Ten artykuł od 2023-09 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon ((Dopracować)) z tego artykułu.

Carlos Valderrama

Pełne imię i nazwisko	Carlos Alberto Valderrama Palacio
Data i miejsce urodzenia	2 września 1961 Santa Marta
Wzrost	175 cm
Pozycja	ofensywny pomocnik, środkowy pomocnik
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1981–1983 Unión Magdalena 1984 Millonarios FC 1985–1987 Deportivo Cali 1988–1990 Montpellier HSC 77 (5) 1990–1991 Real Valladolid 17 (1) 1992 Independiente Medellín 1993–1995 Atlético Junior 82 (4) 1996–1997 Tampa Bay Mutiny 43 (1) 1998 Miami Fusion 22 (3) 1999–2001 Tampa Bay Mutiny 71 (5) 2001–2002 Colorado Rapids 39 (1)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1985–1998  Kolumbia 111 (11)
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Copa América brąz Argentyna 1987 brąz Ekwador 1993 brąz Urugwaj 1995
Multimedia w Wikimedia Commons

Carlos Alberto Valderrama Palacio (ur. 2 września 1961 w Santa Marta) – kolumbijski piłkarz, przez wielu uważany za najlepszego kolumbijskiego zawodnika w historii.

Nazywany El Pibe (Dzieciak), był kapitanem reprezentacji Kolumbii w czasie Mundiali 1990, 1994 oraz 1998. Jest rekordzistą pod względem liczby występów w kadrze – rozegrał w niej 111 meczów i strzelił 11 bramek.

Karierę piłkarską zaczynał w Unión Magdalena, w 1981 roku. Grał również w Millonarios FC i Deportivo Cali, a w 1988 roku został kupiony przez francuski Montpellier HSC. Dwa lata później przeniósł się do Realu Valladolid. W 1992 roku powrócił do Kolumbii, gdzie najpierw występował w Independiente Medellín, a później przez trzy sezony (1993–96) w Atlético Junior. Od 1996 roku grał w Stanach Zjednoczonych. Był zawodnikiem Tampa Bay Mutiny (1996–97 i 2000–01), Miami Fusion (1998–99) i Colorado Rapids (2001–02), w którym w wieku czterdziestu jeden lat zakończył piłkarską karierę. W Major League Soccer strzelił tylko 16 goli, ale jest za to liderem klasyfikacji sumującej największą liczbę asyst (114).

Jest żonaty i ma troje dzieci. Jako jedyny Kolumbijczyk został umieszczony przez Pelégo na jego liście 100 najlepszych żyjących piłkarzy świata.