Porębski Groń
 Widok z Kiczery | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
742 m n.p.m. |
Położenie na mapie Beskidu Żywieckiego, Małego i Makowskiego  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°48′53,8″N 19°17′28,5″E/49,814944 19,291250
| |
Porębski Groń (742 m n.op.m.) – szczyt w Paśmie Bukowskim w Beskidzie Małym. Znajduje się pomiędzy Przełęczą Bukowską i Małą Bukową w paśmie, które na Błasiakówce odgałęzia się od głównego grzbietu Beskidu Małego i biegnie w zachodnim kierunku, do Jeziora Czanieckiego. Porębski Groń jest zwornikiem. Od Pasma Bukowca odgałęzia się od niego na północ, poprzez Przełęcz pod Złotą Górką, grzbiet Złotej Górki. Z dolinek wcinających się w stoki Porębskiego Gronia wypływają 3 potoki: dopływ Wielkiej Puszczy, dopływ Domaczki i Roczynka[1].
Nazwa szczytu jest stara, pochodzi od wsi Porąbka, przed rozbiorami Polski nazywanej Porębką. Na wielu mapach szczyt jest zaznaczany, ale bez nazwy. Szczyt ten jest jednym z najlepszych punktów widokowych w Beskidzie Małym[2].
Na południowym stoku Porębskiego Gronia, przy zielonym szlaku (Porąbka – Przełęcz Kocierska), znajduje się murowana kapliczka z obrazem Matki Boskiej Śnieżnej oraz wypływającym spod niej źródełkiem. Z jej powstaniem wiąże się legenda o mieszkańcu osiedla Trzonka, który – powołany do austriackiego wojska – ślubował, że jeżeli powróci szczęśliwie do domu, wystawi kaplicę[3]. Corocznie, w pierwszą niedzielę sierpnia organizowany jest tu górski odpust.
Grzbietem Porębskiego Gronia biegnie granica między Kocierzem Rychwałdzkim w województwie śląskim (stok południowy) i wsią Brzezinka w województwie małopolskim[1].
Szlaki turystyczne
[edytuj | edytuj kod]
Przełęcz Bukowska – Porębski Groń – Złota Górka – Targanice – Jawornica – Potrójna – Łamana Skała – Rzyki-Praciaki. Czas przejścia do Targanic: 1:05, ↑1:45 h[4].
Porąbka – Bukowski Groń – Trzonka – Przełęcz Bukowska – Porębski Groń – Mała Bukowa – Przełęcz Targanicka – Capia Górka – Kaprówka – Przełęcz Cygańska – Góra Cygańska – Przełęcz Kocierska. Czas przejścia: 4:10 h, ↓ 3:40 h[4]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2024-03-02].
- ↑ Aleksy Siemionow, Ziemia Wadowicka. Monografia turystyczno-krajoznawcza, Wadowice: Komisja Turystyki Górskiej Oddziału PTTK „Ziemia Wadowicka” w Wadowicach, 1984, s. 390.
- ↑ Radosław Truś, Beskid Mały. Przewodnik, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2008, s. 150–151, ISBN 978-83-62460-50-2.
- ↑ a b Beskid Mały. Mapa 1:50 000, Kraków: Compass, 2014, s. 2, ISBN 978-83-7605-329-5.
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
