5 cm Flak 41

Dane podstawowe
Państwo	III Rzesza
Producent	Rheinmetall
Rodzaj	działo przeciwlotnicze
Historia
Prototypy	1936–1940
Produkcja seryjna	1941–1945
Wyprodukowano	60
Dane taktyczno-techniczne
Kaliber	50 mm
Donośność	3000 m (maksymalna)
Prędkość pocz. pocisku	840 m/s
Długość	4860 mm
Masa	3100 kg (bojowa)
Kąt ostrzału	360º (w poziomie) -10º +90º (w pionie)
Szybkostrzelność	180 strz./min (teoretyczna)
Obsługa	7

5 cm Flak 41 (5 cm Flugabwehrkanone 41) – niemieckie działo przeciwlotnicze z okresu II wojny światowej

Rozwijana powoli od 1936 przez zakłady Rheinmetall jako działo do zwalczania celów na średnich wysokościach, powyżej zasięgu lekkich dział 37 mm, a poniżej – ciężkich armat 75 mm i więcej. Prace postępowały jednak powoli i kontrakt przyznano fabryce dopiero w 1940 (ostatecznie wyprodukowano zaledwie 60 egzemplarzy). Działo okazało się konstrukcją niezbyt udaną: mimo dość znacznego zasięgu i silnego pocisku (2,2 kg) miało zbyt małą prędkość naprowadzania i prędkość wylotową, by skutecznie zwalczać szybko poruszające się na niższych wysokościach cele. Amunicja dawała silny błysk oślepiający celowniczych nawet w dzień, a waga naboju utrudniała swobodne operowanie pięcionabojowymi łódkami.

Działo było produkowane w wersji mobilnej, na dwuosiowej przyczepie holowanej i stacjonarnej, do obrony ważnych instalacji np. przemysłowych. Pozostawało na uzbrojeniu do końca wojny.

• Chris Bishop: The Encyclopedia of Weapons of World War II. New York: Barnes £ Noble Books, 1998, s. 168. ISBN 0-7607-1022-8.