Elke Sommer
| |
| Imię i nazwisko |
Elke von Schletz |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
5 listopada 1940 |
| Zawód |
aktorka, piosenkarka, malarka |
| Współmałżonek |
Joe Hyams |
| Lata aktywności |
1959-2010 |
Elke Sommer, właśc. Elke von Schletz[1][2] (ur. 5 listopada 1940 w Berlinie) – niemiecka aktorka filmowa, piosenkarka i malarka. Laureatka Złotego Globu (1963)[3].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Wczesne lata
[edytuj | edytuj kod]Urodziła się w Berlinie w rodzinie luterańskiej, która w 1942 ewakuowała się do Erlangen podczas II wojny światowej, jako córka Renaty (z domu Topp) i Barona Petera von Schletza[4]. W 1955 roku, gdy zmarł jej ojciec, wyjechała do Wielkiej Brytanii w ramach au pair. W wieku 17 lat pracowała jako opiekunka do dzieci[5]. Po powrocie uczyła się w college'u i próbowała zostać modelką. W 1958 roku, w czasie letniego pobytu w Viareggio we Włoszech z matką, stała się „panną Viareggio”. Vittorio De Sica zaprosił ją do Rzymu, gdzie rozpoczęła się jej kariera[6].
Kariera
[edytuj | edytuj kod]W 1959 podczas pobytu we Włoszech zadebiutowała jako służąca Marquisa Nicoli Peccoli Macinelli di Afragoli (Vittorio De Sica) w komedii Mężczyźni i szlachcice (Uomini e nobiluomini) u boku Antonio Cifariello i Silvii Pinal. Wkrótce zagrała Giulię Cesari w musicalu Lucio Fulci Ragazzi del Juke-Box (1959) z Anthonym Steffenem i niemieckim filmie przygodowym Statek śmierci (Das Totenschiff, 1959) z Horstem Buchholzem i Mario Adorfem.
Później wyjechała do Los Angeles, gdzie w 1963 roku sukces przyniosła jej rola Inger Lisy Andersson w dreszczowcu Nagroda, za którą otrzymała Złoty Glob. Kolejnym jej sukcesem była rola Marii Gambrelli w komedii Blake'a Edwardsa Różowa Pantera: Strzał w ciemności z 1964.
W latach 80. ograniczyła aktywność aktorską, występując już tylko w nielicznych niemieckich produkcjach filmowych i poświęciła się malarstwu[7].
W 1993 roku wytoczyła proces o zniesławienie przeciw Zsa Zsy Gabor i jej mężowi, Frederickowi von Anhalt, w wyniku którego otrzymała 3,3 miliona dolarów odszkodowania[8].
W 2019 roku została odznaczona Bawarskim Orderem Zasługi[9].
Wybrana filmografia
[edytuj | edytuj kod]- 1959: Uomini e nobiluomini jako Caterina
- 1959: Das Totenschiff jako Mylene, francuska dziewczyna
- 1963: Nagroda jako Inger Lisa Andersson
- 1963: Zwycięzcy jako Helga
- 1963: Sami na wyspie jako Eva
- 1964: Winnetou w Dolinie Sępów jako Annie
- 1964: Różowa Pantera: Strzał w ciemności jako Maria Gambrelli
- 1965: Sztuka miłości jako Nikki
- 1965: Lalki jako Ulla "Il Trattato di Eugenetica"
- 1971: Operacja Zeppelin jako Erika Altschul
- 1972: Baron krwi jako Eva Arnold
- 1973: Dom egzorcyzmów jako Lisa Reiner
- 1974: Dziesięciu małych Indian jako Vera Clyde
- 1975: Cała naprzód: Rzymski camping jako profesor Vrooshka
- 1975: Niewidzialny dusiciel jako Chris Hartman
- 1979: Więzień Zendy jako hrabina
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Elke Sommer. Listal. [dostęp 2017-10-01]. (ang.).
- ↑ Elke Sommer, geni_family_tree, 5 listopada 1940 [dostęp 2024-01-02] (pol.).
- ↑ Elke Sommer - Awards [online], IMDb [dostęp 2024-01-02] (ang.).
- ↑ Elke Sommer (5 de Novembro de 1940). Filmow. [dostęp 2017-10-01]. (port.).
- ↑ Elke Sommer. Rotten Tomatoes. [dostęp 2017-10-01]. (ang.).
- ↑ Štefan "Cicis" Rencz: Elke Sommer. ČSFD.cz. [dostęp 2017-10-01]. (cz.).
- ↑ Elke Sommer | filmportal.de [online], www.filmportal.de [dostęp 2024-01-02].
- ↑ Bob Pool, $3.3-Million Libel Award in Sommer-Gabor Feud [online], Los Angeles Times, 9 grudnia 1993 [dostęp 2024-01-02] (ang.).
- ↑ https://www.focus.de/magazin/archiv/auf-heimatbesuch-ein-orden-fuer-die-sommer_id_10965684.html
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Elke Sommer w bazie IMDb (ang.)
- Elke Sommer w bazie Filmweb
- Elke Sommer w bazie Notable Names Database (ang.)
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
