Jutro idziemy do kina

Gatunek	melodramat, wojenny
Data premiery	1 września 2007
Kraj produkcji	Polska
Język	polski
Czas trwania	101 min
Reżyseria	Michał Kwieciński
Scenariusz	Jerzy Stefan Stawiński
Główne role	Mateusz Damięcki Antoni Pawlicki Kuba Wesołowski
Muzyka	Michał Hairulin
Zdjęcia	Piotr Wojtowicz
Scenografia	Magdalena Dipont
Kostiumy	Magdalena Biedrzycka
Montaż	Milenia Fiedler
Produkcja	Akson Studio
Cytaty w Wikicytatach

Jutro idziemy do kina – polski film telewizyjny z 2007 roku w reżyserii Michała Kwiecińskiego.

Zdjęcia rozpoczęto 21 maja 2007.

• Mateusz Damięcki – Andrzej Skowroński
• Antoni Pawlicki – Piotr Dołowy
• Jakub Wesołowski – Jerzy Bolesławski
• Grażyna Szapołowska – matka Krysi
• Olgierd Łukaszewicz – ojciec Krysi
• Sylwia Oksiuta-Warmus – prostytutka
• Anna Gzyra – Krysia Włosowska, ukochana Jerzego
• Julia Pietrucha – Zosia Paluch, narzeczona Piotra
• Maria Niklińska – Basia
• Marta Ścisłowicz – Ania, córka starosty, ukochana Andrzeja
• Krzysztof Banaszyk – porucznik Zaborowski
• Krzysztof Stelmaszyk – starosta, ojciec Ani
• Katarzyna Gniewkowska – matka Bolesławskiego
• Jacek Romanowski – ojciec Bolesławskiego
• Krzysztof Skonieczny – Bzowski
• Adam Krawczyk(inne języki) – Zawada
• Piotr Żurawski – Natan Cymertopf
• Andrzej Szenajch – Generał
• Daniel Olbrychski – właściciel kabrioletu
• Grzegorz Łaguna – maturzysta
• Sebastian Cybulski – maturzysta
• Monika Jakowczuk – restauratorka Marina
• Magdalena Lamparska – Małgosia
• Karol Stępkowski – matematyk
• Zofia Tomaszewska-Charewicz – Rózia
• Jerzy Słonka – urzędnik
• Michał Rolnicki – kolega Skowrońskiego
• Bożena Adamek

i inni.

Scenariusz filmu powstał na kanwie debiutanckiej powieści Dawida Bieńkowskiego Jest^[1]. Film opowiada o losach trzech przyjaciół, maturzystów z 1938. Opisuje tragiczne losy pokolenia ludzi urodzonych już w świeżo odzyskanej ojczyźnie. Wojna tym ludziom odebrała u progu dorosłości bliskich, nadzieję, przyszłość, cały dobytek, szanse na normalne życie, a bardzo często pozbawiła ich życia.

Jest rok 1938, coraz poważniej mówi się o wojnie. Polska młodzież wychowana w duchu romantyzmu, a przede wszystkim będąca pierwszym pokoleniem urodzonym w wolnym kraju, za punkt honoru bierze sobie wojskową służbę. Troje przyjaciół: Andrzej Skowroński, Jerzy Bolesławski i Piotr Dołowy kończą gimnazjum. Zaraz po maturze stają przed pierwszym poważnym życiowym krokiem – co dalej?

Do wojska dostają się Andrzej – do szkoły podchorążych kawalerii w Grudziądzu i Jerzy – do szkoły podchorążych łączności w Zegrzu. Piotr, mający wadę serca, pozostaje w cywilu i rozpoczyna studia na medycynie. Każdy z trójki przyjaciół, tak naprawdę jeszcze chłopców, wciąż traktuje życie jako ekscytującą przygodę, więc zapowiedzi coraz bardziej nieuchronnej wojny podświadomie starają się przyjmować bez emocji. Ponieważ są młodzi, z gorącymi i otwartymi sercami, w kręgu zainteresowań są kobiety. Chłopcy są pełni wiary w to, że nic złego nie może ich spotkać, bo przecież jeszcze tyle chcą w życiu zrobić i doświadczyć.

Andrzej zakochał się w pięknej Ani (Marta Ścisłowicz), córce starosty szykującej się do studiów malarskich we Lwowie i umawia się z nią w końcu na randkę. Mają się spotkać szóstego września, gdy on wróci z ćwiczeń z Pomorza, a ona ze Lwowa. Spotkanie pierwszego września wyznaczają sobie z kolei Jurek i Krysia (Anna Gzyra), któremu udało się wreszcie przełamać opory dziewczyny. Mają iść do kina, a później do niej. Piotr i Zosia (Julia Pietrucha) są w tym samym czasie nad morzem, na pierwszych wspólnych wakacjach.

Nadchodzi wrzesień 1939 roku. Wieść o wybuchu wojny spada na nich wszystkich jak grom. Dla niektórych jej pierwszy dzień będzie zarazem ostatnim. Jerzy, Andrzej i Piotr nigdy więcej się nie spotkali. Żaden z nich nie przeżył wojny.

• Może kiedyś innym razem...

• Jutro idziemy do kina w bazie filmpolski.pl
• Jutro idziemy do kina w bazie Filmweb
• Jutro idziemy do kina w bazie IMDb (ang.)