Stanisław Lisowski (1900–1979)
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Burmistrz Sanoka | |
| Okres |
od 28 listopada 1944 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
| |
Stanisław Lisowski (ur. 1900, zm. 1979) – polski działacz robotniczy i komunistyczny, burmistrz Sanoka.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Ukończył siedmioklasową szkołę[1]. Pracował jako malarz lakiernik w sanockiej Fabryce Wagonów. Przystąpił do Polskiej Partii Robotniczej[2].
Po zakończeniu II wojny światowej był współorganizatorem struktur PPR w powiecie sanockim po 1944[3]. Po tym jak w sierpniu 1944 do miasta wkroczyła Armia Czerwona w sierpniu 1944, władze w mieście przejął Powiatowy Komitet PPR, został powołany Zarząd Miejski, a na stanowisko burmistrza został wybrany Stanisław Lisowski (w miejsce usuniętych z tego urzędu Józefa Bubelli[4] i Juliusza Bruny)[5]. Sprawował urząd od 28 listopada 1944 do 10 lipca 1946[a]. W grudniu 1946 z kręgów PPR pojawił się wniosek o usunięcie go z posady burmistrza z uwagi m.in. na nieudolność[6], zaś w kolejnych miesiącach toczyły się w tej sprawie procedury formalne oraz działania politycznego zaplecza burmistrza. 31 maja 1946 Lisowski złożył rezygnację z urzędu z uwagi na stawiane mu zarzuty (oskarżano go o nadużycia władzy, w związku z czym wszczęto śledztwo prokuratorskie[7] (sprawa miała dotyczyć kradzieży koni i krów, zarzucono mu także udział w domowej strzelaninie, w wyniku której odniósł rany on i jego żona). 14 czerwca 1946 Wydział Powiatowy przyjął jego dymisję.
W 1957 został wybrany członkiem Kolegium Karno-Orzekającego w Sanoku[8]. W 1958 został przewodniczącym Komisji Mandatowej przy Radzie Narodowej (MRN) w Sanoku[9].
_at_Central_Cemetery_in_Sanok_2.jpg)
Jego żoną była Anastazja (1899-1991). Miał brata Jana (1906-1986). Zostali pochowani w grobowcu rodzinnym na cmentarzu przy ul. Rymanowskiej w Sanoku.
Odznaczenia i wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1972)[10]
- Wyróżnienie dla przewodniczącego komitetu blokowego[11]
- Nagroda dla przewodniczącego komitetu blokowego (1966)[12]
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Waldemar Bałda podał okres urzędowania od 12 listopada 1944 do 14 czerwca 1946.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Stanisław Dobrowolski. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Kształtowanie się władzy w Sanoku w latach 1944-1950. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 122, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X.
- ↑ Stanisław Dobrowolski. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Kształtowanie się władzy w Sanoku w latach 1944-1950. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 119, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X.
- ↑ Jan Wacławski. W 35 rocznicę powstania PPR. Pierwsze lata. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1-2, Nr 1 (708) z 1-15 stycznia 1977.
- ↑ Edward Zając. Pierwsze dni... pierwsze lata. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1-2, Nr 10 (301) z 1-10 kwietnia 1984.
- ↑ Andrzej Brygidyn: W latach powojennych. Życie polityczne. Początek „nowego ładu”. w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, s. 756.
- ↑ Stanisław Dobrowolski. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Kształtowanie się władzy w Sanoku w latach 1944-1950. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 124-125, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X.
- ↑ Stanisław Dobrowolski. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Kształtowanie się władzy w Sanoku w latach 1944-1950. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 125, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X.
- ↑ Władysław Stachowicz. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950-1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 160, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X.
- ↑ Władysław Stachowicz. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950-1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 2, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X.
- ↑ Władysław Stachowicz. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950-1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 231, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X.
- ↑ Władysław Stachowicz. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950-1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 182, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X.
- ↑ Władysław Stachowicz. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950-1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 205, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Sanok. Dzieje miasta. Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka. Kraków: Secesja, 1995. ISBN 83-86077-57-3.
- Franciszek Oberc. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Burmistrzowie Sanoka (przewodniczący Prezydium Miejskiej Rady Narodowej, naczelnicy). „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 344, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X.
- Waldemar Bałda: Sowa i bocian. Opowieść o Posadzie Olchowskiej – III dzielnicy Miasta Sanoka. Kraków: AB Media, 2012, s. 164. ISBN 978-83-935385-7-7.
| Zabór austriacki i autonomia galicyjska |
Burmistrzowie gminy miasta Sanoka
Burmistrzowie Sanoka: |
|---|---|
| II Rzeczpospolita | |
| Okupacja niemiecka |
|
| Polska Ludowa i PRL |
Burmistrzowie: Przewodniczący Miejskiej Rady Narodowej:
Naczelnicy miasta |
| III Rzeczpospolita |
|
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
