Łomasze
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
| Populacja (2009) • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy |
+375 2156 |
| Tablice rejestracyjne |
2 |
Położenie na mapie obwodu witebskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
Położenie na mapie Polski w 1939  | |
 55°21′03″N 28°19′24″E/55,350833 28,323333
| |
Łomasze (błr. Ломашы, Lomaszy; ros. Ломаши, Łomaszy) – agromiasteczko na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie głębockim, 54 km na północny wschód od Głębokiego. Wchodzi w skład sielsowietu Łomasze. W pobliżu biegnie droga R45 wybudowana w latach 60. XX wieku oraz linia kolejowa Królewszczyzna–Połock, przy której znajduje się stacja kolejowa Zahacie.
Historia
[edytuj | edytuj kod]W okresie międzywojennym wieś a następnie kolonie Łomasz I, Łomasze II i Łomasze III leżały w granicach II Rzeczypospolitej w gminie Orzechowo, a od 1923 roku w gminie wiejskiej Prozoroki, w powiecie dziśnieńskim, w województwie wileńskim.
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 35 osób, 5 było wyznania rzymskokatolickiego a 30 prawosławnego. Jednocześnie 10 mieszkańców zadeklarowało polską, 25 białoruską przynależność narodową. Było tu 6 budynków mieszkalnych[2].
W 1931 kolonię:
- Łomasze I w 12 domach zamieszkiwało 51 osób[3].
- Łomasze II w 8 domach zamieszkiwało 30 osób[3]
- Łomasze III 6 domach zamieszkiwało 33 osoby[3]
Po agresji ZSRR na Polskę w 1939 roku kolonie znalazły się pod okupacją sowiecką, w granicach BSRR. W latach 1941–1944 były pod okupacją niemiecką. Następnie leżały w BSRR. Od 1991 roku w Republice Białorusi. W 1999 r. miejscowość zamieszkiwało 582 mieszkańców w 227 domach.
Parafia rzymskokatolicka
[edytuj | edytuj kod]Wieś leży w parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Prozorokach[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu witebskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 65.
- ↑ a b c Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 23.
- ↑ Глыбоцкі дэканат | Віцебская дыяцэзія рыма-каталіцкага касцёла ў Беларусі [online], catholicvitebsk.by [dostęp 2018-02-26] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-12] (ros.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
