Rząd Tadeusza Bór-Komorowskiego – gabinet pod kierownictwem Prezesa Rady Ministrów, generała dywizji Tadeusza Bór-Komorowskiego, sformowany 2 lipca 1947. Gabinet istniał do 7 kwietnia 1949 r.

 Zobacz też: Uznanie międzynarodowe rządu Rzeczypospolitej Polskiej na uchodźstwie.

Skład rządu

• Tadeusz Bór-Komorowski – premier, kierownik Ministerstwa Przemysłu, Handlu i Żeglugi, kierownik Ministerstwa Pracy i Opieki Społecznej oraz kierownik Ministerstwa Skarbu
• Zygmunt Berezowski (SN) – minister spraw wewnętrznych
• Adam Pragier (KZ PPS^{[potrzebny przypis]}) – minister informacji i dokumentacji
• Bronisław Kuśnierz (SP) – minister sprawiedliwości
• Władysław Folkierski (SN) – minister wyznań religijnych i oświecenia publicznego oraz kierownik Ministerstwa Prac Kongresowych
• Adam Tarnowski – minister spraw zagranicznych
• Marian Kukiel – minister obrony narodowej
• Stanisław Sopicki (SP) – minister odbudowy administracji publicznej

10 sierpnia 1948 r. dekretem Prezydenta RP zlikwidowane zostało Ministerstwo Prac Kongresowych, a zakres jego działalności włączono w struktury Ministerstwa Spraw Zagranicznych^[1].

10 lutego 1949 r. Prezydent RP, przychylając się do prośby premiera, zwolnił go z urzędu Prezesa Rady Ministrów oraz poruczył sprawowanie obowiązków do czasu powołania nowego rządu, co nastąpiło w dniu 7 kwietnia 1949 r. W ten sam sposób Prezydent RP postąpił w stosunku do pozostałych członków gabinetu^[2].

• K. Tarka, Emigracyjna dyplomacja: polityka zagraniczna Rządu RP na Uchodźstwie 1945–1990, Kraków 2003, s. 281–282.