Mateusz Pakuła

Mateusz Pakuła (2023)
Data i miejsce urodzenia	1983 Kielce
Dziedzina sztuki	teatr
Ważne dzieła
Biały Dmuchawiec. Pięć sztuk teatralnych Kowboj Parówka i trzy inne sztuki Na końcu łańcucha Panoptikos Jak nie zabiłem swojego ojca i jak bardzo tego żałuję
Nagrody
Gdyńska Nagroda Dramaturgiczna
Strona internetowa

Mateusz Pakuła (ur. 1983^[1] w Kielcach) – polski dramatopisarz, laureat oraz kilkukrotny finalista Gdyńskiej Nagrody Dramaturgicznej. Jego sztuki zostały przetłumaczone na język angielski, niemiecki, czeski, hiszpański i ukraiński.

Urodził się i dorastał w Kielcach. W 2002 roku ukończył I LO im. S. Żeromskiego w Kielcach. W latach 2002–2003 studiował filozofię na Uniwersytecie Łódzkim, a w latach 2003-2006 polonistykę, ze specjalizacją wiedza o kulturze, na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 2006 rozpoczął studia na Wydziale Reżyserii Dramatu PWST im. L. Solskiego w Krakowie, na kierunku dramaturgii, które ukończył w 2009 roku.

Asystent reżyserów: Petra Zelenki (przy spektaklu Oczyszczenie) oraz Mikołaja Grabowskiego (przy spektaklu Trans-Atlantyk) w Narodowym Starym Teatrze im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie.

Lauretat VII oraz finalista I, IV i VI edycji Konkursu o Gdyńską Nagrodę Dramaturgiczną (Smutki tropików, Mój niepokój ma przy sobie broń, Miki mister DJ, Biały Dmuchawiec)^[2]. Nominowany do nagrody „Gwarancje Kultury” TVP Kultura za najbardziej obiecujący debiut 2010 roku (za zbiór Biały Dmuchawiec. Pięć sztuk teatralnych)^[2]. Laureat oraz wielokrotny finalista Ogólnopolskiego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej (Smutki Tropików. Mój niepokój ma przy sobie broń, Paw królowej, Źle się mja kraj, KonradMaszyna,Biały Dmuchawiec, Co w trawie piszczy, Jak nie zabiłem swojego ojca i jak bardzo tego żałuję)^[3]. W 2010 roku otrzymał Stypendium Twórcze Miasta Krakowa w dziedzinie literatury^[4].

Od 2010 roku, prowadzący autorskich warsztatów dramatopisarskich pt. „Ośmielanie wyobraźni”.

Wydał cztery tomy dramatów – Biały Dmuchawiec. Pięć sztuk teatralnych (2010), Kowboj Parówka i trzy inne sztuki (2012), dyptyk Na końcu łańcucha (2012)^[1] oraz Panoptikos (2015).

Laureat Konkursu o Gdyńską Nagrodę Dramaturgiczną za dramat Smutki Tropików (2014)^[5].

Druk w miesięczniku Dialog: Mój niepokój ma przy sobie broń (2013), Smutki Tropików (2013), Wejście Smoka.Trailer (2010), Biały Dmuchawiec (2008).

Cztery zbiory dramatów:

• Panoptikos (Lokator, Kraków 2015)^[6],
• dyptyk Na końcu łańcucha (Fundacja SPLOT, Kraków 2012),
• Kowboj Parówka i trzy inne sztuki (Fundacja SPLOT, Kraków 2012),
• Biały Dmuchawiec. Pięć sztuk teatralnych (Fundacja SPLOT, Kraków 2010).

2023

• Jak nie zabiłem swojego ojca i jak bardzo tego żałuję – Teatr Łaźnia Nowa w Krakowie / Teatr im. Stefana Żeromskiego w Kielcach, reż. M. Pakuła^[7].

2015

• Dożynki Polskiej Piosenki – Teatr Kochanowskiego w Opolu, reż. J. Piaskowski^[8].
• Lordy Lord Kantor/ Lord Milord/ Lord Herling- Teatr im. S. Żeromskiego w Kielcach, reż. E. Rysová/ M. Pakuła^[9].
• Mój niepokój ma przy sobie broń – Akademia Teatralna im. Aleksandra Zelwerowicza w Białymstoku, reż. A. Biziuk.

2014

• Jungle People – PWSFTviT w Łodzi, reż. P. Świątek^[10].
• Lord Kantor – słuchowisko – prapremiera – otwarcie nowej Cricoteki / Radio Kraków, reż. M. Pakuła^[11].
• Miki mister DJ – słuchowisko – Český rozhlas Vltava, reż. T. Soldán, tłum. E. Rysová^[12].
• Twardy gnat, martwy świat – Teatr im. S. Żeromskiego w Kielcach, reż. E. Rysová^[13].

2013

• Mój niepokój ma przy sobie broń – Teatr Żeromskiego w Kielcach, reż. J. Mark^[14].
• Smutki tropików – 6. Międzynarodowy Festiwal Boska Komedia / Teatr Łaźnia Nowa w Krakowie, reż. P. Świątek^[15].

2012

• Wejście Smoka. Trailer – Czytelnia Dramatu ACK UMCS „Chatka Żaka”, reż. D. Adamczyk^[16].
• Miki mister DJ – Teatr Osterwy w Gorzowie Wielkopolskim, reż. J. Peszek.
• Miki mister DJ – Teatr Miejski w Gdyni, reż. A. Olsten^[17].
• Źle ma się kraj – Teatr Polski w Bydgoszczy, reż. W. Szczawińska^[18].
• Na końcu łańcucha – Teatr Osterwy w Lublinie, reż E. Rysová^[19].

2011

• Wejście Smoka. Trailer – Teatr Łaźnia Nowa w Krakowie, reż. B.Szydłowski^[20].
• Książę Niezłom – Teatr Jaracza w Olsztynie, reż. J. Pawłowska.
• KonradMaszyna – Teatr Łaźnia Nowa w Krakowie, reż. B. Szydłowski^[21].

2010

• Don Kiszot – Teatr Dramatyczny w Warszawie, reż. M. Podstawny^[22].
• Biały Dmuchawiec – Teatr Osterwy w Lublinie, reż. K. Babicki^[23].

2009

• Sło – Wrocławski Teatr Lalek, reż. J. Peszek.
• Franciszek, sen everymana – Wrocławski Teatr Lalek, reż. J. Denejko.

2015

• Sen nocy letniej według Williama Shakespeare’a – Teatr Kochanowskiego w Opolu, reż. P. Świątek – realizator spektaklu: dramaturgia^[24].

2014

• Rękopis znaleziony w Saragossie według Jana Potockiego – Teatr Kochanowskiego w Opolu, reż. P. Świątek – realizator spektaklu: adaptacja, dramaturgia^[25].

2013

• Dżuma według Alberta Camusa – Teatr Kochanowskiego w Opolu, reż. P. Świątek – realizator spektaklu: adaptacja, dramaturgia^[26].
• Radio za żelazną kurtyną według Anne Applebaum – słuchowisko – Radio Kraków, reż. E. Ziębla – realizator spektaklu: scenariusz^[27].

2012

• Paw królowej według powieści Doroty Masłowskiej – Stary Teatr w Krakowie, reż. P. Świątek – realizator spektaklu: adaptacja, dramaturgia^[28].

2011

• Wroniec według Jacka Dukaja – Wrocławski Teatr Lalek, reż. J. Peszek – realizator spektaklu: adaptacja^[29].
• Komedia. Szczęśliwe dni.Ostatnia taśma Krappa według Samuela Becketta – Teatr Kochanowskiego w Opolu, reż. P. Świątek – realizator spektaklu: scenariusz, dramaturgia^[30].

2010

• Dwanaście stacji według poematu Tomasza Różyckiego – Stary Teatr w Krakowie, reż. E. Rysová – realizator spektaklu: adaptacja, dramaturgia^[31].

2009

• Co w trawie piszczy Lidii Amejko i Marcina Czuba – Wrocławski Teatr Lalek, reż. R. Kasiukiewicz – realizator spektaklu: opracowanie dramaturgiczne scenariusza.

2023

• Grand Prix 29. Ogólnopolskiego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej dla spektaklu Jak nie zabiłem swojego ojca i jak bardzo tego żałuję autorstwa i w reżyserii Mateusza Pakuły^[32].
• Laureat 29. Ogólnopolskiego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej za tekst Jak nie zabiłem swojego ojca i jak bardzo tego żałuję^[32].

2022

• Nominacja do Nagrody Literackiej Gdynia w kategorii proza za Jak nie zabiłem swojego ojca i jak bardzo tego żałuję^[33][34]
• Zdobywca Nagrody Literackiej ArtRage z Jak nie zabiłem swojego ojca i jak bardzo tego żałuję^[35]
• Nominowany do Nagrody Literackiej im. Witolda Gombrowicza za Jak nie zabiłem swojego ojca i jak bardzo tego żałuję; otrzymał miesięczną rezydencję literacką w Vence^[36]

2014

• Laureat VII edycji Konkursu o Gdyńską Nagrodę Dramaturgiczną (tekst dramatyczny Smutki tropików).
• Finalista 20. Ogólnopolskiego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej (jako autor sztuki Smutki tropików).

2013

• Finalista VI edycji Konkursu o Gdyńską Nagrodę Dramaturgiczną (tekst dramatyczny Mój niepokój ma przy sobie broń).
• Laureat 19. Ogólnopolskiego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej (wyróżnienie indywidualne za tekst dramatyczny Mój niepokój ma przy sobie broń), finalista tego Konkursu jako autor adaptacji i dramaturg spektaklu Paw królowej, oraz jako współautor sztuki Źle ma się kraj.
• Laureat XIII Festiwalu Dramaturgii Współczesnej „Rzeczywistość przedstawiona” w Zabrzu (nagroda za sceniczną adaptację utworu Doroty Masłowskiej Paw królowej).
• Finalista „Talentów Trójki” 2013
• Wymieniany wielokrotnie w prestiżowym rankingu miesięcznika „Teatr” jako autor najlepszej nowej polskiej sztuki (Mój niepokój ma przy sobie broń) i najlepszej adaptacji (Paw królowej) w sezonie 2012/2013.
• Zdobywca Nagrody Magnolii dla realizatorów i wykonawców spektaklu Paw królowej z Narodowego Starego Teatru w Krakowie na 48. Przegląd Teatrów Małych Form Kontrapunkt w Szczecinie.

2011

• Finalista IV edycji Konkursu o Gdyńską Nagrodę Dramaturgiczną (tekst dramatyczny Miki mister DJ).
• Finalista 17. Ogólnopolskiego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej jako autor sztuki KonradMaszyna.
• Nominowany do nagrody TVP Kultura „Gwarancje Kultury” za najbardziej obiecujący debiut 2010 roku (za zbiór Biały Dmuchawiec. Pięć sztuk teatralnych).
• Uczestnik festiwalu Mitteleuropäisches Theaterkarussell, Theater Brett w Wiedniu – (gdzie odbyło się czytanie sceniczne niemieckiego przekładu sztuki KonradMaszyna – KonradMaschine).
• Uczestnik ІІІ Festiwalu współczesnej dramaturgii „Drama.UA” we Lwowie – (gdzie odbyło się czytanie sceniczne ukraińskiego przekładu sztuki Na końcu łańcucha).

2010

• Finalista 16. Ogólnopolskiego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej jako autor sztuki Biały Dmuchawiec oraz współautor scenariusza spektaklu Co w trawie piszczy.
• Otrzymanie Stypendium Twórczego Miasta Krakowa w dziedzinie literatury.

2008

• Finalista I edycji Konkursu o Gdyńską Nagrodę Dramaturgiczną (tekst dramatyczny Biały Dmuchawiec – wyróżniony przez jury tego konkursu jako najlepszy debiut roku).

• Mateusz Pakuła, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (autorzy). [dostęp 2021-04-09] .