Dawid Uribe Velasco
| prezbiter i męczennik | |
 Wizerunek Dawida Uribe w kaplicy jego imienia. | |
| Data i miejsce urodzenia |
29 grudnia 1889 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
12 kwietnia 1927 |
| Czczony przez | |
| Beatyfikacja |
22 listopada 1992 |
| Kanonizacja |
21 maja 2000 |
| Wspomnienie |
12 kwietnia |
| Atrybuty |
palma |
| Szczególne miejsca kultu |
Buenavista de Cuéllar |
Dawid Uribe Velasco, David Uribe Velasco (ur. 29 grudnia 1889 w Buenavista de Cuéllar, zm. 12 kwietnia 1927 w San José Vistahermosa) – święty katolicki, męczennik, ofiara prześladowań katolików zapoczątkowanych w okresie rewolucji meksykańskiej, prezbiter działający na terenie diecezji Chilpancingo-Chilapa[1][2].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Pochodził z wielodzietnej rodziny Juana Uribe Ayali i Victorii Velasco Gutierrez[3]. Meksykański kapłan, święcenia kapłańskie otrzymał w 2 marca 1913 roku. Pełnił obowiązki sekretarza biskupa Diecezji Tabasco[1]. Gdy wzmogły się prześladowania duchowieństwa siłą zmuszono go do wyjazdu i przeniesienia w rodzinne strony[1]. Skierowany został do pracy jako proboszcz w Iguala[1]. Gdy nasiliły się prześladowania katolików, po opublikowaniu w 1926 r. dekretu rządu E. Callesa nakazującego księżom opuszczenie parafii i przeniesienie do miast[4][1], od lipca apostolat realizował w konspiracji[1]. Aresztowany został 8 kwietnia 1927 r. i zaproponowano mu uwolnienie pod warunkiem przejścia do schizmatyckiego „Kościoła narodowego” i objęcie biskupstwa[1][5]. Propozycję odrzucił i zginął zastrzelony[6] 12 kwietnia w Wielki Wtorek[1]. Pozostawił spisaną przez siebie przed egzekucją kartkę, na której skreślił:
Jestem w rękach Boga i Najświętszej Dziewicy z Guadelupe.
Proces informacyjny męczenników okresu prześladowań Kościoła katolickiego w Meksyku na etapie lokalnych diecezji, toczył się w latach 1933–1988[7]. Beatyfikowany 22 listopada 1992 przez papieża Jana Pawła II, a kanonizowany został 21 maja 2000 roku przez tegoż papieża, w grupie Krzysztofa Magallanesa Jary i 24 towarzyszy[3].
Atrybutem świętego męczennika jest palma[8]. Szczególnym kultem otoczony jest w rodzinnej miejscowości gdzie znajdują się relikwie Dawida Uribe Velasco[9]. Jego wspomnienie obchodzone jest w dzienną rocznicę śmierci (12 kwietnia)[8].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h i Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 457. ISBN 978-83-7318-736-8.
- ↑ Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 452. ISBN 978-83-7318-736-8.
- ↑ a b Saint David Uribe-Velasco. CatholicSaints.Info. [dostęp 2015-12-19]. (ang.).
- ↑ Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 451. ISBN 978-83-7318-736-8.
- ↑ Dwudziestu pięciu męczenników meksykańskich.. „L’Osservatore Romano”. Numer 1/1993 (149) rok XIV (polskie), s. 16. Mario Agnes – redaktor naczelny; Czesław Drążek - redaktor wydania polskiego. L’Osservatore Romano.
- ↑ San David Uribe Velasco. Diecezjalna Komisja kanonizacji. Archidiecezja Guadalajara. Meksyk.. [dostęp 2013-05-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-23)]. (hiszp.).
- ↑ Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 459. ISBN 978-83-7318-736-8.
- ↑ a b Mons. Oscar Sánchez Barba, San David Uribe Velasco (wł.)
- ↑ San David Uribe Velasco, sacerdote. [dostęp 2013-05-17]. (hiszp.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Święci na każdy dzień. T. II: Kwiecień. Kielce: Wydawnictwo Jedność, 2009, s. 51. ISBN 978-83-7558-294-9.
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
