For faster navigation, this Iframe is preloading the Wikiwand page for Stephen Dorff.

Stephen Dorff

Stephen Dorff
Ilustracja
Podczas Toronto International Film Festival w 2012 roku.
Imię i nazwisko

Stephen Hartley Dorff Jr.

Data i miejsce urodzenia

29 lipca 1973
Atlanta

Zawód

aktor

Lata aktywności

od 1985

Dorff (w środku) z Robertem Davi i Michaelem Shannonem na Toronto International Film Festival 2012

Stephen Hartley Dorff Jr.[1][2] (ur. 29 lipca 1973 w Atlancie) – amerykański aktor filmowy i telewizyjny.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Atlancie[3] w stanie Georgia jako starszy syn katoliczki Nancy Lee (z domu Masters) i Stephena Hartleya „Steve’a” Dorffa[4], żydowskiego kompozytora i producenta muzyki filmowej pochodzenia rosyjskiego i polskiego[5]. Jego matka była pochodzenia włoskiego i polskiego[6]. Jak twierdził, był trochę wychowany na pół-Żyda[7]. Dorastał w Los Angeles, gdzie pracował jego ojciec. Uczęszczał do kilku szkół prywatnych i został wydalony z pięciu z nich[8].

Jego młodszy brat Andrew (ur. 16 grudnia 1976) podobnie jak ojciec – został muzykiem[9]. Zmarł 19 grudnia 2016 w wieku 40 lat[10].

Po latach ojciec ożenił się po raz drugi z aktorką Lori Dorff, z którą ma dwie córki – Callie (ur. 28 lipca 1997) i Kaitlyn Hannah (ur. 6 marca 2000)[11]. Uczył się aktorstwa w Young Actors Space w Van Nuys.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Mając 11 lat wziął udział w telewizyjnej reklamie firmy Kraft i Mattel[12]. W wieku 12 lat pojawił się w odcinku dwóch familijnych sitcomów: ABC 45 minut dla Harlemu (Diff’rent Strokes, 1985) – pt. Sam adoptuje dziadka (Sam Adopts a Grandparent) z Conradem Bainem i Garym Colemanem oraz CBS Wciąż Bóbr (Still the Beaver, 1985) – pt. Gladiatorzy (The Gladiators). W telewizyjnym dramacie NBC Jeniec wojenny (In Love and War, 1987) został obsadzony w roli 9-letniego Stana, syna Jamesa B. Stockdale’a (James Woods). Jako 14-latek zadebiutował na kinowym ekranie główną rolą Glena w horrorze Wrota (The Gate, 1987), za którą zdobył nominację do nagrody Saturna w kategorii najlepszy młody aktor i Young Artist Award jako najlepszy młody aktor w horrorze[13]. W następnych latach występował głównie w produkcjach telewizyjnych, w tym w sitcomie Świat według Bundych (Married... with Children, 1989)[14].

Za rolę 16-letniego Roberta Mendhama, który odkrywa, że został adoptowany i ukradziony prawdziwym rodzicom w dramacie telewizyjnym CBS Zawsze pamiętam, by kochać cię (Always Remember I Love You, 1990) z Patty Duke i Joan Van Ark została uhonorowana nagrodą Young Artist Award w kategorii najlepszy młody aktor w filmie telewizyjnym, pilocie lub serialu specjalnym[13]. Postać angielskiego 18-letniego P.K., mieszkającego w Afryce podczas II wojny światowej, który dzięki swoim umiejętnościom bokserskim staje się symbolem nadziei w czasie wojny w dramacie sportowym Zew wolności (The Power of the One, 1992)[15] z Morganem Freemanem przyniosła mu nominację do Young Artist Award dla najlepszego młodego aktora w filmie kinowym[13]. W 1992 został laureatem nagrody NATO/ShoWest jako gwiazdor jutra[16]. Jego status obiecującego młodego aktora przypieczętowała kreacja bliskiego przyjaciela Johna Lennona – piątego BeatlesaStuarta Sutcliffe’a w biograficznym dramacie muzycznym Backbeat (1994). Otrzymał wiele pochlebnych recenzji za rolę transseksualnego Candy’ego Darlinga w biograficznym dramacie kryminalnym I Shot Andy Warhol (1996). Zagrał postać pasierba handlarza winem u boku Jacka Nicholsona w dreszczowcu Krew i wino (Blood and Wine, 1996)[17]. Kandydował do roli Charliego Simmsa w Zapachu kobiety (1992) Martina Bresta i Jacka Dawsona w Titanicu (1997) Jamesa Camerona; ostatecznie był zadowolony, że nie zagrał tej roli, ponieważ zawsze byłby zapamiętany jako „ten facet na łodzi”[18].

Hollywood podbił rolą przywódcy wampirów, zamierzającego zapanować nad ludzkością w horrorze Blade: Wieczny łowca (Blade, 1998), zdobywając nagrodę MTV Movie Award i Blockbuster Entertainment Award. Zagrał fizyka i cudowne dziecko Paula Pentcho w pierwszym filmie przygotowywanym specjalnie dla Internetu – 40-minutowym dramacie przygodowym Eugenia Zanettiego The Quantum Project (2000)[19] z Johnem Cleese. W amerykańsko-francuskiej komedii Cecil B. Demented (2000) wcielił się tu w tytułową rolę terrorysty – zdeklarowanego przeciwnika Hollywoodu, który porywa znaną aktorkę (Melanie Griffith), aby ogłosić światu swoje przesłanie. Jednak w latach 2004-2006, grając czarne charaktery w filmach Cold Creek Manor (2003) i Alone in the Dark: Wyspa cienia (Alone in the Dark, 2005), znalazł się na liście najgorszych aktorów roku. W dramacie kryminalnym Lee Danielsa Zawód zabójca (Shadowboxer, 2005) zagrał przestępcę[20][21].

Wystąpił jako chłopak Alicii Silverstone, która przyłapała go na zdradzie w teledysku zespołu grupy AerosmithCryin’” (1993)[22]. Wziął też udział w wideoklipie grupy Limp Bizkit - „Rollin'” (2000) i Britney SpearsEverytime” (2004).

Był na okładkach „Interview” (w maju 1993), „Smash Hits” (w kwietniu 1994), „Details” (w styczniu 1995), „SKY” (w czerwcu 1995), „Mondo Uomo” (maj/czerwiec 1997), „The New York Times Style” (we wrześniu 2010), „VMan” (w listopadzie 2010), „Vogue L’Uomo” (w edycji włoskiej w lutym 2011), „Safari” (w maju 2011) i „Telegraph Men’s Style” (jesień-zima 2011)[23]. Pojawił się w telewizyjnych i prasowych reklamach Blu-Cigs, elektronicznej firmy papierosów[24][25]. Jednak pomimo zdiagnozowano rozedmy przyznał w listopadzie 2013, że nadal regularnie pali papierosy[26].

W dreszczowcu Tylko teraz (Tomorrow You're Gone, 2012) zagrał postać byłego skazańca, który nawiązuje romans z byłą gwiazdą porno, ćpunką i poetką (Michelle Monaghan)[27]. Jako Jerry Lee Flannigan był protagonistą i narratorem dreszczowca Motelowe życie (The Motel Life, 2012)[28] obok Emilego Hirscha, Dakoty Fanning i Krisa Kristoffersona.

W 2013 był gościem honorowym 6 Off Plus Camera[29]. W dramacie sportowym Embattled (2020) zagrał postać niestabilnego zawodnika MMA Casha „Pogromcę” Boykinsa, wychowanego przez agresywnego ojca[30]

Prywatnie jest dobrym znajomym Bena Stillera. Kolekcjonuje używane aparaty fotograficzne.

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Filmy fabularne

[edytuj | edytuj kod]

Filmy TV

[edytuj | edytuj kod]
  • 1987: Jeniec wojenny (In Love and War, NBC) jako Stan
  • 1988: Dusza trenera (Quiet Victory: The Charlie Wedemeyer Story)
  • 1988: Mutts jako Eric Gillman
  • 1988: The Absent-Minded Professor jako Curtis
  • 1989: Wiem, że na imię mam Steven (I Know My First Name Is Steven, NBC) jako Pete
  • 1989: Kto się boi króliczka? (Do You Know the Muffin Man?) jako Sandy Dollison
  • 1990: A Son's Promise jako Charles O'Kelley
  • 1990: Always Remember I Love You (CBS) jako Robert Mendham
  • 1999: Ziemskie namiętności (Earthly Possessions) jako Jake Simms, Jr.
  • 2006: Covert One: Program Hades (Covert One: The Hades Factor) jako pułkownik Jon Smith

Seriale TV

[edytuj | edytuj kod]
  • 1985: Diff'rent Strokes jako Scott
  • 1989: Empty Nest jako 14-letni Billy
  • 1989: Roseanne (ABC) jako Jimmy Meltrigger, przyjaciel Becky
  • 1989: Świat według Bundych (Married... with Children) jako Boz
  • 1990: Detektyw w sutannie (Father Dowling Mysteries) jako Mark Oskowski
  • 1990-91: What a Dummy jako 16-letni Tucker Brannigan
  • 1991: Blossom jako Bobby
  • 2005: Stacked jako członek przesłuchania

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Stephen Dorff Biography & TV / Movie Credits. TVRage.Com. [dostęp 2021-08-03]. (ang.).
  2. Personalidade: Stephen Dorff (EUA). InterFilmes.com. [dostęp 2021-08-03]. (port.).
  3. Stephen Dorff Pictures. FanPix.Net. [dostęp 2021-08-03]. (ang.).
  4. Stephen Dorff Biography (1973-). Film Reference. [dostęp 2021-08-03]. (ang.).
  5. Successful Steve Dorff Also Has a Son With Many Talents. „Los Angeles Times”. [dostęp 2021-08-03]. (ang.).
  6. Stephen Dorff — What Nationality Ancestry Race. Ethnicity of Celebs. [dostęp 2021-08-03]. (ang.).
  7. Stephen Dorff Biography. Famous People. [dostęp 2021-08-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-08-03)]. (ang.).
  8. Stephen Dorff, a star in the making. „USA Today”. [dostęp 2021-08-03]. (ang.).}
  9. Stephen Dorff (29 de Julho de 1973). Filmow. [dostęp 2021-08-03]. (port.).}
  10. Nie żyje Andrew Dorff. Znany autor tekstów miał 40 lat. Interia.pl. [dostęp 2021-05-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (pol.).
  11. Pronunciation of Stephen Dorff (actor). Omnilexica. [dostęp 2021-08-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-08-03)]. (ang.).
  12. Stephen Dorff. ČSFD.cz. [dostęp 2021-08-03]. (cz.).
  13. a b c Stephen Dorff Awards. FamousFix. [dostęp 2021-08-03]. (ang.).
  14. Stephen Dorff Biography. TV.com. [dostęp 2021-08-02]. (ang.).
  15. Stephen Dorff. Rotten Tomatoes. [dostęp 2021-08-03]. (ang.).
  16. Lucia Bozzola: Stephen Dorff Biography. AllMovie. [dostęp 2020-08-02]. (ang.).
  17. Stephen Dorff Profile. Metacritic. [dostęp 2021-08-03]. (ang.).
  18. Stephen Dorff Trivia. FamousFix. [dostęp 2020-08-02]. (ang.).
  19. Frank Houston: Hollywood Flirts With Short Films on the Web. „The New York Times”, 15 czerwca 2000. [dostęp 2021-08-02]. (ang.).
  20. Frank (2006-08-21): He’s naked: Stephen Dorff. OMG. [dostęp 2021-05-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (ang.).
  21. Stephen Dorff. cumm.co.uk. [dostęp 2011-05-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (ang.).
  22. Juan Sanguino: Stephen Dorff contra todos: crónica de un actor cuya carrera quedó a la sombra de sus ambiciones. „El País”, 31 lipca 2021. [dostęp 2021-08-02]. (hiszp.).
  23. Stephen Dorff Magazines. FamousFix. [dostęp 2020-08-02]. (ang.).
  24. Stephen Dorff: Actor a hot commodity in ads, films. SFGate. [dostęp 2021-08-02]. (ang.).
  25. Blu Cigs TV Commercial, 'Freedom' Featuring Stephen Dorff. iSpot.tv. [dostęp 2015-03-15]. (ang.).
  26. Interview: Sofia Coppola and Stephen Dorff For 'Somewhere'. The Chic Spy. [dostęp 2021-08-02]. (ang.).
  27. Stephen Dorff szuka zemsty z byłą gwiazdą porno. Onet.pl. [dostęp 2021-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (pol.).
  28. One day all actors will be as honest about Hollywood as Stephen Dorff. „GQ”. [dostęp 2021-08-02]. (ang.).
  29. Barbara Łukaszewicz (2013-04-10): Roland Joffe and Volker Schlondorff Lead Panels at Off Plus Camera 2013. Film New Europe. [dostęp 2021-08-02]. (ang.).
  30. Adam White: Stephen Dorff: ‘I don’t want to be in Black Widow or one of those movies – I’m embarrassed for Scarlett!’. „The Independent”, 5 lipca 2021. [dostęp 2021-08-03]. (ang.).
  31. Exclusive Clip: John Travolta Has a Tense Meeting With Stephen Dorff in Paradise City [online], MovieWeb, 10 listopada 2022 [dostęp 2023-07-10] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
{{bottomLinkPreText}} {{bottomLinkText}}
Stephen Dorff
Listen to this article

This browser is not supported by Wikiwand :(
Wikiwand requires a browser with modern capabilities in order to provide you with the best reading experience.
Please download and use one of the following browsers:

This article was just edited, click to reload
This article has been deleted on Wikipedia (Why?)

Back to homepage

Please click Add in the dialog above
Please click Allow in the top-left corner,
then click Install Now in the dialog
Please click Open in the download dialog,
then click Install
Please click the "Downloads" icon in the Safari toolbar, open the first download in the list,
then click Install
{{::$root.activation.text}}

Install Wikiwand

Install on Chrome Install on Firefox
Don't forget to rate us

Tell your friends about Wikiwand!

Gmail Facebook Twitter Link

Enjoying Wikiwand?

Tell your friends and spread the love:
Share on Gmail Share on Facebook Share on Twitter Share on Buffer

Our magic isn't perfect

You can help our automatic cover photo selection by reporting an unsuitable photo.

This photo is visually disturbing This photo is not a good choice

Thank you for helping!


Your input will affect cover photo selection, along with input from other users.

X

Get ready for Wikiwand 2.0 🎉! the new version arrives on September 1st! Don't want to wait?