Helena Merenholc
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
psycholog, pedagog, reżyser |
Helena Merenholc (ur. 15 marca 1911[1] w Warszawie, zm. 19 stycznia 1997 w Warszawie) – polska psycholog dziecięca, pedagog i reżyser radiowy żydowskiego pochodzenia.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Po ukończeniu studiów pracowała w Poradni Pedologicznej Towarzystwa Przyjaciół Dzieci. Była także jedną ze współpracownic Janusza Korczaka. Po wybuchu II wojny światowej została przesiedlona do getta warszawskiego, gdzie podjęła pracę w Centosie jako organizatorka kącików dziecięcych. Współpracowała z Zofią Rosenblum-Szymańską, której pomagała po opuszczeniu getta, kiedy ta ukrywała się w domu sióstr w Ożarowie.
W 1943 przedostała się na stronę aryjską i wyrobiła sobie fałszywe dokumenty na nazwisko Stanisława Królikowska. Od 15 kwietnia tego roku ukrywała się wraz z Rachelą Auerbach w pokoju kamienicy na rogu ulic Próżnej i Grzybowskiej. Od tego czasu była aktywnym współpracownikiem Rady Pomocy Żydom oraz łączniczką Żydowskiego Komitetu Narodowego.
Po zakończeniu wojny pozostała w Polsce. Podjęła pracę w Polskim Radiu, gdzie przez wiele lat była kierownikiem literackim Redakcji Audycji Dziecięcych.
Jest pochowana na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej (kwatera 9, uliczka 1)[2].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Barbara Engelking: Na łące popiołów. Ocaleni z Holocaustu. Warszawa: Wydawnictwo Cyklady, 1993, s. 191. ISBN 83-900592-2-3.
- ↑ Grób Heleny Merenholc w bazie danych Cmentarza Żydowskiego przy ul. Okopowej w Warszawie
- ↑ M.P. z 1954 r. nr 98, poz. 1160.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
