American Idiot
| Wykonawca albumu studyjnego | ||||
| Green Day | ||||
| Wydany |
21 września 2004 | |||
|---|---|---|---|---|
| Nagrywany | ||||
| Gatunek | ||||
| Długość |
57:16 | |||
| Wydawnictwo | ||||
| Producent | ||||
| Oceny | ||||
| ||||
| Album po albumie | ||||
| ||||
American Idiot – siódmy studyjny album amerykańskiego zespołu punkrockowego Green Day. Album został wyprodukowany przez Roba Cavallo długoletniego współpracownika zespołu. W połowie 2003 roku zespół zaczął nagrywać utwory na album zatytułowany Cigarettes and Valentines, ale utwory zostały skradzione, a zespół postanowił rozpocząć nagrywanie nowego albumu, a nie nagrywać ponownie Cigarettes and Valentines.
Green Day postanowił stworzyć rock operę, inspirowaną twórczością The Who i kilkoma innymi musicalami. Album jest o życiu Jezusa z Suburbia, postać z obrazu " antybohater " utworzonego przez Billiego Joe Armstronga. Następujące wczesne nagrania w Studio 880 w Oakland, w Kalifornii, zespół zakończył album w Ocean Way Recording w Hollywood.
American Idiot został wydany przez Reprise Records w dniu 20 września 2004 roku, w Wielkiej Brytanii i 21 września 2004 roku, w Stanach Zjednoczonych. Album odniósł sukces na całym świecie w 27 krajach, osiągnął pierwsze miejsce w 19 z nich, w tym w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii. Od premiery, American Idiot sprzedało się ponad 15 milionach egzemplarzy na całym świecie, z których ponad 6 milionów egzemplarzy byli sami w Stanach Zjednoczonych, uczyniło to drugim najlepiej sprzedający się album po Dookie. Album zrodził pięć udanych singli, w tym międzynarodowych hitów "American Idiot", "Boulevard of Broken Dreams", "Holiday", "Wake Me Up When September Ends" i "Jesus of Suburbia"; z których wszystkie otrzymały certyfikat Platinum przez RIAA. American Idiot zdobył również nagrodę Grammy Award for Best Rock Album w kategorii Najlepszy Rockowy Album w 2005 roku, co czyni go pierwszym z dwóch nagród Grammy do wygrania przez Green Day. Drugi będzie ich ósmy album 21st Century Breakdown w 2009 roku.
Lista utworów
[edytuj | edytuj kod]Standard Version
[edytuj | edytuj kod]- "American Idiot" – 2:57
- "Jesus of Suburbia" – 9:07
- I. "Jesus of Suburbia"
- II. "City of the Damned"
- III. "I Don't Care"
- IV. "Dearly Beloved"
- V. "Tales of Another Broken Home"
- "Holiday" – 3:52
- "Boulevard of Broken Dreams" – 4:20
- "Are We the Waiting" – 2:42
- "St. Jimmy" – 2:54
- "Give Me Novacaine" – 3:25
- "She's a Rebel" – 1:58
- "Extraordinary Girl" – 3:32
- "Letterbomb" – 4:06
- "Wake Me Up When September Ends" – 4:45
- "Homecoming" – 9:18
- I. "The Death of St. Jimmy"
- II. "East 12th St."
- III. "Nobody Likes You"
- IV. "Rock and Roll Girlfriend"
- V. "We're Coming Home Again"
- "Whatsername" – 4:12
iTunes Deluxe Edition Bonus Tracks
[edytuj | edytuj kod]- "American Idiot" – 2:57
- "Jesus of Suburbia" – 9:07
- I. "Jesus of Suburbia"
- II. "City of the Damned"
- III. "I Don't Care"
- IV. "Dearly Beloved"
- V. "Tales of Another Broken Home"
- "Holiday" – 3:52
- "Boulevard of Broken Dreams" – 4:20
- "Are We the Waiting" – 2:42
- "St. Jimmy" – 2:54
- "Give Me Novacaine" – 3:25
- "She's a Rebel" – 1:58
- "Extraordinary Girl" – 3:32
- "Letterbomb" – 4:06
- "Wake Me Up When September Ends" – 4:45
- "Homecoming" – 9:18
- I. "The Death of St. Jimmy"
- II. "East 12th St."
- III. "Nobody Likes You"
- IV. "Rock and Roll Girlfriend"
- V. "We're Coming Home Again"
- "Whatsername" – 4:12
- "Too Much Too Soon" – 3:30
- "Shoplifter" – 1:50
- "Governator" – 2:31
Bonus Track On Japanese Release
[edytuj | edytuj kod]- "American Idiot" – 2:57
- "Jesus of Suburbia" – 9:07
- I. "Jesus of Suburbia"
- II. "City of the Damned"
- III. "I Don't Care"
- IV. "Dearly Beloved"
- V. "Tales of Another Broken Home"
- "Holiday" – 3:52
- "Boulevard of Broken Dreams" – 4:20
- "Are We the Waiting" – 2:42
- "St. Jimmy" – 2:54
- "Give Me Novacaine" – 3:25
- "She's a Rebel" – 1:58
- "Extraordinary Girl" – 3:32
- "Letterbomb" – 4:06
- "Wake Me Up When September Ends" – 4:45
- "Homecoming" – 9:18
- I. "The Death of St. Jimmy"
- II. "East 12th St."
- III. "Nobody Likes You"
- IV. "Rock and Roll Girlfriend"
- V. "We're Coming Home Again"
- "Whatsername" – 4:12
- "Favorite Son" – 2:06
Japanese Bonus Disc (Live In Tokyo)
[edytuj | edytuj kod]- "American Idiot" – 4:17
- "Jesus of Suburbia" – 9:22
- I. "Jesus of Suburbia"
- II. "City of the Damned"
- III. "I Don't Care"
- IV. "Dearly Beloved"
- V. "Tales of Another Broken Home"
- "Holiday" – 4:33
- "Are We the Waiting" – 3:18
- "St. Jimmy" – 2:57
- "Boulevard of Broken Dreams" – 4:41
Twórcy
[edytuj | edytuj kod]- Green Day
- Billie Joe Armstrong – wokal prowadzący, gitara prowadząca, gitara rytmiczna
- Mike Dirnt – gitara basowa, chórki, wokal wspierający w „Nobody Likes You”
- Tré Cool – bębny, perkusja, chórki w „Homecoming”, wokal wspierający w „Rock and Roll Girlfriend”
- Muzycy dodatkowi
- Rob Cavallo – pianino
- Jason Freese – saksofon
- Kathleen Hanna – wokal wspierający w „Letterbomb”
- Produkcja
- Rob Cavallo; Green Day – produkcja
- Doug McKean – inżynier dźwięku
- Brian "Dr. Vibb" Vibberts; Greg "Stimie" Burns; Jimmy Hoyson; Joe Brown; Dmitar "Dim-e" Krnjaic – asystenci inżyniera
- Chris Dugan; Reto Peter – dodatkowi inżynierowie
- Chris Lord-Alge – miksowanie
- Ted Jensen – mastering
- Chris Bilheimer – okładka
Notowania
[edytuj | edytuj kod]Szczytowe pozycje
[edytuj | edytuj kod]| Chart (2005/2009) | Pozycja | Certyfikat | Sprzedaż |
|---|---|---|---|
| Australian Albums Chart | 1 | 6× Platinum | 420 000 |
| Austrian Albums Chart | 1 | 2× Platinum | 80 000 |
| Argentine Albums Chart | 1 | 2× Platinum | 80 000 |
| Belgian Albums Chart(Flanders) | 6 | ||
| Belgian Albums Chart(Wallonia) | 8 | Gold | 25 000 |
| Canadian Albums Chart | 1 | 6× Platinum | 600 000 |
| Danish Albums Chart | 4 | 2× Platinum | 60 000 |
| Dutch Albums Chart | 3 | 3× Platinum | 600 000 |
| European Top 100 Albums | 1 | 3× Platinum | 3 000 000 |
| Finnish Albums Chart | 2 | Gold | 23 133 |
| French Albums Chart | 4 | Gold | 200 000 |
| Germany Albums Chart | 3 | 3× Platinum | 600 000 |
| Greek Albums Chart | 7 | Platinum | 12 000+ |
| Irish Albums Chart | 1 | 8× Platinum | 120 000 |
| Israeli Albums Chart | Gold | 20 000 | |
| Italian Albums Chart | 5 | 3× Platinum | 300 000 |
| Japanese Albums Chart | 3 | 2× Platinum | 500 000+ |
| Mexican Albums Chart | 63 | Platinum | 100 000 |
| New Zealand Albums Chart | 2 | 4× Platinum | 60 000 |
| Norwegian Albums Chart | 1 | ||
| Poland Albums Chart | 24 | ||
| Portuguese Albums Chart | 15 | ||
| Spain Albums Chart | 22 | ||
| Swedish Albums Chart | 1 | Platinum | 60 000 |
| Swiss Albums Chart | 1 | 2× Platinum | 80 000 |
| UK Albums Chart | 1 | 6× Platinum | 2 043 418 |
| US Billboard 200 | 1 | 6× Platinum | 6 056 000 |
| US Billboard Catalog Albums | 10 | ||
| US Billboard Digital Albums | 22 |
Wykres na koniec dekady
[edytuj | edytuj kod]| Notowanie (lata 2000.) | Pozycja | Australia Albums Chart | 22 |
|---|---|---|---|
| Austria Albums Chart | 3 | ||
| US Billboard 200 | 30 |
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Zapisane jako NNN.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Green Day – American Idiot. Discogs. [dostęp 2024-04-06]. (ang.).
- ↑ Album of the Year: Green Day – American Idiot. Album of the Year. [dostęp 2024-04-22]. (ang.).
- ↑ Metacritic: American Idiot by Green Day. Metacritic. [dostęp 2024-04-22]. (ang.).
- ↑ Stephen Thomas Erlewine: American Idiot – Green Day. AllMusic. [dostęp 2024-04-22]. (ang.).
- ↑ Robert Christgau: Green Day. robertchristgau.com. [dostęp 2024-04-16]. (ang.).
- ↑ Mike Diver: Green Day – American Idiot. Drowned in Sound. [dostęp 2024-04-22]. (ang.).
- ↑ David Browne: American Idiot. Entertainment Weekly. [dostęp 2024-04-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-10)]. (ang.).
- ↑ Shifty Ryder: Green Day – American Idiot (Warner) Released 20/09/04. GIGWISE.com. [dostęp 2024-04-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2004-12-12)]. (ang.).
- ↑ Dorian Lynskey: Green Day, American Idiot. The Guardian. [dostęp 2024-04-22]. (ang.).
- ↑ Alexander Cordas: Green Day – American Idiot. laut.de. [dostęp 2024-04-22]. (niem.).
- ↑ Jason Richards: AMERICAN IDIOT, GREEN DAY (REPRISE). nowtoronto.com. [dostęp 2024-04-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-01-23)]. (ang.).
- ↑ Tom Cox: Green Day: American Idiot. The Guardian. [dostęp 2024-04-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2004-10-12)]. (ang.).
- ↑ Eric Schumacher-Rasmussen: Green Day – American Idiot. Paste. [dostęp 2024-04-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2004-12-20)]. (ang.).
- ↑ Johnny Loftus: American Idiot: Green Day. Pitchfork. [dostęp 2024-04-22]. (ang.).
- ↑ Rob Sheffield: American Idiot. Rolling Stone. [dostęp 2024-04-22]. (ang.).
- ↑ Sal Cinquemani: Review: Green Day, American Idiot. Slant Magazine. [dostęp 2024-04-22]. (ang.).
- ↑ Channing Freeman: Green Day – American Idiot. Sputnikmusic. [dostęp 2024-04-22]. (ang.).
- ↑ Stephen Ackroyd: Green Day – American Idiot. This is Fake DIY. [dostęp 2024-04-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-19)]. (ang.).
- ↑ teabag: American Idiot. Tiny Mix Tapes. [dostęp 2024-04-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2004-10-24)]. (ang.).
- ↑ Uncut: Green Day – American Idiot. Uncut. [dostęp 2024-04-22]. (ang.).
- ↑ Edna Gundersen: 'Here' is Urban's best effort so far (Green Day, American Idiot). USA Today. [dostęp 2024-04-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-13)]. (ang.).
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
Cover photo is available under {{::mainImage.info.license.name || 'Unknown'}} license.
Cover photo is available under {{::mainImage.info.license.name || 'Unknown'}} license.
Credit:
(see original file).
