Kujiberotha
| Kujiberotha | |
| Nakamine et Yamamoto, 2018 | |
| Okres istnienia: santon | |
_Figure_2.jpg)
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Nadrząd | |
| Rząd | |
| Podrząd |
Hemerobiiformia |
| Nadrodzina |
Mantispoidea |
| Rodzina |
Rhachiberothidae |
| Podrodzina |
Paraberothinae |
| Rodzaj |
Kujiberotha |
| Typ nomenklatoryczny | |
|
Kujiberotha teruyukii | |
Kujiberotha – wymarły rodzaj sieciarek z rodziny Rhachiberothidae i podrodziny Paraberothinae. Jego jedynym znanym gatunkiem jest Kujiberotha teruyukii. Żył w santonie na terenach współczesnej Japonii.
Taksonomia
[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj i jego gatunek typowy opisali po raz pierwszy Hiroshi Nakamine i Shuhei Yamamoto w 2018 roku na łamach ZooKeys. Opisu dokonano na podstawie inkluzji pojedynczego, niekompletnego okazu w bursztynie, odnalezionym w Kokujicho, w mieście Kuji na terenie japońskiej prefektury Iwate. Skamieniałość znaleziono w formacji Tamagawa i datowana jest na santon w górnej kredzie. Holotyp zdeponowano w Kuji Kohaku Museum[1].
Nazwa rodzajowa to połączenia nazwy miasta w którym leży miejsce typowe z nazwą rodzaju Berotha. Epitet gatunkowy nadano na cześć Teruyuki Kagawy, aktora teatru Kabuki, który w młodości interesował się owadami[1].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Owad ten wyróżniał się na tle przedstawicieli podrodziny czułkami o biczyku złożonym z ponad 50 członów, podczas gdy u pokrewnych rodzajów liczba członów biczyka nie przekracza 32. Poszczególne człony porastały delikatne szczecinki. Wydłużone przedplecze osiągało około 1,1 mm długości. Użyłkowanie skrzydeł porośnięte było gęsto rozmieszczonymi szczecinkami. Przednia para odnóży była zmodyfikowana do pełnienia funkcji chwytnej. Przednie biodra była silnie wydłużone, osiągając co najmniej 1,7 mm długości. Kształt przedniego krętarza był wydłużony i lekko zakrzywiony. Przednie uda osiągały około 1,9 mm długości, a ich krawędź brzuszna uzbrojona była w kilka długich kolców oraz liczne kolce krótkie. Mocno wysmuklone przednie golenie osiągały około 1,7 mm długości i miały oskórek porośnięty gęstymi, delikatnymi szczecinkami, na krawędzi grzbietowej o długościach zwiększających się w kierunku odsiebnym. Brzuszna krawędź przedniej goleni uzbrojona była w sześć zakrzywionych w kierunku odsiebnym kolców. Nasadowy człon przedniej stopy (probasitarsus) miał długi i zakrzywiony kolec w części odsiebnej oraz dziewięć drobnych, kolcopodobnych szczecinek na listewce zewnętrzno-brzusznej[1].
Paleoekologia
[edytuj | edytuj kod]Formacja Tamagawa jest najniższą formacją wchodzącą w skład Grupy Kuji. W jej osadach znaleziono megaspory należące do salwiniowców z rodzaju Molaspora oraz widłaków z rodzajów Erlansonisporites, Verrutriletes, Bacutriletes i Trileites[2]. Z pochodzących z niej bursztynów znane są setki inkluzji owadów, jednak większość z nich pozostaje nieopisana[1][3]. W formacji tej znaleziono również skamieniałe szczątki żółwi z rodzin Adocidae, żółwiakowatych, Nanhsiungchelidae i Lindholmemydidae, a także krokodylomorfów, pterozaurów, teropodów, zauropodów i dinozaurów ptasiomiednicznych[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Hiroshi Nakamine, Shuhei Yamamoto. A new genus and species of thorny lacewing (Neuroptera: Rhachiberothidae) from Upper Cretaceous Kuji amber. „ZooKeys”. 802, s. 109-120, 2018. DOI: 10.3897/zookeys.802.28754.
- ↑ Masamichi Takahashi, Peter R. Crane, Hisao Ando. Fossil Megaspores of Marsileales and Selaginellales from the Upper Coniacian to Lower Santonian (Upper Cretaceous) of the Tamagawa Formation (Kuji Group) in Northeastern Japan. „International Journal of Plant Sciences”. 162 (2), 2001. The University of Chicago. DOI: 10.1086/319575.
- ↑ T. Kawakami, Sasaki K., Kamiyama K., Fujiyama I.. Rediscovery of the Late Cretaceous insects from the Kuji amber in the Kuji Group, Iwate Prefecture, northeast Japan. „Bulletin of the Iwate Prefectural Museum”. 12, s. 9–15, 1994.
- ↑ Masataka Yoshida, Ren Hirayama, Shunsuke Mitsuzuka, Ai Ito. Fossil Terrestrial Vertebrates from the Upper Cretaceous Tamagawa Formation of the Kuji Group, Kuji City, Iwate Prefecture, Northeastern Japan. „International Symposium on Asian Dinosaurs in Fukui (Systematics and functional morphology of fossil turtles)”. 1, 2014.
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
