Galatae (Graece Γαλάται) sunt progenies illorum 20000 mercennariorum Celticorum, qui anno 278 a.C.n. a Nicomede I rege Bithyniae conducti sunt. Circa Gordium et Ancyram (hodiernam Ankara) sedes collocaverunt, quae regio postea Galatia dicta est. Se in tres stirpes diviserunt: Tolistobogii (Τολιστοβόγιοι), Tectosages (Τεκτόσαγες) et Trocmi (Τρόκμοι). Graeci et Romani eos ut milites fortes magni aestimaverunt.

Pars Galatarum linguam eorum usque ad antiquitatem posteriorem retinebat, nam Hieronymus circa annum 400 scribit:^[1] ... Galatas excepto sermone Graeco, quo omnis oriens loquitur, propriam linguam eandem paene habere quam Treviros. Treveri fuerunt gens Celtica, quae ad Rhenum habitavit in illa regione, qua Romani urbem Augustam Treverorum condiderunt.

Galatae etiam in Novo Testamento memorantur, nam est Epistula ad Galatas a Sancto Paulo scripta.

Haec stipula ad historiam spectat. Amplifica, si potes!