Karpno (województwo dolnośląskie)
| wieś | |
 Leśny kościółek pw. Matki Bożej od Zagubionych | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Sołectwo | |
| Wysokość |
620-680[2] m n.p.m. |
| Liczba ludności (III 2011) |
0[3] |
| Strefa numeracyjna |
74 |
| Kod pocztowy |
57-540[4] |
| Tablice rejestracyjne |
DKL |
| SIMC |
0990793 |
Położenie na mapie gminy Lądek-Zdrój  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego  | |
 50°19′27″N 16°55′03″E/50,324167 16,917500[1]
| |
Karpno (niem. Karpenstein) – zanikająca wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Lądek-Zdrój w Górach Złotych nad Karpowskim Potokiem.
Położenie
[edytuj | edytuj kod]Tereny dawnej wsi leżą w Górach Złotych, nad górnym biegiem Karpowskiego Potoku, pomiędzy Trojakiem, Karpiakiem i Kobylą Kopą, na wysokości około 620-680 m n.p.m.[2]
Podział administracyjny
[edytuj | edytuj kod]W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wałbrzyskiego.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Od średniowiecza była to wieś służebna przy zamku Karpień, który wówczas był stolicą niewielkiego feudalnego państwa karpieńskiego[5]. W 1840 roku w Karpnie było tu 25 zagrodników i chałupników mieszkających w 19 domach[2]. We wsi mieścił się również posterunek celny przy trakcie do Czech przez Przełęcz Karpowską.
Po wymianie narodowościowej po roku 1945 wieś pozostała niezamieszkana i popadła w całkowitą ruinę[5]. Do dziś pozostał w niej tylko mały kościółek z 1872 roku – sanktuarium Matki Bożej od Zagubionych[5]. Kościółek ten w latach 80. XX wieku odbudowali i zaadaptowali na swoje sanktuarium leśnicy, ekolodzy i myśliwi[5]. Ostatnim zamieszkanym domem pozostał budynek leśniczówki przy drodze do Stójkowa. Według Narodowego Spisu Powszechnego miejscowość nie posiada stałych mieszkańców[3].
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest[6]:
- zamek „Karpień” (ruina) pochodzący z XIV-XV wieku.
Inne zabytki[5]:
- leśny Kościół Matki Bożej od Zagubionych pochodzący z 1872.
-
Kościół MB -
Kościół MB -
Kościół MB -
Tablica
Szlaki turystyczne
[edytuj | edytuj kod]Przez przysiółek prowadzą szlaki turystyczne[7]:
niebieski, z Lądka-Zdroju do Nowego Gierałtowa,
zielony, z Borówkowej na Czernik
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 50984
- ↑ a b c Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 17: Góry Złote. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1993, s. 103. ISBN 83-85773-01-0.
- ↑ a b GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Stójków, [w:] Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1226 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ a b c d e Waldemar Brygier, Tomasz Dudziak: Ziemia Kłodzka. Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Rewasz", 2010, s. 273. ISBN 978-83-89188-95-3.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 73. [dostęp 2012-08-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].
- ↑ Mapa turystyczna. [dostęp 2018-06-07].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Waldemar Brygier, Tomasz Dudziak, Iwona Chomiak, Ziemia Kłodzka, Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Rewasz", 2010, ISBN 978-83-89188-95-3, OCLC 751422625.
| Miasto | |
|---|---|
| Wsie | |
| Osada wsi | |
| Nieoficjalne części wsi |
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
