Mistrzostwa świata w łyżwiarstwie szybkim w wieloboju sprinterskim odbywają się co roku pod patronatem Międzynarodowej Unii Łyżwiarskiej (ISU). Pierwsze mistrzostwa odbyły się w amerykańskiej miejscowości West Allis w 1970 r. Najczęściej zawody rozgrywano w Holandii (ośmiokrotnie). Kobiety i mężczyźni rywalizują od początku edycji na tych samych zawodach, startując na dystansach 500 i 1000 m.

Najwięcej tytułów wśród kobiet zdobyła reprezentantka NRD Karin Enke, która zwyciężała sześciokrotnie w latach 1980, 1981 i 1983-1987. Wśród mężczyzn najczęściej triumfował reprezentant ZSRR, WNP i Białorusi, Ihar Żalazouski, który był najlepszy w latach 1985, 1986, 1989 i 1991-1993. Dla reprezentacji Polski jedyne dwa medale wywalczyła Erwina Ryś-Ferens, która w latach 1978 i 1985 zajmowała trzecie miejsce.

Od 2020 roku zawody te rozgrywane są co dwa lata, tym samym miejscu i czasie co mistrzostwa świata w łyżwiarstwie szybkim w wieloboju.

 Osobny artykuł: Medalistki mistrzostw świata w łyżwiarstwie szybkim w wieloboju sprinterskim.

 Osobny artykuł: Medaliści mistrzostw świata w łyżwiarstwie szybkim w wieloboju sprinterskim.

Stan po MŚ 2024.

Miejsce	Państwo	Złoto	Srebro	Brąz	Razem
1	Stany Zjednoczone	21	23	17	61
2	ZSRR	12	10	8	30
3	Holandia	11	15	24	50
4	Kanada	10	13	8	31
5	NRD	10	8	3	21
6	Niemcy	10	6	9	25
7	Japonia	7	12	13	32
8	Korea Południowa	7	3	4	14
9	Chiny	6	5	3	14
10	Rosja	6	3	4	13
11	Norwegia	3	4	5	12
12	Finlandia	1	2	0	3
13	Białoruś	1	1	1	3
	Szwecja	1	1	1	3
15	Polska	0	0	2	2
16	Austria	0	0	1	1
	Australia	0	0	1	1
	Czechy	0	0	1	1
	Włochy	0	0	1	1

• Dorobek Związku Radzieckiego i WNP przedstawiono razem.
• Dorobek RFN i zjednoczonych Niemiec przedstawiono razem.

• Mistrzostwa świata w łyżwiarstwie szybkim w wieloboju
• Mistrzostwa świata w łyżwiarstwie szybkim na dystansach

• Oficjalna strona Światowej Unii Łyżwiarskiej (ang.)