Michał Woysym-Antoniewicz
| |
 major kawalerii
| |
| Pełne imię i nazwisko |
Michał Jerzy Woysym-Antoniewicz |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
7 lipca 1897 |
| Data i miejsce śmierci |
12 grudnia 1989 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1914–1945 |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Stanowiska |
rejonowy inspektor koni w Tarnowie |
| Odznaczenia | |
    
| |
.png){kind=small}
 Krajowe zawody konne 1932 na hipodromie w Łazienkach Królewskich w Warszawie – mjr Michał Woysym-Antoniewicz w skoku przez przeszkodę | ||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
7 lipca 1897 | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data śmierci |
1 grudnia 1989 | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Michał Jerzy Woysym-Antoniewicz (ur. 7 lipca 1897 w Krakowie, zm. 12 grudnia 1989 w Austin) – major kawalerii Wojska Polskiego, srebrny i brązowy medalista olimpijski w jeździectwie.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w rodzinie Wacława i Ewy z d. Ostoja. Od 13 roku życia należał do Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Krakowie. Latem 1914. po wybuchu I wojny światowej, wstąpił do 2 pułku Ułanów Legionów Polskich. Wykorzystując przerwy w służbie wojskowej, ukończył III Państwowe Gimnazjum im. Króla Jana Sobieskiego w Krakowie[1], 6 września 1916 zdał maturę w „terminie przyspieszonym”. W roku akademickim 1917/18 rozpoczął studia na Wydziale Prawa UJ. Po kryzysie przysięgowym (w lipcu 1917) służył w Polskim Korpusie Posiłkowym. Po bitwie pod Rarańczą internowany w Száldobos i Synowódzku[2].
Od listopada 1918 służył w Wojsku Polskim. Był oficerem w 2 pułku Szwoleżerów Rokitniańskich (1918–1924). Brał udział m.in. w wyprawie kijowskiej. W latach 1924–1934 był instruktorem i szefem nauki jazdy (ekwitacji) w Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu. 2 grudnia 1930 został mianowany majorem ze starszeństwem z 1 stycznia 1931 i 14. lokatą w korpusie oficerów kawalerii[3]. Od października 1935 pełnił służbę na stanowisku rejonowego inspektora koni w Tarnowie.
Na Igrzyskach Olimpijskich w 1928 r. w Amsterdamie startował w dwóch konkurencjach jeździeckich: we wszechstronnym konkursie konia wierzchowego i w konkursie skoków. W WKKW, na klaczy Moja Miła zajął indywidualnie 19. miejsce (był najlepszy z Polaków), ale wraz z Józefem Trenkwaldem (25. miejsce) i Karolem Rómmelem (26. miejsce) zdobył brązowy medal. Polska drużyna zawdzięczała ten medal faktowi, że bardzo trudnej trasy crossu nie ukończyło aż 18 zawodników, a tylko trzy zespoły, Holandia, Norwegia i Polska, ukończyły go w komplecie i zajęły w ten sposób miejsca na podium.
W konkursie skoków Michał Woysym-Antoniewicz na koniu Readgledt zajął 20. miejsce. Jednak drużynowo (wyniki drużynowe ustalono poprzez zsumowanie wyników indywidualnych z tego samego konkursu) wraz z Kazimierzem Gzowskim (4. miejsce indywidualnie) i Kazimierzem Szoslandem (13. miejsce) zdobył srebrny medal. Stał się więc pierwszym polskim sportowcem, który zdobył dwa medale olimpijskie[4][5].
Czterokrotnie uczestniczył w prestiżowym Pucharze Narodów, odnosząc 2 zwycięstwa (1927 Nowy Jork na koniu Readgledcie, 1928 Warszawa na koniu Banzaj). Podczas jednego z treningów uległ wypadkowi. Został przygnieciony przez konia (został operowany – po usunięciu płuca startował z jednym). Był uczestnikiem wojny obronnej 1939. Po 17 września 1939 przeszedł na Węgry, gdzie przebywał do marca 1944. Po wkroczeniu wojsk niemieckich do końca wojny był jeńcem oflagów w Kaiserslautern, Luckenwalde i Genshagen[2].
Po wojnie na emigracji w Wlk. Brytanii, następnie zamieszkał na stałe w USA, pracując jako trener – koordynator. W 1956 był trenerem jeździeckiej reprezentacji USA podczas Igrzysk Olimpijskich w Melbourne.
Od 1932 żonaty z Zofią Julianną Brengosz, miał jednego syna – Piotra Jana (ur. 1936).
Zmarł w Austin. Pochowany w Forest Hill Memorial Park Lexington, Davidson County.
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Niepodległości (6 czerwca 1931)[6]
- Krzyż Walecznych (trzykrotnie)
- Złoty Krzyż Zasługi[2]
- Srebrny Krzyż Zasługi (dwukrotnie: 16 września 1926[7], 17 stycznia 1928[8][9])
- niemiecka Odznaka Honorowa Olimpijska (1936)[10]
- łotewska Odznaka Pułku Kawalerii (przed 1937)[11]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Absolwenci 1883–1939 | II Liceum Ogólnokształcące (Antoniewicz-Woysym Michał Jerzy) [online], www.sobieski.krakow.pl [dostęp 2022-05-16].
- ↑ a b c Antoniewicz-Woysym Michał Jerzy – Żołnierze Niepodległości [online], zolnierze-niepodleglosci.pl [dostęp 2022-05-16].
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 16 z 3 grudnia 1930, s. 330.
- ↑ Artur Bober, Michał Woysym-Antoniewicz [online], Legendy Polskiego Jeździectwa, 12 grudnia 2020 [dostęp 2024-01-07] (pol.).
- ↑ Michał Woysym-Antoniewicz – Polski Komitet Olimpijski [online] [dostęp 2024-01-07] (pol.).
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ M.P. z 1926 r. nr 214, poz. 607 „w uznaniu zasług, położonych około podniesienia poziomu sportowego w wojsku oraz znakomitej propagandy Polski zagranicą”.
- ↑ M.P. z 1928 r. nr 14, poz. 20 „za wybitne zasługi, położone na polu propagandy polskiego sportu konnego na konkursach hipicznych w Ameryce”.
- ↑ „Krzyż zasługi” dla zwycięskich kawalerzystów. „Żołnierz Polski”, s. 98, nr 5 z 29 stycznia 1928.
- ↑ Zarządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej. Zezwolenie na przyjęcie i noszenie orderów. „Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych”. Nr 2, s. 39, 11 listopada 1937.
- ↑ Zarządzenia Ministra Spraw Wojskowych. Zezwolenie na przyjęcie i noszenie orderów. „Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych”. Nr 2, s. 55, 11 listopada 1937.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2021-12-31].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- WOYSYM-ANTONIEWICZ MICHAŁ (1897–1989), biogram olimpijczyka w portalu olimpijskim PKOL. olimpijski.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-07)].
| Złoto |
| ||
|---|---|---|---|
| Srebro |
| ||
| Brąz |
|
.svg){kind=small}
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
