Anne Heche

Anne Heche (2014)
Imię i nazwisko	Anne Celeste Heche
Data i miejsce urodzenia	25 maja 1969 Aurora
Data i miejsce śmierci	11 sierpnia 2022 Los Angeles
Zawód	aktorka
Współmałżonek	Coleman Laffoon (2001–2009; rozwód)
Lata aktywności	1987–2022
Multimedia w Wikimedia Commons

Anne Celeste Heche (ur. 25 maja 1969 w Aurorze, zm. 11 sierpnia 2022 w Los Angeles) – amerykańska aktorka, odtwórczyni ponad 90 ról ekranowych w filmach fabularnych i serialach telewizyjnych.

Grała między innymi w filmach: Donnie Brasco (1997), Wulkan (1997), Koszmar minionego lata (1997), Fakty i akty (1997), Psychol (1998), Sześć dni, siedem nocy (1998), John Q (2002), Narodziny (2004), Wybór Gracie (2004) i Brudny glina (2011).

W jej dorobku można wyróżnić też seriale: Inny świat (1987–1991), Ally McBeal (2001), Uwaga, faceci! (2006–2008), Wyposażony (2009–2011), Save Me (2013), Aftermath (2016) i The Brave (2017).

Urodziła się w Aurorze w Ohio. Uczęszczała do Ocean City High School^[1] w Ocean City w New Jersey. Karierę aktorską rozpoczęła w wieku 12 lat w przedstawieniu The Music Man w teatrze obiadowym w Trenton^[2]. Występowała w lokalnym teatrze. W 1985, kiedy Heche miała 16 lat, agent zauważył ją w szkolnym przedstawieniu i zapewnił jej przesłuchanie do opery mydlanej As the World Turns. Heche poleciała do Nowego Jorku na przesłuchanie i zaproponowano jej pracę, ale jej matka nalegała, żeby najpierw skończyła szkołę średnią. W 1987 ukończyła Francis W. Parker School^[1] w Chicago w Illinois, do której uczęszczała też Daryl Hannah^[3].

W 1987 przeprowadziła się do Nowego Jorku, gdzie następnie przez cztery lata wcielała się w role bliźniaczek jako Vicky Hudson i Marley Love w operze mydlanej NBC Inny świat (1987–1991), za którą w 1991 zdobyła Nagrodę Emmy^[4] i dwie nagrody Soap Opera Digest (1989, 1992)^[4]. W następnych latach można ją było zobaczyć w jednym z odcinków sitcomu NBC Murphy Brown (1991) z Candice Bergen, dramacie telewizyjnym CBS O Pionierzy! (O Pioneers!, 1992) na podstawie powieści Willi Cather z Jessicą Lange i dramacie Zasadzka duchów (An Ambush of Ghosts, 1993) ze Stephenem Dorffem. W disneyowskiej adaptacji powieści Marka Twaina Przygody Hucka Finna (1993) w reż. Stephena Sommersa z Elijah Woodem wystąpiła jako Mary Jane Wilks. Po udziale w komediodramacie Jamesa L. Brooksa Potyczki z Jeannie (1994) z Nickiem Nolte, komediodramacie Gilliesa Mackinnona Uśmiech losu (A Simple Twist of Fate, 1994) wg powieści George’a Eliota ze Steve’em Martinem i komedii romantycznej Richarda Benjamina Kieszonkowe (Milk Money, 1994) z Melanie Griffith, zagrała główną rolę Alex Lee, która za dnia jest bankierem, a w nocy dorabia jako Johanna, ekskluzywna dziewczyna na telefon w dreszczowcu erotycznym Smak ryzyka (Wild Side, 1995)^[5].

W dreszczowcu Briana Gibsona Pod presją (The Juror, 1996) z Alekiem Baldwinem wystąpiła w roli lekarki Juliet, przyjaciółki głównej bohaterki granej przez Demi Moore^[6]. W dramacie HBO Gdyby ściany mogły mówić (If These Walls Could Talk, 1996) w reż. Cher zagrała jedną z głównych bohaterek. W tragikomedii z wątkiem melodramatycznym w tle Rozmawiając, obmawiając... (Walking and Talking, 1996) wcieliła się w postać Laury, przyjaciółki Amelii (Catherine Keener). W dramacie kryminalnym Mike’a Newella Donnie Brasco (1997) z udziałem Ala Pacino zagrała żonę tytułowego tajnego agenta FBI (Johnny Depp). W dramacie katastroficznym Micka Jacksona Wulkan (Volcano, 1997) u boku Tommy’ego Lee Jonesa wystąpiła jako dr Amy Barnes, geolog i sejsmolog z Kalifornijskiego Instytutu Nauk Geologicznych. W dreszczowcu Koszmar minionego lata (I Know What You Did Last Summer, 1997) została obsadzona jako Melissa „Missy” Egan, matka ofiary wypadku spowodowanego przez bohaterów filmu. Jako Winifred Ames w komedii kryminalnej Barry’ego Levinsona Fakty i akty (Wag the Dog, 1997) z Robertem De Niro i Dustinem Hoffmanem zdobyła nominację do nagrody Nagrody Satelity dla najlepszej aktorki drugoplanowej^[4].

W 1998 zadebiutowała jako reżyserka i scenarzystka krótkometrażowej czarnej komedii Rozbieranie dla Jezusa (Stripping for Jesus) z Karen Black, która zajmuje się ewangelicznymi wierzeniami religijnymi i wypaczeniami. Za kreację nowojorskiej dziennikarki Robin Monroe, która po katastrofalnym lądowaniu z pilotem (Harrison Ford) znalazła się na bezludnej wyspie w romantycznym filmie przygodowym Ivana Reitmana Sześć dni, siedem nocy (Six Days Seven Nights, 1998) była nominowana do nagrody Blockbuster Entertainment^[4]. W 1998 magazyn „People” umieścił ją na liście pięćdziesięciu najpiękniejszych ludzi na świecie^[3]. Rola Marion Crane w remake’u słynnego filmu Alfreda Hitchocka z 1960 – Psychol (Psycho, 1998) w reż. Gusa Van Santa przyniósł jej nominację do Nagrody Saturna w kategorii najlepsza aktorka drugoplanowa^[4] i jednocześnie do Złotej Maliny dla najgorszej aktorki drugoplanowej^[4]. W dramacie Agnieszki Holland Trzeci cud (The Third Miracle, 1999) z Edem Harrisem zagrała postać Roxane, córki szczerze oddanej wierze Helen O’Regan (Barbara Sukowa). W 2000 była reżyserką i scenarzystką dramatu HBO Gdyby ściany mogły mówić 2 (If These Walls Could Talk 2) z udziałem jej ówczesnej partnerki, Ellen DeGeneres i Sharon Stone. Film ten zdobył nagrodę publiczności na Lesbian Film Festival w Paryżu. Wystąpiła w dramacie Podwójne życie (Auggie Rose, 2000) z Jeffem Goldblumem i telewizyjnym dramacie kryminalnym CBS Jeden strzał zabija (One Kill, 2000) jako rozwiedziona oficer marynarki wojennej kapitan Mary Jane O’Malley z Samem Shepardem.

Brała udział w produkcjach kina niezależnego, w tym w dramacie psychologicznym Erika Skjoldbjærga Pokolenie P (Prozac Nation, 2001) z Christiną Ricci, dramacie Nicka Cassavetesa John Q (2002) z Denzelem Washingtonem, dramacie Narodziny (Birth, 2004) z Nicole Kidman i komediodramacie Życie seksualne (Sexual Life, 2005) z Tomem Everettem Scottem. Występowała w serialach, m.in. Ally McBeal (2001), Everwood (2004-2005) i Uwaga, faceci! (Men in Trees, 2006–2008) w roli specjalistki od związków, która po tym, gdy dowiaduje się o zdradzie narzeczonego, przenosi się do małego miasteczka na Alasce. Jako Emily Parker w dreszczowcu Głos zza grobu (The Dead Will Tell, 2004) była nominowana do Nagrody Saturna w kategorii najlepsza aktorka w telewizji^[4]. Za kreację Roweny Lawson w dramacie Wybór Gracie (2004) zdobyła nominację do nagrody Emmy^[7].

4 września 2001 wydano jej autobiografię Call Me Crazy^[8], którą napisała w zaledwie sześć tygodni.

W 2002 debiutowała na Broadwayu zastępując Jennifer Jason Leigh w roli Catherine w sztuce Dowód (Proof)^[9] u boku Neila Patricka Harrisa. W 2004 powróciła na Broadway w roli Lily Garland w komedii Bena Hechta XX wiek (Twentieth Century) z Alekiem Baldwinem, za którą była nominowana do Tony Award^[7].

Użyczyła głosu Glorii Kelnerce w serialu animowanym Opowieści z Kręciołkowa (2005–2006), Lois Lane w filmie animowanym Superman: Doomsday (2007) i Suyin Beifong w serialu animowanym Legenda Korry (2014).

W 2020 wzięła udział w 29. sezonie programu Dancing with the Stars zdobywając trzecie miejsce^[10].

Anne była najmłodsza z czworga dzieci Nancy Abigail Baker Heche (z domu Prickett; ur. 1937) i Donalda Josepha „Joe” Heche’a (1937–1983)^[11]. Jej ojciec był organistą, kierownikiem chóru i fundatorem kościoła^[11], a matka – psychoterapeutką, pisarką, profesorem i aktywistką^[12]. Jej ojciec był pochodzenia szwajcarskiego i norweskiego, a także miał korzenie niemieckie i angielskie^[12]. Jej matka miała pochodzenie angielskie, szkockie i walijskie^[12]. Miała starszego brata Nathana Bradlee (1965–1983) oraz dwie starsze siostry – Susan Claire (1957–2006) i Cynthię Anne (1961–1961; zm. w wieku dwóch miesięcy na raka mózgu). W latach 60. i 70. rodzina Heche należała do kościoła fundamentalistycznego i mieszkała w społeczności Amiszów^[13].

Kiedy Heche miała 13 lat, jej ojciec zmarł na HIV/AIDS^[13][14]. Heche w 2001 na łamach magazynu „The Advocate” wyznała, że ojciec prowadził potajemne życie, był w związkach homoseksualnych i wielokrotnie gwałcił ją od dziecka do 12 roku życia, powodując opryszczkę narządów płciowych^[15]. Trzy miesiące po śmierci ojca, 18–letni brat Heche, Nathan, zginął w wypadku samochodowym^[16]. Oficjalne ustalenie było takie, że zasnął za kierownicą i uderzył w drzewo, chociaż Heche twierdziła, że było to samobójstwo^[17]. Jej matka wychowana była w wierze metodystów^[13]; po śmierci jej ojca – matka została chrześcijańską mówczynią motywacyjną, która opowiadała o „przezwyciężaniu homoseksualizmu”^[17]. Z kolei siostra, Susan, napisała książkę o swojej rodzinie i ojcu zatytułowaną Anonimowość (1994)^[18].

Poza planem opery mydlanej Inny świat Anne Heche umawiała się z byłymi kolegami, Richardem Burgim i Davidem Forsythem^[3]. Od października 1994 do stycznia 1997 była w nieformalnym związku z aktorem Steve’em Martinem^[19]. W latach 1996–1997 jej partnerem życiowym był producent filmowy Neal H. Moritz^[19]. Od marca 1997 do sierpnia 2000 była związana z aktorką Ellen DeGeneres^[20], z którą stanowiła jedną z najsłynniejszych par jednopłciowych na świecie^[21]. W 1998 romansowała z aktorem Vincentem Vaughnem^[19].

We wrześniu 2000 zaręczyła się z operatorem filmowym Colemanem „Coleyem” Laffoonem, z którym 1 września 2001 zawarła związek małżeński^[19]. Mieli syna Homera (ur. 2 marca 2002)^[22]. Od stycznia 2007 para była w separacji^[23]. 2 lutego 2007 rozpoczął się ich proces rozwodowy^[24]. 4 marca 2009 został sfinalizowany rozwód^[19].

Od stycznia 2007 do stycznia 2018 była w nieformalnym związku z kanadyjskim aktorem Jamesem Tupperem^[25][26], grającym jej partnera Jacka w serialu Uwaga, faceci!. Mieli syna Atlasa (ur. 7 marca 2009). Od maja 2019 do kwietnia 2021 była związana z aktorem Thomasem Jane’em^[19]. Od września 2021 do sierpnia 2022 jej partnerem był producent kosmetyków Peter Thomas Roth^[19].

5 sierpnia 2022 w wyniku wypadku drogowego w Mar Vista doznała poważnego uszkodzenia mózgu, które spowodowało niedotlenienie i zapadnięcie w śpiączkę. Zmarła 11 sierpnia 2022 w szpitalu w Los Angeles w Kalifornii w wieku 53 lat^[27][28].

• Kieszonkowe (Milk Money, 1994) jako Betty
• Pod presją (The Juror, 1996) jako Juliet
• Gdyby ściany mogły mówić (If These Walls Could Talk, 1996) jako Christine Cullen
• Koszmar minionego lata (I Know What You Did Last Summer, 1997) jako Melissa „Missy” Egan
• Donnie Brasco (1997) jako Maggie Pistone
• Wulkan (Volcano, 1997) jako dr Amy Barnes
• Fakty i akty (Wag the Dog, 1997) jako Winifred Ames
• Powrót do raju (Return to Paradise, 1998) jako Beth Eastern
• Psychol (Psycho, 1998) jako Marion Crane
• Sześć dni, siedem nocy (Six Days Seven Nights, 1998) jako Robin Monroe
• Trzeci cud (The Third Miracle, 1999) jako Roxane
• Podwójne życie (Auggie Rose, 2000) jako Lucy
• Pokolenie P (Prozac Nation, 2001) jako dr Sterling
• John Q (2002) jako Rebecca Payne
• Wybór Gracie (Gracie's Choice, 2004) jako Rowena Lawson
• Narodziny (Birth, 2004) jako Clara
• Głos zza grobu (The Dead Will Tell, 2004) jako Emily Parker
• Uwaga, faceci! (Men in Trees, 2006-2008) jako Marin Frist
• Amerykańskie ciacho (Spread, 2009) jako Samantha
• Legenda Korry (The Legend of Korra, 2014) jako Suyin Beifong (głos)
• Catfight (2016) jako Ashley

• Anne Heche w bazie IMDb (ang.)
• Anne Heche w bazie Filmweb
• Anne Heche w bazie Notable Names Database (ang.)
• Anne Heche w bazie Discogs.com (ang.)