Kienesa
Ten artykuł od 2015-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji.Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.Sprawdź w źródłach:
Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon ((Dopracować)) z tego artykułu.
Kienesa, kenesa – karaimski dom modlitwy[1]. Nazwa pochodzi od hebrajskiego słowa kenes (כֶּנֶס), oznaczającego zgromadzenie; powstała ona bezpośrednio z hebrajskiego lub pośrednio poprzez pochodzące od tego określenia arabskie słowo kanisa (كَنِيسَة), oznaczające niemuzułmański dom modłów. Wnętrze kienesy podzielone jest zazwyczaj na 3 podstawowe części: hall, nawę główną – przeznaczoną dla mężczyzn oraz balkon – babiniec dla kobiet. Wystrój wnętrza jest bardzo skromny, nie umieszcza się ozdób, obrazów. Centralną część kienesy stanowi echał.
Obecnie w Europie czynnych jest tylko pięć kienes:
- Wielka Kienesa w Eupatorii
- Mała Kienesa w Eupatorii
- Kienesa w Wilnie
- Kienesa w Stambule
- Kienesa w Trokach
W latach 1944–1988 we Wrocławiu funkcjonowała jedyna w powojennej Polsce kienesa[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Mariola Abkowicz o Karaimach: Nasza, i tak niewielka, społeczność się kurczy [online], styl.interia.pl [dostęp 2024-08-09] (pol.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Kienesy eupatoryjskie. karaimi.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-03-10)].
- Kienesy
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
Cover photo is available under {{::mainImage.info.license.name || 'Unknown'}} license.
Cover photo is available under {{::mainImage.info.license.name || 'Unknown'}} license.
Credit:
(see original file).
