Gianni Rivera
_(cropped).jpg) Gianni Rivera (1971) | |||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko |
Giovanni Rivera | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
18 sierpnia 1943 | ||||||||||||||||
| Wzrost |
175 cm | ||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Giovanni „Gianni” Rivera (ur. 18 sierpnia 1943 w Alessandrii) – włoski piłkarz, który występował na pozycji pomocnika i napastnika. W latach 1962–1975 reprezentant Włoch. Zdobywca Złotej Piłki tygodnika „France Football” z 1969. Od 2004 do 2009 poseł do Parlamentu Europejskiego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Kariera piłkarska
[edytuj | edytuj kod]W Serie A debiutował w 1959 w barwach klubu US Alessandria Calcio. W następnym roku przeszedł do A.C. Milan, w którego barwach do 1979 rozegrał 501 ligowych spotkań, strzelając łącznie 122 bramki. Zdobył z tym klubem trzykrotnie mistrzostwo Włoch, czterokrotnie Puchar Włoch, dwukrotnie Puchar Europy, dwukrotnie Puchar Zdobywców Pucharów oraz jednokrotnie Puchar Interkontynentalny. W sezonie 1972/1973 został królem strzelców Serie A, zdobywając 17 goli.
W reprezentacji Włoch zadebiutował 14 maja 1962. Łącznie rozegrał w niej 60 meczów, zdobywając 14 bramek. Grał na czterech turniejach mistrzostw świata (w 1962, 1966, 1970, 1974). W 1970 z włoską drużyną został wicemistrzem świata, a w 1968 zdobył z nią tytuł mistrza Europy.
Działalność zawodowa i polityczna
[edytuj | edytuj kod]Z wykształcenia księgowy. Po zakończeniu kariery piłkarskiej został działaczem Milanu. W latach 1987–2001 sprawował mandat posła do Izby Deputowanych. Początkowo działał w Chrześcijańskiej Demokracji, po jej rozwiązaniu popierał różne partie chadeckie, w tym Patto Segni i Margheritę. Od 1996 do 2001 był podsekretarzem stanu w Ministerstwie Obrony.
W 2004 z listy koalicyjnego Drzewa Oliwnego został wybrany do Parlamentu Europejskiego. Od 2005 niezrzeszony[1], w 2008 poparł nowo powstałą partię pod nazwą Biała Róża. W 2009 bez powodzenia kandydował w kolejnych wyborach europejskich. W 2013 wsparł powstanie Centrum Demokratycznego[2].
Sukcesy
[edytuj | edytuj kod]- Klubowe
- Mistrzostwo Włoch: 1961/1962, 1967/1968, 1978/1979
- Puchar Włoch: 1966/1967, 1971/1972, 1972/1973, 1976/1977
- Puchar Europy: 1962/1963, 1968/1969
- Puchar Zdobywców Pucharów: 1967/1968, 1972/1973
- Puchar Interkontynentalny: 1969
- Reprezentacyjne
- Indywidualne
- Wyróżnienia
- Złota Piłka: 1969[3]
- Nagroda Prezydenta UEFA: 2011[4]
- FIFA 100: 2004[5]
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Razem z dwoma innymi zawodnikami.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Giovanni Rivera [online], europarl.europa.eu [dostęp 2022-11-05].
- ↑ Pronta la squadra di Tabacci e Donadi,in lista Flick, Rivera e Villoresi [online], repubblica.it, 16 stycznia 2013 [dostęp 2022-11-05] (wł.).
- ↑ Milan and Italy's golden boy: Gianni Rivera, FIFA.com [zarchiwizowane 2013-08-25] (ang.).
- ↑ UEFA President's Award [online], UEFA.com, 1 października 2020 [dostęp 2023-06-08] (ang.).
- ↑ Pele's list of the greatest [online], bbc.co.uk, 4 marca 2004 [dostęp 2023-06-08] (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Gianni Rivera [online], national-football-teams.com [dostęp 2022-11-05] (ang.).
|
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
