For faster navigation, this Iframe is preloading the Wikiwand page for Ewelina Pietrowiak.

Ewelina Pietrowiak

Ewelina Pietrowiak-Zdebel
Data i miejsce urodzenia

1977
Poznań

Zawód

reżyser
scenograf

Współmałżonek

Kamil Zdebel

Lata aktywności

od 2005

Ewelina Pietrowiak-Zdebel (ur. 23 sierpnia 1977 w Poznaniu) – polska reżyser: teatralna, operowa, radiowa, telewizyjna, a także scenografka i autorka książek.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Studiowała na Wydziale Architektury Politechniki Poznańskiej. W 2001 uzyskała tytuł zawodowy magistra inżyniera architekta[1]. Po kolejnych studiach na Wydziale Reżyserii Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie w 2009 r. została magistrem sztuki. Studiowała również podyplomowo na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie w zakresie wokalistyki solowej[1]. W Szkole Filmowej w Łodzi w 2021 r. uzyskała stopień naukowy doktora sztuki w dziedzinie sztuki, w dyscyplinie sztuki filmowe i teatralne[2][1]. W Akademii Muzycznej im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi, jest wykładowczynią na Wydziale Sztuk Scenicznych[2].

Podczas studiów w Akademii Teatralnej wyreżyserowała monodram z Katarzyną Zielińską wg tekstu Ronalda Harwooda pt. Goście (na język polski przełożył Jerzy Przeździecki). Premiera odbyła się 6 maja 2005 r. w klubie Le Madame w Warszawie[3][4][5][6].

Była asystentką reżysera Mariusza Trelińskiego[7] w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej przy spektaklach Dama pikowa Piotra Czajkowskiego (2004) i Andrea Chenier Umberto Giordano (2005)[8].

Jako reżyserka teatralna zadebiutowała w 2006 „Pokojówkami” Jeana Geneta w warszawskim Teatrze Ateneum[9]. Reżyserowała w Laboratorium Dramatu[10]. W teatrze operowym zadebiutowała w sezonie 2007/2008 realizacją Jutra Tadeusza Bairda w Operze Wrocławskiej[11][12]. Wyreżyserowała musicale, między innymi w warszawskim Teatrze Syrena oraz w Teatrze Dramatycznym[9].

W latach 2011–2013 pracowała jako dyrektorka artystyczna w Tarnowskim Teatrze im. Ludwika Solskiego[13][14][15][16]. Pierwsze przedstawienie z Eweliną Pietrowiak w tej roli, Trzy siostry Antoniego Czechowa, miało premierę 12 kwietnia 2012 r.[17][18]. W „Solskim” przygotowała również m.in. Piękną Lucyndę Mariana Hemara (2013)[8].

W 2015 r. dla Teatru Polskiego Radia, jako reżyser radiowa, przedstawiła sztukę Aleksandra Fredry Mąż i żona[19]. W 2016 roku reżyserka zrealizowała Cabaret Johna Kandera w Teatrze Dramatycznym w Warszawie o Berlinie z początków XX wieku[8]. W październiku 2016 r. przedstawiła klasyczną operę Carmen w uwspółcześnionym wydaniu w Operze na Zamku w Szczecinie[20]. W 2021 r. zadebiutowała w Teatrze Telewizji realizacją pt. Kolumbowie. Piegowata pogoda[2][21].

Pracowała na terenie całego kraju, m.in. w teatrach we Wrocławiu, Gdańsku, Poznaniu[7], Zielonej Górze[8], Szczecinie[22]. Do swoich spektakli projektuje scenografię[23]. Jej mężem jest śpiewak operowy Kamil Zdebel.

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]

Książki

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Marcin Przybylski, RECENZJA DOROBKU I ROZPRAWY DOKTORSKIEJ MGR EWELINY PIETROWIAK W POSTĘPOWANIU O NADANIE STOPNIA DOKTORA [online], 30 września 2021 [dostęp 2022-05-07].
  2. a b c dr Ewelina Pietrowiak-Zdebel [online], amuz.lodz.pl [dostęp 2022-05-07].
  3. Goście, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (przedstawienia) [dostęp 2022-05-07].
  4. Encyklopedia, Samotność obok nas [online], Encyklopedia teatru polskiego [dostęp 2022-05-07] (pol.).
  5. Encyklopedia, Matka-monstrum [online], Encyklopedia teatru polskiego [dostęp 2022-05-07] (pol.).
  6. Instytut Teatralny, Warszawa. Ewelina Pietrowiak debiutuje w lalkach | e-teatr.pl [online], Teatr w Polsce – polski wortal teatralny [dostęp 2022-05-07] (pol.).
  7. a b Agnieszka Krasa, Ewelina Pietrowiak [online], ksiazki.wp.pl, 5 marca 2016 [dostęp 2022-05-07] (pol.).
  8. a b c d e Ewelina Pietrowiak | Życie i twórczość | Artysta [online], Culture.pl [dostęp 2022-05-07] (pol.).
  9. a b c Arlekin, Pietrowiak, „Jak zostałam wiedźmą”. Premiera | Kalejdoskop kulturalny regionu łódzkiego, e-kalejdoskop.pl [dostęp 2022-05-07] [zarchiwizowane 2023-09-18] (pol.).
  10. a b Redakcja, Moralność pani Dulskiej 2014 w teatrze w Częstochowie. Premiera w sobotę [online], Częstochowa Nasze Miasto, 26 marca 2014 [dostęp 2022-05-07] (pol.).
  11. Ewelina Pietrowiak dyrektor artystyczną w Solskim – Tarnów w internecie – Tarnow.net.pl – Informacje, gospodarka, rozrywka. [online], tarnow.net.pl [dostęp 2022-05-07].
  12. Beata Stelmach-Kutrzuba, Ewelina Pietrowiak: Wierzę teatrowi… [online], TEMI - Twoje Media Informacyjne, 6 marca 2012 [dostęp 2022-05-07] (pol.).
  13. Tarnowski teatr bez dyrektora artystycznego WYWIAD [online], radiokrakow.pl [dostęp 2022-05-07] (pol.).
  14. lamentacje na odejscie [online], archiwum2008-2014.tarnowskikurierkulturalny.pl [dostęp 2022-05-07].
  15. Redakcja, Dlaczego Ewelina Pietrowiak odeszła z tarnowskiego teatru? [WYWIAD] [online], Tarnów Nasze Miasto, 14 listopada 2013 [dostęp 2022-05-07] (pol.).
  16. Dorota Jucha, Pietrowiak odchodzi [online], TEMI - Twoje Media Informacyjne, 12 listopada 2013 [dostęp 2022-05-07] (pol.).
  17. Redakcja, Premiera „Trzech sióstr” na deskach Solskiego [online], Tarnów Nasze Miasto, 11 kwietnia 2012 [dostęp 2022-05-07] (pol.).
  18. „Trzy siostry” Eweliny Pietrowiak w nieustającej drodze do Moskwy [online], Culture.pl [dostęp 2022-05-07] (pol.).
  19. a b c d e Ewelina Pietrowiak, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2022-05-07].
  20. Instytut Teatralny, Klasyczna opera w nowym ubraniu. „Carmen” po szczecińsku | e-teatr.pl [online], Teatr w Polsce – polski wortal teatralny [dostęp 2022-05-08] (pol.).
  21. Kolumbowie. Piegowata pogoda [online], FilmPolski [dostęp 2022-05-07] (pol.).
  22. Instytut Teatralny, Carmen – Opera na Zamku w Szczecinie | e-teatr.pl [online], Teatr w Polsce – polski wortal teatralny [dostęp 2022-05-08] (pol.).
  23. Ewelina Pietrowiak [online], opera.poznan.pl [dostęp 2022-05-07].
  24. a b c Ewelina Pietrowiak – Wydawnictwo Literackie [online], wydawnictwoliterackie.pl [dostęp 2022-05-07] (pol.).
  25. Jarocin: Nominacje do „Paszportów Polityki” [online], Serwis Samorządowy PAP [dostęp 2022-05-07] (pol.).
  26. Ewelina Pietrowiak Archives [online], Ogólnopolski Konkurs na wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej [dostęp 2022-05-07] (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
{{bottomLinkPreText}} {{bottomLinkText}}
Ewelina Pietrowiak
Listen to this article

This browser is not supported by Wikiwand :(
Wikiwand requires a browser with modern capabilities in order to provide you with the best reading experience.
Please download and use one of the following browsers:

This article was just edited, click to reload
This article has been deleted on Wikipedia (Why?)

Back to homepage

Please click Add in the dialog above
Please click Allow in the top-left corner,
then click Install Now in the dialog
Please click Open in the download dialog,
then click Install
Please click the "Downloads" icon in the Safari toolbar, open the first download in the list,
then click Install
{{::$root.activation.text}}

Install Wikiwand

Install on Chrome Install on Firefox
Don't forget to rate us

Tell your friends about Wikiwand!

Gmail Facebook Twitter Link

Enjoying Wikiwand?

Tell your friends and spread the love:
Share on Gmail Share on Facebook Share on Twitter Share on Buffer

Our magic isn't perfect

You can help our automatic cover photo selection by reporting an unsuitable photo.

This photo is visually disturbing This photo is not a good choice

Thank you for helping!


Your input will affect cover photo selection, along with input from other users.

X

Get ready for Wikiwand 2.0 🎉! the new version arrives on September 1st! Don't want to wait?