Gimnastyka

Charakterystyka
Rodzaj sportu	oparta na ruchu naturalnym
Popularność
Dyscyplina olimpijska	od 1896 roku do dziś
Multimedia w Wikimedia Commons

Gimnastyka (grec. γυμναστική gymnastike, trening sportowy od gymnos nagi) – dyscyplina sportowa, wywodząca się ze starożytnej Grecji, w ramach której zawodnicy wykonują specjalne układy, z wykorzystaniem różnych sprzętów. Gimnastyka może być uprawiana zarówno przez kobiety, jak i mężczyzn^[1].

Gimnastyka była znana już ludom starożytnym, m.in. Chińczykom, Egipcjanom, Persom i Izraelitom^[1]. W dawnej Grecji i Rzymie istniały nawet specjalne instytucje publiczne przeznaczone do codziennych, ogólnorozwojowych ćwiczeń fizycznych (tzw. gimnazjony oraz termy). Na południu Europy preferowano wszechstronny rozwój człowieka zgodnie z zasadą: "W zdrowym ciele zdrowy duch". W Grecji ćwiczono nago (gr. gymnastike pochodzi od gymnós, czyli "nagi").

Pierwsze nowożytne systemy gimnastyczne (tzw. szwedzki i niemiecki) powstały w zachodniej Europie na przełomie XVIII i XIX w. Za ich twórcę uznaje się J.Ch.F. GutsaMuthsa, później rozwijali je F. Jahn i A. Spiess oraz P.H. Ling wraz z synem H. Lingiem. Oryginalne zestawy ćwiczeń dla chłopców wymyślił N. Bukh, dla dziewcząt – E. Björksten i A. Bertramem, a dla dzieci – E. Falk i J.G. Thulin.

Nowoczesna gimnastyka szybko stała się popularna w całej Europie. W Polsce jeden z pierwszych na świecie podręczników z ćwiczeniami, zatytułowany O fizycznym wychowaniu dzieci, ukazał się już w 1805 r. Jego autorem był Jędrzej Śniadecki.

Olimpijskie:

• gimnastyka sportowa
• gimnastyka artystyczna
• skoki na batucie (skoki na trampolinie, poddyscyplina gimnastyki akrobatycznej)

pozostałe:

• gimnastyka akrobatyczna (akrobatyka sportowa)
• gimnastyka artystyczna mężczyzn
• gimnastyka estetyczna
• gimnastyka lecznicza - kinezyterapia
• aerobik sportowy