadził działalność duszpasterską głosząc rekolekcje, współpracując z wydawnictwem i publikując swoje prace. Przebywając w Brukseli (1979–1989) został pierwszym nie pochodzącym z Belgii członkiem Société des Bollandistes i jednym z redaktorów „Analecta Bollandiana”. Po powrocie do kraju do 1992 roku opracowywał kwartalnik „Polonica w historiografii współczesnej”. Publikował m.in. w „Ateneum Kapłańskim”, „Colectanea Theologica”, „Przeglądzie Powszechnym”, „Studiach Źródłoznawczych”, „Rocznikach Humanistycznych”, „Pamiętniku Literackim” i „Tygodniku Powszechnym”. Przyczyną śmierci Henryka Frosa był nowotwór mózgu.

Lista publikacji^[1]:

• Twoje imię. Przewodnik hagiograficzno-onomastyczny, Kraków 1976 (wspólnie z Franciszkiem Sową).
• Wprowadzenie do mszy o świętych, Warszawa 1980-1982.
• Martyrologim, Warszawa 1984.
• Bibliothecae Hagiographicae Latinae Suplementum, Bruxelles 1986.
• Święci doby współczesnej, Kraków 1991.
• Wspomnienie świętych na każdy dzień roku, Kraków 1992.
• Święci i błogosławieni Towarzystwa Jezusowego, Kraków 1992.
• Pamiętajcie o mieszkańcach nieba – Kult świętych w dziejach liturgii, Tarnów 1994.
• Księga imion i świętych (wspólnie z Franciszkiem Sową).

• Henryk Fros SJ, (w:) Fros H., Sowa F., Księga imion i świętych, t. 3, Kraków 1998, po szpalcie 680.