Ten artykuł od 2012-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon ((Dopracować)) z tego artykułu.

Mokre

wieś
Murowana kapliczka św. Antoniego
Państwo	Polska
Województwo	lubelskie
Powiat	zamojski
Gmina	Zamość
Liczba ludności (2021)	1000[2][3]
Strefa numeracyjna	84
Kod pocztowy	22-400[4]
Tablice rejestracyjne	LZA
SIMC	0906315[5]
Położenie na mapie gminy wiejskiej Zamość Mokre
Położenie na mapie Polski Mokre
Położenie na mapie województwa lubelskiego Mokre
Położenie na mapie powiatu zamojskiego Mokre
50°41′30″N 23°12′11″E/50,691667 23,203056[1]
Multimedia w Wikimedia Commons

Mokre – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie zamojskim, w gminie Zamość^[5][6]. Leży w centralnej części gminy Zamość, przylegając bezpośrednio do granic miasta Zamość.

Nazwa jest typową nazwa topograficzną i wywodzi się od położenia nad podmokłymi i bagnistymi terenami w pobliżu rokrocznie wylewającej rzeczki Wieprzec (dziś Topornica).

Wieś jest sołectwem w gminie Zamość^[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 999 mieszkańców^[8].

Pierwsze wzmianki o Mokrem sięgają 1430 r., kiedy wyrokiem królewskim w Lublinie wieś została (wraz z Płoskiem) odebrana dziedzicowi – Tomkowi z Płoskiego, poddanemu księcia bełskiego Ziemowita IV, a następnie włączona do prywatnego powiatu szczebrzeskiego rodu Gorayskich, za odszkodowanie 200 grzywien dla byłych właścicieli. W czasie II wojny światowej koło budynku gminy rozstrzelano 46 Żydów, pochowanych potem na pobliskim polu. Egzekucje miała przeprowadzić, oprócz żandarmerii niemieckiej, także polska policja granatowa. W 1942 r. wieś została wysiedlona przez Niemców. Większość wysiedlonych została wywieziona do Oświęcimia. Zgodnie z niemieckimi planami tworzenia "nowej przestrzeni życiowej na Wschodzie", zniszczono większość dotychczasowych ubogich zabudowań i skomasowano drobne grunty. W ich miejsce miały powstać 24 nowe obejścia. Niedaleko wsi prawdopodobnie znajdował się obóz, z którego koloniści niemieccy wyruszali do nowych miejsc zamieszkania.

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Mokre. W latach 1973–1974 miejscowość była siedzibą gminy Mokre. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa zamojskiego.

W Mokrem znajduje się lotnisko sportowe Aeroklubu Ziemi Zamojskiej, jednostka Ochotniczej Straży Pożarnej. W miejscowości tej znajduje się również biblioteka publiczna, kaplica pod wezwaniem św. Kazimierza oraz Szkoła Podstawowa. W pobliżu rezerwat ochrony susła perełkowanego – Rezerwat przyrody Hubale.

Współcześnie, co roku w ostatnią niedzielę lipca w Mokrem odbywa się "Dzień Susła" promujący ochronę wspomnianego susła. Zwierzątko to jest turystycznym symbolem Gminy Zamość. Na terenie rezerwatu znajdują się także wczesnośredniowieczne mogiły słowiańskie z VII i VIII wieku składające się z 46 kurhanów.

We wsi swój początek ma zielona trasa nordic walking^[9]. Szlak o długości 3 km wiedzie wokół okolicznego lasu do Rezerwatu Hubale.

W 2016 r. uruchomiono kolejowy przystanek osobowy Mokre (przy granicy z sołectwem Płoskie).

• Mokre
• Mokre-Kolonia
• Mokrelipie