Kościeniewicze (Białoruś)
 Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Populacja (2019) • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy |
+375 1771 |
| Kod pocztowy |
222429 |
| Tablice rejestracyjne |
5 |
Położenie na mapie obwodu mińskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
Położenie na mapie Polski w 1939  | |
 54°35′21″N 27°12′40″E/54,589167 27,211111
| |
Kościeniewicze (biał. Касцяне́вічы; ros. Костеневичи) – wieś na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie wilejskim. W 2019 roku liczyła 107 mieszkańców. Wchodzi w skład sielsowietu Ludwinowo.
Dawniej używana nazwa – Kościeniewicze Wilejskie.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Pierwsza pisemna wzmianka o miejscowości pochodzi z 1472 roku[1]. W 1652 roku majątek Kościeniewicze został zapisany zakonowi jezuitów przez członka tego zgromadzenia o. Pawła Laskowskiego SJ. W późniejszym czasie dobra przeżywały trudny okres w czasie wojen moskiewskich. W 1661 otwarto stację misyjną jezuitów. W 1662 r. rozpoczęto budowę drewnianej świątyni św. Ignacego Loyoli, a w 1763 roku budowę kościoła Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. Dobra jezuickie przeszły na własność Aleksandra Horaina[2].
W wyniku II rozbioru Polski w 1793 r. Kościeniewicze znalazły się w granicach Imperium rosyjskiego, w powiecie wilejskim guberni wileńskiej. W 1866 r. w miasteczku było 10 domów i 96 mieszkańcówKościeniewicze, miasteczko, powiat wilejski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 455.. W dwudziestoleciu międzywojennym miejscowość leżała w Rzeczypospolitej Polskiej, była centrum gminy powiatu wilejskiego w województwie wileńskim.
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 208 osób, 166 było wyznania rzymskokatolickiego, 12 prawosławnego a 30 mojżeszowego. Jednocześnie wszyscy mieszkańcy zadeklarowali polską przynależność narodową. Było tu 38 budynków mieszkalnych[3]. W 1931 w 47 domach zamieszkiwało 247 osób[4].
Wierni należeli do miejscowej parafii rzymskokatolickiej i prawosławnej w Krzywiczach. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Krzywiczach i Okręgowy w Wilnie; mieścił się tu urząd pocztowy obsługujący znaczną część gminy[5].
Po agresji ZSRR na Polskę Kościeniewicze weszły w skład BSRR. Od czerwca 1941 r. do lipca 1944 r. Kościeniewicze znajdowały się pod okupacją niemiecką. W latach 1940–2013 wieś była centrum sielsowietu Kościeniewicze.
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]Parafia rzymskokatolicka
[edytuj | edytuj kod]
Parafia leży w dekanacie wilejskim archidiecezji mińsko-mohylewskiej. W 1662 roku jezuici rozpoczęli budowę drewnianego kościoła św. Ignacego Loyoli, a w 1763 r. budowę murowanej świątyni Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny[1]. 15 grudnia 1942 roku Niemcy zastrzelili w kościele proboszcza ks. Antoniego Żemło[6].
Transport
[edytuj | edytuj kod]Wieś położona 24 km na północny wschód od Wilejki, 95 km od Mińska, przy drodze republikańskiej R29.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b K. Shastouski, Kościeniewicze | zabytki | zdjęcia [online], www.radzima.org [dostęp 2022-12-01].
- ↑ K. Shastouski, Kościół Niepokalanego Poczęcia NMP | wieś Kościeniewicze obwód miński [online], www.radzima.org [dostęp 2022-12-01].
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 78.
- ↑ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 60.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 771.
- ↑ CZAS MIŁOSIERDZIA [online], archibial.pl [dostęp 2022-12-01].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Strona radzima.org
- Strona radzima.net
- Kościeniewicze, miasteczko, powiat wilejski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 455.
- Strona vedaj.by
- Strona globus.tut.by. globus.tut.by. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-27)].
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
