Douglas XT-30 – projekt samolotu szkolnego do szkolenia zaawansowanego stworzony w 1948 w Douglas Aircraft Company na konkurs rozpisany przez United States Air Force na następcę North American T-6 Texan. Samolot nie wyszedł za fazę projektową, jako że zwycięzcą konkursu został North American T-28 Trojan.

Samolot został zaprojektowany jako następca North American T-6 Texan używanego go szkolenia zaawansowanego i stanął do konkursu wraz z zaprojektowanym z tym samym czasie North American T-28 Trojan^[1]. Na następcę Texana został wybrany Trojan, a nie konstrukcja Douglasa z powodu jej stosunkowo dużej złożoności^[1] niemniej USAF zainteresował się projektem Douglasa na tyle, że zamówiono pełnoskalową makietę samolotu^[2]. Nie wybudowano żadnego egzemplarza tego samolotu^[1].

Douglas XT-30 był dwumiejscowym, jednosilnikowym dolnopłatem o konstrukcji metalowej. Silnik znajdował się w środkowej części kadłuba za kabiną pilotów i napędzał trójpłatowe śmigło poprzez wał napędowy. Kabina pilotów mieściła instruktora i ucznia w układzie tandem, z miejscem instruktora w tylnej, a ucznia w przedniej części kabiny^[1]. Samolot miał chowane podwozie z kołem przednim^[3].

Umiejscowienie silnika w środkowej części kadłuba nadawało samolotowi pewne cechy pilotażowe podobne do samolotu odrzutowego, kabina pilotów znajdowała się bardzo blisko nosa samolotu i dawała zarówno uczniowi jak i instruktorowi znakomitą widoczność^[4]. Według projektantów Douglasa takie umiejscowienie silnika ułatwiało także jego serwisowanie^[5].

Samolot miał mierzyć 11,2 m długości, rozpiętość skrzydeł miała wynosić 11,07 m. Masa startowa miała wynosić 2721 kg. Teoretycznie wyliczona prędkość maksymalna miała wynosić 460 km/h, a prędkość przelotowa 306 km/h. Przy prędkości przelotowej samolot mógł się utrzymywać w powietrzu przez 6,5 godziny^[1].

• Stanley H. Evans. U.S.A.F. Trainer Aircraft: A Design Review of the Post-war Tutorial Stable. „Flight”, s. 798-800, 1949-12-22. 
• René J. Francillon: McDonnell Douglas Aircraft Since 1920, vol. 1. Annapolis: Naval Institute Press, 1988. ISBN 0-87021-428-4. Brak numerów stron w książce