Jasień (Grupa Żurawnicy)
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
ok. 505 m n.p.m. |
Położenie na mapie Suchej Beskidzkiej  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu suskiego  | |
 49°45′08,2″N 19°35′22,5″E/49,752278 19,589583
| |
Jasień (ok. 505 m n.p.m.)[1] – szczyt na południowo-wschodnim krańcu Grupy Żurawnicy. W regionalizacji fizycznogeograficznej Polski według Jerzego Kondrackiego zaliczany jest do Beskidu Małego[2], w nowszej regionalizacji z 2018 roku do Pasm Pewelsko-Krzeszowskich[3].
Nazwę Jasień podaje Aleksy Siemionow w „Ziemi Wadowickiej”[4] i przewodnik turystyczny „Beskid Mały”[5]. Brak jej na mapie Compassu[6].
Jasień znajduje się po południowo-wschodniej stronie Bacowskich Wierchów (Kocurowej Góry), oddzielony od nich bezleśną przełączką z należącym do Zembrzyc osiedlem Bacowie. Południowo-wschodni stok Jasienia opada w widły Skawy i Stryszawki, stok północno-wschodni do doliny Skawy, południowo-zachodni do potoku Błądzonka. Góra jest całkowicie porośnięta lasem[7].
W Suchej Beskidzkiej u południowo-wschodniech podnóży Jasienia znajduje się Zamek Suski z XVI wieku. Od zamku tego stokami Jasienia prowadzi ścieżka przyrodniczo-dydaktyczna. W lesie Jasienia rosną buki, dęby, graby, modrzewie, wiekowe jodły, jawory, brzozy i sztucznie wprowadzone gatunki: dąb burgundzki i dąb czerwony oraz tworzące aleję sosny wejmutki. Na Jasieniu znajduje się także kapliczka konfederatów barskich z 1773 r. Postawiono ją na miejscu, w którym według podań oddziały konfederatów barskich pod dowództwem Maurycego Beniowskiego stoczyły bitwę z wojskiem rosyjskim dowodzonym przez generała Aleksandra Suworowa. Niedoświadczeni konfederaci barscy przegrali, poległo ich około 200, a ranny Beniowski dostał się do niewoli i został zesłany na Syberię[5].
Szczyt Jasienia, stoki, południowe, wschodnie i północne należą do miasta Sucha Beskidzka, stoki zachodnie do wsi Stryszawa – obydwie miejscowości są w województwie małopolskim, w powiecie suskim[7].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Geoportal. Mapa topograficzna [online] [dostęp 2024-03-02].
- ↑ Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, s. 326–327, ISBN 83-01-12479-2.
- ↑ J. Balon, M. Jodłowski, P. Krąż, Beskidy Zachodnie (513.4–5), [w:] A. Richling i inni red., Regionalna geografia fizyczna Polski, Poznań, s. 481–496.
- ↑ Aleksy Siemionow, Ziemia Wadowicka. Monografia turystyczno-krajoznawcza, Wadowice: Komisja Turystyki Górskiej Oddziału PTTK „Ziemia Wadowicka” w Wadowicach, 1984, s. 23, 159, 165.
- ↑ a b Radosław Truś, Beskid Mały. Przewodnik, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2008, s. 235–236, ISBN 978-83-62460-50-2.
- ↑ Beskid Mały. Mapa 1:50 000, Kraków: Compass, 2014, s. 2, ISBN 978-83-7605-329-5.
- ↑ a b Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2024-03-02].
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
