Język modole
| Obszar |
wyspa Halmahera (Moluki Północne, Indonezja) | ||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
2 tys. (1983)[1] | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 6b zagrożony↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | mqo | ||
| IETF | mqo | ||
| Glottolog | modo1249 | ||
| Ethnologue | mqo | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język modole (lub madole) – język zachodniopapuaski używany w północnej części wyspy Halmahera w indonezyjskiej prowincji Moluki Północne, w regionie Kao. Według danych z 1983 roku mówi nim 2 tys. osób[1]. Należy do grupy języków północnohalmaherskich[1].
Posługuje się nim grupa etniczna Modole[2][3]. Jego użytkownicy zamieszkują obszar kecamatanu Kao Barat[4]. Dzieli się na dwa dialekty: północny i południowy, przy czym różnice między nimi zostały opisane jako niewielkie[1]. Odpowiada to lokalnemu podziałowi na dwie grupy wsi. Dialekt północny jest używany w miejscowościach Pitago, Kai, Bailengit, Parseba, Tuguis i Soa Maetek, a południowy – w Tolabit, Soahukum i Soa Singaji[5]. W niektórych wsiach odnotowano zanik jego użycia (rodzime języki regionu tracą na znaczeniu wraz z postępującą ekspansją malajskiego)[6].
Powstało niewiele prac poświęconych temu językowi[7]. Opublikowano listy słownictwa (1980, 1916)[8][9] oraz zbiór tekstów (wraz z tłumaczeniami, 1916)[10].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d M. Paul Lewis, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Modole, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 18, Dallas: SIL International, 2015 [dostęp 2020-02-24] [zarchiwizowane z adresu 2016-10-08] (ang.).
- ↑ Muhamad Hisyam, Dwi Purwoko, Usman, Dalan M. Perangin-angin: Vitalitas bahasa Pagu. Jakarta: Pusat Penelitian Kemasyarakatan dan Kebudayaan, Lembaga Ilmu Pengetahuan Indonesia (PMB-LIPI), 2012, s. 20. ISBN 978-602-221-209-6. OCLC 879572219. [dostęp 2022-08-26]. (indonez.).
- ↑ Kisah-3: Orang Modole: Peramu Sejati Yang Kian Terdesak. W: Roem Topatimasang (red.): Orang-orang Kalah: Kisah Penyingkiran Masyarakat Adat Kepulauan Maluku. (rozdział na podstawie notatek Robby’ego Teniwuta). Wyd. 2. Sleman, Yogyakarta: INSISTPress, 2016, s. 84–94. ISBN 978-602-0857-16-9. OCLC 1002419730. (indonez.).
- ↑ Muslim 2014 ↓, s. 57.
- ↑ Grimes i Grimes 1994 ↓, s. 53.
- ↑ Muslim 2014 ↓, s. 56–58.
- ↑ Harald Hammarström i inni, Modole [online], Glottolog 4.6, 2022 [dostęp 2022-08-24] [zarchiwizowane z adresu 2022-08-24].
- ↑ W. A. L. Stokhof, Lia Saleh-Bronkhorst: Holle lists: vocabularies in languages of Indonesia. Vol. 2. Sula and Bacan Islands, North Halmahera, South and East Halmahera. Canberra: Department of Linguistics, Research School of Pacific Studies, Australian National University for Linguistic Circle of Canberra, 1980, s. 203–214, seria: Pacific Linguistics D-28; Materials in languages of Indonesia 2. DOI: 10.15144/PL-D28. ISBN 0-85883-218-6. OCLC 27582893. [dostęp 2022-09-27]. (ang.).
- ↑ G. J. Ellen. Woordenlijst van het Modòle op Noord-Halmahera. „Bijdragen tot de Taal-, Land- en Volkenkunde van Nederlandsch-Indië”. 72, s. 103–139, 1916. [dostęp 2022-09-27]. (niderl.).
- ↑ G. J. Ellen. Verhalen en fabelen in het Modòle met vertalingen. „Bijdragen tot de Taal-, Land- en Volkenkunde van Nederlandsch-Indië”. 72, s. 197–232, 1916. OCLC 1026597356. [dostęp 2022-09-27]. (niderl.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Galela-Loloda, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 25, Dallas: SIL International, 2022 [dostęp 2022-09-27] (ang.).
- Charles E. Grimes, Barbara D. Grimes: Languages of the North Moluccas: a preliminary lexicostatistic classification. W: E. K. M. Masinambow (red.): Maluku dan Irian Jaya. Jakarta: Lembaga Ekonomi dan Kemasyarakatan Nasional, Lembaga Ilmu Pengetahuan Indonesia (LEKNAS-LIPI), 1994, s. 35–63, seria: Buletin LEKNAS III (1). OCLC 54222413. (ang.).
- M. Umar Muslim: Bahasa Kao di desa Kao. W: Endang Retnowati, M. ’Azzam Manan (red.): Identifikasi bahasa & kebudayaan etnik minoritas Kao. Jakarta: LIPI Press, 2014, s. 43–72. ISBN 978-979-799-778-6. OCLC 904593663. [dostęp 2023-11-25]. (indonez.).
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
